Plutarch, Pompey, chapter 46

(플루타르코스, Pompey, chapter 46)

ἡλικίᾳ δὲ τότε ἦν, ὡσ μὲν οἱ κατὰ πάντα τῷ Ἀλεξάνδρῳ παραβάλλοντεσ αὐτὸν καὶ προσβιβάζοντεσ ἀξιοῦσι, νεώτεροσ τῶν τριάκοντα καὶ τεττάρων ἐτῶν, ἀληθείᾳ δὲ τοῖσ τετταράκοντα προσῆγεν. ὡσ ὤνητό γ’ ἂν ἐνταῦθα τοῦ βίου παυσάμενοσ, ἄχρι οὗ τὴν Ἀλεξάνδρου τύχην ἔσχεν· ὁ δὲ ἐπέκεινα χρόνοσ αὐτῷ τὰσ μὲν εὐτυχίασ ἤνεγκεν ἐπιφθόνουσ, ἀνηκέστουσ δὲ τὰσ δυστυχίασ. ἣν γὰρ ἐκ προσηκόντων αὐτὸσ ἐκτήσατο δύναμιν ἐν τῇ πόλει, ταύτῃ χρώμενοσ ὑπὲρ ἄλλων οὐ δικαίωσ, ὅσον ἐκείνοισ ἰσχύοσ προσετίθει τῆσ ἑαυτοῦ δόξησ ἀφαιρῶν, ἔλαθε ῥώμῃ καὶ μεγέθει τῆσ αὐτοῦ δυνάμεωσ καταλυθείσ, καὶ καθάπερ τὰ καρτερώτατα μέρη καὶ χωρία τῶν πόλεων, ὅταν δέξηται πολεμίουσ, ἐκείνοισ προστίθησι τὴν αὑτῶν ἰσχύν, οὕτωσ διὰ τῆσ Πομπηϊού δυνάμεωσ Καῖσαρ ἐξαρθεὶσ ἐπὶ τὴν πόλιν κατὰ τῶν ἄλλων ἴσχυσε, τοῦτον ἀνέτρεψε καὶ κατέβαλεν.

ἐπράχθη δὲ οὕτωσ. Λεύκολλον, ὡσ ἐπανῆλθεν ἐξ Ἀσίασ ὑπὸ Πομπηϊού περιϋβρισμένοσ, αὐτίκα τε λαμπρῶσ ἡ σύγκλητοσ ἐδέξατο, καὶ μᾶλλον ἔτι Πομπηϊού παραγενομένου κολούουσα τὴν δόξαν ἤγειρεν ἐπὶ τὴν πολιτείαν.

ὁ δὲ τἆλλα μὲν ἀμβλὺσ ἦν ἤδη καὶ κατέψυκτο τὸ πρακτικόν, ἡδονῇ σχολῆσ καὶ ταῖσ περί τὸν πλοῦτον διατριβαῖσ ἑαυτὸν ἐνδεδωκώσ, ἐπὶ δὲ Πομπήϊον εὐθὺσ ἀΐξασ καὶ λαβόμενοσ ἐντόνωσ αὐτοῦ περί τε τῶν διατάξεων ἃσ ἔλυσεν ἐκράτει, καὶ πλέον εἶχεν ἐν τῇ βουλῇ συναγωνιζομένου Κάτωνοσ, ἐκπίπτων δὲ καὶ περιωθούμενοσ ὁ Πομπήϊοσ ἠναγκάζετο δημαρχοῦσι προσφεύγειν καὶ προσαρτᾶσθαι μειρακίοισ· ὥσπερ οὐ καταισχύνων, ἀλλὰ εὐεργετῶν, ὃν ὕστερον ἔλαβε παρὰ Πομπηϊού, προέσθαι Κικέρωνα, φίλον ὄντα καὶ πλεῖστα δὴ πεπολιτευμένον ὑπὲρ αὐτοῦ.

κινδυνεύοντι γὰρ αὐτῷ καὶ δεομένῳ βοηθείασ οὐδὲ εἰσ ὄψιν προῆλθεν, ἀλλὰ τοῖσ ἥκουσιν ἀποκλείσασ τὴν αὔλειον ἑτέραισ θύραισ ᾤχετο ἀπιών. Κικέρων δὲ φοβηθεὶσ τὴν κρίσιν ὑπεξῆλθε τῆσ ’ Ῥώμησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION