Plutarch, Pompey, chapter 43

(플루타르코스, Pompey, chapter 43)

λόγοι δὲ παντοδαποὶ περὶ τοῦ Πομπηϊού προκατέπιπτον εἰσ τὴν Ῥώμην, καὶ θόρυβοσ ἦν πολύσ, ὡσ εὐθὺσ ἄξοντοσ ἐπὶ τὴν πόλιν τὸ στράτευμα καὶ μοναρχίασ βεβαίασ ἐσομένησ. Κράσσοσ δὲ τοὺσ παῖδασ καὶ τὰ χρήματα λαβὼν ὑπεξῆλθεν, εἴτε δείσασ ἀληθῶσ, εἴτε μᾶλλον, ὡσ ἐδόκει, πίστιν ἀπολείπων τῇ διαβολῇ καὶ τὸν φθόνον ποιῶν τραχύτερον. εὐθὺσ οὖν ἐπιβὰσ Ἰταλίασ ὁ Πομπήϊοσ καὶ συναγαγὼν εἰσ ἐκκλησίαν τοὺσ στρατιώτασ καὶ τὰ πρέποντα διαλεχθεὶσ καὶ φιλοφρονησάμενοσ, ἐκέλευσε διαλύεσθαι κατὰ πόλιν ἑκάστουσ καὶ τρέπεσθαι πρὸσ τὰ οἰκεῖα, μεμνημένουσ αὖθισ ἐπὶ τὸν θρίαμβον αὐτῷ συνελθεῖν.

ὁρῶσαι γὰρ αἱ πόλεισ Πομπήϊον Μάγνον ἄνοπλον καὶ μετ’ ὀλίγων τῶν συνήθων ὥσπερ ἐξ ἄλλησ ἀποδημίασ διαπορευόμενον, ἐκχεόμεναι δι’ εὔνοιαν καὶ προπέμπουσαι μετὰ μείζονοσ δυνάμεωσ συγκατῆγον εἰσ τὴν Ῥώμην, εἴ τι κινεῖν διενοεῖτο καὶ νεωτερίζειν τότε, μηδὲν ἐκείνου δεόμενον τοῦ στρατεύματοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION