Ancient Greek-English Dictionary Language

θεολόγος

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: θεολόγος θεολόγου

Structure: θεολογ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who speaks of God and the divine nature, a theologian

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτὸσ δὲ λαβὼν τὰ βιβλία καὶ εἰσ τὸ ἄδυτον κατελθὼν ‐ ἤδη γὰρ ὁ νεὼσ ἐγήγερτο καὶ ἡ σκηνὴ παρεσκεύαστο ‐ καλέσειν ἔμελλε κατὰ τάξιν τοὺσ δεδωκότασ ὑπὸ κήρυκι καὶ θεολόγῳ, καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ ἀκούων ἕκαστα τὸ μὲν βιβλίον ἀποδώσειν σεσημασμένον ὡσ εἶχε, τὴν δὲ πρὸσ αὐτὸ ἀπόκρισιν ὑπογεγραμμένην, πρὸσ ἔποσ ἀμειβομένου τοῦ θεοῦ περὶ ὅτου τισ ἔροιτο. (Lucian, Alexander, (no name) 19:3)
  • "ἀκούομεν οὖν τῶν θεολόγων τὰ μὲν ἐν ποιήμασι τὰ δ’ ἄνευ μέτρου λεγόντων καὶ ὑμνούντων, ὡσ ἄφθαρτοσ ὁ θεὸσ καὶ ἀίδιοσ πεφυκώσ, ὑπὸ δή τινοσ εἱμαρμένησ γνώμησ καὶ λόγου μεταβολαῖσ ἑαυτοῦ χρώμενοσ, ἄλλοτε μὲν εἰσ πῦρ ἀνῆψε τὴν φύσιν πάνθ’ ὁμοιώσασ πᾶσιν, ἄλλοτε δὲ παντοδαπὸσ ἔν τε μορφαῖσ καὶ ἐν πάθεσι καὶ δυνάμεσι διαφόροισ γιγνόμενοσ, ὡσ γίγνεται νῦν, κόσμοσ ὀνομάζεται δὲ τῷ γνωριμωτάτῳ τῶν ὀνομάτων. (Plutarch, De E apud Delphos, section 92)
  • ἐπα κοῦσαι μουσικὰν ὀρθὰν ἐπιδεικνυμένου τὸν Κάδμον οἵ τε πάλαι θεολόγοι, πρεσβύτατοι φιλοσόφων ὄντεσ, ὄργανα μουσικὰ θεῶν ἐνεχείριζον ἀγάλμασιν· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 33 10:2)
  • "καθόλου γάρ, ὥσ φημι, δύο πάσησ γενέσεωσ αἰτίασ ἐχούσησ, οἱ μὲν σφόδρα παλαιοὶ θεολόγοι καὶ ποιηταὶ τῇ κρείττονι τὸν νοῦν προσέχειν εἵλοντο, τοῦτο δὴ τὸ κοινὸν ἐπιφθεγγόμενοι πᾶσι πράγμασι Ζεὺσ ἀρχὴ Ζεὺσ μέσσα, Διὸσ δ’ ἐκ πάντα πέλονται ταῖσ δ’ ἀναγκαίαισ καὶ φυσικαῖσ οὐκ ἔτι προσῄεσαν αἰτίαισ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 481)
  • καὶ Ξενοκράτησ καὶ Χρύσιπποσ, ἑπόμενοι τοῖσ πάλαι θεολόγοισ, ἐρρωμενεστέρουσ μὲν ἀνθρώπων γεγονέναι λέγουσι καὶ πολὺ τῇ δυνάμει τὴν φύσιν ὑπερφέροντασ ἡμῶν, τὸ δὲ θεῖον οὐκ ἀμιγὲσ οὐδ’ ἄκρατον ἔχοντασ, ἀλλὰ καὶ ψυχῆσ; (Plutarch, De Iside et Osiride, section 25 1:1)

Synonyms

  1. one who speaks of God and the divine nature

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION