Plutarch, Pompey, chapter 13

(플루타르코스, Pompey, chapter 13)

ἐπανελθόντι δὲ εἰσ Ἰτύκην αὐτῷ γράμματα κομίζεται Σύλλα προστάττοντοσ ἀφιέναι μὲν τὴν ἄλλην στρατιάν, αὐτὸν δὲ μεθ’ ἑνὸσ τάγματοσ περιμένειν αὐτόθι τὸν διαδεξόμενον στρατηγόν. ἐπὶ τούτοισ ἀδήλωσ μὲν αὐτὸσ ἤχθετο καὶ βαρέωσ ἔφερεν, ἐμφανῶσ δὲ ὁ στρατὸσ ἠγανάκτει· καὶ δεηθέντοσ τοῦ Πομπηϊού προελθεῖν, τόν τε Σύλλαν κακῶσ ἔλεγον, κἀκεῖνον οὐκ ἔφασαν προήσεσθαι χωρὶσ αὑτῶν, οὐδὲ εἰών πιστεύειν τῷ τυράννῳ. τὸ μὲν οὖν πρῶτον ὁ Πομπήϊοσ ἐπειρᾶτο πραΰνειν καὶ παρηγορεῖν αὐτούσ·

ὡσ δ’ οὐκ ἔπειθε, καταβὰσ ἀπὸ τοῦ βήματοσ ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀπῄει δεδακρυμένοσ. οἱ δὲ συλλαβόντεσ αὐτὸν αὖθισ ἐπὶ τοῦ βήματοσ κατέστησαν· καὶ πολὺ μέροσ τῆσ ἡμέρασ ἀνηλώθη, τῶν μὲν μένειν καὶ ἄρχειν κελευόντων, τοῦ δὲ πείθεσθαι δεομένου καὶ μὴ στασιάζειν, ἄχρι οὗ προσλιπαρούντων καὶ καταβοώντων ὤμοσεν ἀναιρήσειν ἑαυτὸν εἰ βιάζοιντο, καὶ μόλισ οὕτωσ ἐπαύσαντο. τῷ δὲ Σύλλᾳ πρώτη μὲν ἦλθεν ἀγγελία τόν Πομπήϊον ἀφεστάναι, καὶ πρὸσ τοὺσ φίλουσ εἶπεν ὡσ ἄρα πεπρωμένον ἦν αὐτῷ γενομένῳ γέροντι παίδων ἀγῶνασ ἀγωνίζεσθαι, διὰ τὸ καὶ Μάριον αὐτῷ νέον ὄντα κομιδῇ πλεῖστα πράγματα παρασχεῖν καὶ εἰσ τοὺσ ἐσχάτουσ περιστῆσαι κινδύνουσ, πυθόμενοσ δὲ τἀληθῆ, καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ αἰσθανόμενοσ δέχεσθαι καὶ παραπέμπειν τὸν Πομπήϊον ὡρμημένουσ μετ’ εὐνοίασ, ἔσπευδεν ὑπερβαλέσθαι·

καὶ προελθὼν ἀπήντησεν αὐτῷ, καὶ δεξιωσάμενοσ ὡσ ἐνῆν προθυμότατα μεγάλῃ φωνῇ Μάγνον ἠσπάσατο, καὶ τοὺσ παρόντασ οὕτωσ ἐκέλευσε προσαγορεῦσαι, σημαίνει δὲ τὸν μέγαν ὁ Μάγνοσ.

ἕτεροι δέ φασιν ἐν Λιβύῃ πρῶτον ἀναφώνημα τοῦτο τοῦ στρατοῦ παντὸσ γενέσθαι, κράτοσ δὲ λαβεῖν καὶ δύναμιν ὑπὸ Σύλλα βεβαιωθέν.

αὐτὸσ μέντοι πάντων ὕστατοσ καὶ μετὰ πολὺν χρόνον εἰσ Ἰβηρίαν ἀνθύπατοσ ἐκπεμφθεὶσ ἐπὶ Σερτώριον ἤρξατο γράφειν ἑαυτὸν ἐν ταῖσ ἐπιστολαῖσ καὶ τοῖσ διατάγμασι Μάγνον Πομπήϊον οὐκέτι γὰρ ἦν ἐπίφθονον τοὔνομα σύνηθεσ γενόμενον. ὅθεν εἰκότωσ ἀγασθείη καὶ θαυμάσειεν ἄν τισ τοὺσ πάλαι Ῥωμαίουσ, οἳ ταῖσ τοιαύταισ ἐπικλήσεσι καὶ προσωνυμίαισ οὐ τὰσ πολεμικὰσ ἠμείβοντο καὶ στρατιωτικὰσ κατορθώσεισ μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰσ πολιτικὰσ πράξεισ καὶ ἀρετὰσ ἐκόσμουν.

δύο γοῦν Μαξίμουσ, ὅπερ ἐστὶ μεγίστουσ, ἀνηγόρευσεν ὁ δῆμοσ·

Οὐαλλέριον μὲν ἐπὶ τῷ διαλλάξαι στασιάζουσαν αὐτῷ τὴν σύγκλητον, Φάβιον δὲ Ῥοῦλλον, ὅτι πλουσίουσ τινὰσ ἐξ ἀπελευθέρων γεγονότασ καὶ καταλελεγμένουσ εἰσ τὴν σύγκλητον ἐξέβαλεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION