Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναιρέω

Structure: ἀν (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (active voice), to take up
  2. to take up and carry off, bear away
  3. to take up
  4. to take up bodies for burial

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναίρω ἀναίρεις ἀναίρει
Dual ἀναίρειτον ἀναίρειτον
Plural ἀναίρουμεν ἀναίρειτε ἀναίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναίρω ἀναίρῃς ἀναίρῃ
Dual ἀναίρητον ἀναίρητον
Plural ἀναίρωμεν ἀναίρητε ἀναίρωσιν*
OptativeSingular ἀναίροιμι ἀναίροις ἀναίροι
Dual ἀναίροιτον ἀναιροίτην
Plural ἀναίροιμεν ἀναίροιτε ἀναίροιεν
ImperativeSingular ἀναῖρει ἀναιρεῖτω
Dual ἀναίρειτον ἀναιρεῖτων
Plural ἀναίρειτε ἀναιροῦντων, ἀναιρεῖτωσαν
Infinitive ἀναίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναιρων ἀναιρουντος ἀναιρουσα ἀναιρουσης ἀναιρουν ἀναιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναίρουμαι ἀναίρει, ἀναίρῃ ἀναίρειται
Dual ἀναίρεισθον ἀναίρεισθον
Plural ἀναιροῦμεθα ἀναίρεισθε ἀναίρουνται
SubjunctiveSingular ἀναίρωμαι ἀναίρῃ ἀναίρηται
Dual ἀναίρησθον ἀναίρησθον
Plural ἀναιρώμεθα ἀναίρησθε ἀναίρωνται
OptativeSingular ἀναιροίμην ἀναίροιο ἀναίροιτο
Dual ἀναίροισθον ἀναιροίσθην
Plural ἀναιροίμεθα ἀναίροισθε ἀναίροιντο
ImperativeSingular ἀναίρου ἀναιρεῖσθω
Dual ἀναίρεισθον ἀναιρεῖσθων
Plural ἀναίρεισθε ἀναιρεῖσθων, ἀναιρεῖσθωσαν
Infinitive ἀναίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναιρουμενος ἀναιρουμενου ἀναιρουμενη ἀναιρουμενης ἀναιρουμενον ἀναιρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βολβίτῳ κοπρίων συνεβλήθη ὀκνηρόσ, πᾶσ ὁ ἀναιρούμενοσ αὐτὸν ἐκτινάξει χεῖρα. (Septuagint, Liber Sirach 22:2)
  • καὶ ἐγένετο Ἀμελσὰδ ἀναιρούμενοσ τὸ δεῖπνον αὐτῶν καὶ τὸν οἶνον τοῦ πόματοσ αὐτῶν καὶ ἐδίδου αὐτοῖσ σπέρματα. (Septuagint, Prophetia Danielis 1:16)
  • ἔτι καὶ ἄλλα ἔπη τέτταρά ἐστι περὶ τῶν ᾠῶν, καὶ ὡσ ἀναιρούμενοσ αὐτὰ ἐδήχθη· (Lucian, Dipsades 10:4)
  • ἐῶ γὰρ τἆλλα ὅσα μεταβαλλόμενοσ ἐν τοῖσ πράγμασι καὶ δημηγορῶν οὐδὲν ὑγιὲσ διατετέλεκε, καὶ τοτὲ μὲν γράφων καὶ ἀπαγορεύων μηδένα νομίζειν ἄλλον θεὸν ἢ τοὺσ παραδεδομένουσ, τοτὲ δὲ λέγων ὡσ οὐ δεῖ τὸν δῆμον ἀμφισβητεῖν τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ τιμῶν Ἀλεξάνδρῳ, ὅταν δὲ μέλλῃ κριθήσεσθαι παρ’ ὑμῖν, Καλλιμέδοντα εἰσαγγέλλων συνιέναι ἐν Μεγάροισ τοῖσ φυγάσιν ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου, καὶ ταύτην τὴν εἰσαγγελίαν εὐθὺσ παραχρῆμα ἀναιρούμενοσ, ἐν δὲ τῇ ἐκκλησίᾳ ταύτῃ τῇ πρώην γεγενημένῃ προσάγων καὶ κατασκευάζων ψευδῆ μηνυτὴν ὡσ ἐπιβουλευομένων τῶν νεωρίων, καὶ περὶ τούτων γράφων μὲν οὐδέν, αἰτίασ δ’ ἕνεκα τοῦ παρόντοσ ἀγῶνοσ παρασκευάζων· (Dinarchus, Speeches, 114:1)
  • οὐκ ἄλογον ἀναφέρων, ὅτι τῷ πατρὶ αὐτοῦ θρίαμβον αἰτουμένῳ κατάγειν οὐκ ἐπέτρεψεν, ὁ δὲ Οὐαλέριοσ ἀποθεραπεῦσαι τοῦ δήμου τὴν ὀργὴν βουλόμενοσ, ἣν εἶχε πρὸσ αὐτὸν ἐπὶ τῷ Σπορίου Κασσίου θανάτῳ, ὃν ἀπέκτεινεν ὡσ ἐπιχειροῦντα βασιλείᾳ ταμίασ τότ’ ὢν Οὐαλέριοσ, ἄνδρα τῶν κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γενομένων ἐπιφανέστατον ἐν ἡγεμονίαισ τε πολέμων καὶ πολιτικαῖσ πράξεσιν, ὃσ καὶ τὸ περὶ τῆσ κληρουχίασ πολίτευμα πρῶτοσ εἰσήγαγεν εἰσ τὴν πόλιν, καὶ δι’ αὐτὸ μάλιστα ὑπὸ τῶν πατρικίων, ὡσ δῆμον ἀναιρούμενοσ πρὸ αὐτῶν, ἐμισήθη. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 51 3:1)

Synonyms

  1. to take up and carry off

  2. to take up

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION