- τοσαῦτα καὶ τοῦ Ποντιανοῦ εἰπόντοσ ‐ ἐφιλοτιμήσαντο γὰρ οἱ πολλοὶ τὰσ τοῦ Οὐλπιανοῦ ἀπολύσασθαι προτάσεισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 261)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 261)
- πρὸσ τοῦτο ἀντιθεὶσ ἄνευ προτάσεωσ τὴν ἀντίθεσιν ταύτην, τότε τὴν λύσιν ἐπήνεγκεν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 3:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 3:3)
- πρότασισ ἂν ἔδοξεν εἶναι καὶ πλάττεσθαι πρὸσ τὸ συμβὰν μετατεθειμένοσ, νῦν δὲ πρὶν θεῖναι τὴν πρότασιν προλαβὼν ἔθηκε τὸ κατὰ τοὺσ αἰχμαλώτουσ τῇ ἀντεξετάσει τῶν χρόνων. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 3:6)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 3:6)
- τοῦτον τὸν τρόπον προδιοικησάμενοσ τὰ περὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ νῦν προάγει καὶ αὐτὴν τὴν πρότασιν ἐπὶ προδιῳκημένῃ τῇ λύσει, ὅταν δ’ οὗτοσ αὐτίκα δὴ λέγῃ πρὸσ ὑμᾶσ, τί δήποτε ὡσ φῄσ, ὦ Δημόσθενεσ, ἀπὸ τοῦ συνειπεῖν ἐμὲ Φιλοκράτει γνοὺσ οὐδὲν ὑγιὲσ πράττοντασ ἡμᾶσ, τὴν μετὰ ταῦτα πρεσβείαν τὴν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ συνεπρέσβευσασ πάλιν καὶ οὐκ ἐξωμόσω; (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 3:9)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 3:9)
- ἡ γὰρ πρότασισ πολιτική, καὶ αἱ ἀποδείξεισ πολιτικώταται, ὅτι Κῦροσ πολλοῦ ἄξιοσ ἐγένετο, τῶν δὲ ἐννοημάτων τὰ μὲν ἦν πολιτικά, τὰ δὲ ἀφελῆ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 2:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter 2 2:3)
- καὶ αὕτη ἐστὶν ἀφελοῦσ λόγου μεταχείρισισ, ὅταν μὴ φανερὸν ᾖ ὡσ πρότασισ τὸ λεγόμενον. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 6:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter 2 6:3)
- ἐπεὶ δ’ ἡ τελευταία πρότασισ δόξα τε αἰσθητοῦ καὶ κυρία τῶν πράξεων, ταύτην ἢ οὐκ ἔχει ἐν τῷ πάθει ὤν, ἢ οὕτωσ ἔχει ὡσ οὐκ ἦν τὸ ἔχειν ἐπίστασθαι ἀλλὰ λέγειν ὥσπερ ὁ οἰνωμένοσ τὰ Ἐμπεδοκλέουσ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 44:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 44:2)
- ἀδύνατον δὲ ταῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, οὔτε γὰρ οἱ γεωμέτραι ψεῦδοσ οὐθὲν ὑποτίθενται οὐ γὰρ ἐν τῷ συλλογισμῷ ἡ πρότασισ, οὔτε ἐκ τοῦ οὕτω μὴ ὄντοσ τὰ ὄντα γίγνεται οὐδὲ φθείρεται. (Aristotle, Metaphysics, Book 14 42:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 42:2)