Plutarch, Pompey, chapter 54

(플루타르코스, Pompey, chapter 54)

καίτοι Πομπήϊοσ εἶπέ ποτε δημηγορῶν ὅτι πᾶσαν ἀρχήν λάβοι πρότερον ἢ προσεδόκησε καὶ κατάθοιτο θᾶττον ἢ προσεδοκήθη. καὶ νὴ Δία μαρτυρούσασ εἶχεν ἀεὶ τὰσ διαλύσεισ τῶν στρατοπέδων. τότε δὲ τὸν Καίσαρα δοκῶν οὐ προήσεσθαι τὴν δύναμιν ἐζήτει ταῖσ πολιτικαῖσ ἀρχαῖσ ὀχυρὸσ εἶναι πρὸσ αὐτόν, ἄλλο δὲ οὐδὲν ἐνεωτέριζεν, οὐδὲ ἐβούλετο δοκεῖν ἀπιστεῖν, ἀλλ’ ὑπερορᾶν μᾶλλον καὶ καταφρονεῖν. ἐπεὶ δὲ τὰσ ἀρχὰσ οὐ κατὰ γνώμην ἑώρα βραβευομένασ, δεκαζομένων τῶν πολιτῶν, ἀναρχίαν ἐν τῇ πόλει περιεῖδε γενομένην καὶ λόγοσ εὐθὺσ ἐχώρει πολὺσ ὑπὲρ δικτάτοροσ, ὃν πρῶτοσ εἰσ μέσον ἐξενεγκεῖν ἐτόλμησε Λουκίλλιοσ ὁ δήμαρχοσ, τῷ δήμῳ παραινῶν ἑλέσθαι δικτάτορα Πομπήϊον.

ἐπιλαβομένου δὲ Κάτωνοσ οὗτοσ μὲν ἐκινδύνευσε τὴν δημαρχίαν ἀποβαλεῖν, ὑπὲρ δὲ Πομπηϊού πολλοὶ τῶν φίλων ἀπελογοῦντο παριόντεσ ὡσ οὐ δεομένου τῆσ ἀρχῆσ ἐκείνησ οὐδὲ βουλομένου. Κάτωνοσ δὲ Πομπήϊον ἐπαινέσαντοσ καὶ προτρεψαμένου τῆσ εὐκοσμίασ ἐπιμεληθῆναι, τότε μὲν αἰδεσθεὶσ ἐπεμελήθη, καὶ κατεστάθησαν ὕπατοι Δομέτιοσ καὶ Μεσσάλασ, ὕστερον δὲ πάλιν ἀναρχίασ γινομένησ καὶ πλειόνων ἤδη τὸν περὶ τοῦ δικτάτοροσ λόγον ἐγειρόντων ἰταμώτερον, φοβηθέντεσ οἱ περὶ Κάτωνα μὴ βιασθῶσιν, ἔγνωσαν ἀρχήν τινα τῷ Πομπηϊῴ προέμενοι νόμιμον ἀποτρέψαι τῆσ ἀκράτου καὶ τυραννικῆσ ἐκείνησ, καὶ Βύβλοσ ἐχθρὸσ ὢν Πομπηϊῴ πρῶτοσ ἀπεφήνατο γνώμην ἐν συγκλήτῳ Πομπήϊον μόνον ἑλέσθαι ὕπατον·

ἢ γὰρ ἀπαλλαγήσεσθαι τῆσ παρούσησ τὴν πόλιν ἀκοσμίασ, ἢ δουλεύσειν τῷ κρατίστῳ.

φανέντοσ δὲ παραδόξου τοῦ λόγου διὰ τὸν εἰπόντα, Κάτων ἀναστὰσ καὶ παρασχὼν δόκησιν ὡσ ἀντιλέξοι, γενομένησ σιωπῆσ εἶπε τὴν προκειμένην γνώμην αὐτὸσ μὲν οὐκ ἂν εἰσενεγκεῖν, εἰσενηνεγμένῃ δὲ ὑφ’ ἑτέρου πείθεσθαι κελεύειν, πᾶσαν μὲν ἀρχήν μᾶλλον αἱρούμενοσ ἀναρχίασ, Πομπηϊού δὲ μηδένα βέλτιον ἄρξειν ἐν ταραχαῖσ τηλικαύταισ νομίζων. δεξαμένησ δὲ τῆσ βουλῆσ, καὶ ψηφισαμένησ ὅπωσ ὕπατοσ αἱρεθεὶσ ὁ Πομπήϊοσ ἄρχοι μόνοσ, εἰ δὲ αὐτὸσ συνάρχοντοσ δεηθείη, μὴ θᾶττον δυοῖν μηνοῖν δοκιμάσασ ἕλοιτο, κατασταθεὶσ οὕτωσ καὶ ἀποδειχθεὶσ διὰ Σουλπικίου μεσοβασιλέωσ ὕπατοσ ἠσπάζετο φιλοφρόνωσ τὸν Κάτωνα, πολλὴν ὁμολογῶν χάριν ἔχειν καὶ παρακαλῶν γίνεσθαι σύμβουλον ἰδίᾳ τῆσ ἀρχῆσ.

Κάτων δὲ χάριν μὲν ἔχειν αὐτῷ τὸν Πομπήϊον οὐκ ἠξίου·

δι’ ἐκεῖνον γὰρ ὧν εἶπεν οὐδὲν εἰπεῖν, διὰ δὲ τὴν πόλιν ἔσεσθαι δὲ σύμβουλοσ ἰδίᾳ παρακαλούμενοσ, ἐὰν δὲ μὴ παρακαλῆται, δημοσίᾳ φράσειν τὸ φαινόμενον. τοιοῦτοσ μὲν οὖν Κάτων ἐν πᾶσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION