Plutarch, Pompey, chapter 12

(플루타르코스, Pompey, chapter 12)

Ἀντιτεταγμένου δὲ τοῦ Δομετίου καὶ χαράδραν τινὰ προβεβλημένου χαλεπὴν περᾶσαι καὶ τραχεῖαν, ὄμβροσ ἅμα πνεύματι πολὺσ ἑώθεν ἀρξάμενοσ κατεῖχεν, ὥστε ἀπογνόντα τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ μαχέσασθαι τὸν Δομέτιον ἀναζυγὴν παραγγεῖλαι, Πομπήϊοσ δὲ τοῦτον αὑτοῦ ποιούμενοσ τὸν καιρὸν ὀξέωσ ἐπῄει καὶ διέβαινε τὴν χαράδραν. οἱ δὲ ἀτάκτωσ καὶ θορυβούμενοι καὶ οὐ πάντεσ οὐδὲ ὁμαλῶσ ὑφίσταντο, καὶ τὸ πνεῦμα περιῄει τὴν ζάλην αὐτοῖσ προσβάλλον ἐναντίαν.

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοὺσ ’ Ῥωμαίουσ ὁ χειμὼν ἐτάραξεν οὐ καθορῶντασ ἀλλήλουσ ἀκριβῶσ, αὐτόσ τε Πομπήϊοσ ἐκινδύνευσεν ἀγνοηθεὶσ ἀποθανεῖν, ἐρωτῶντι στρατιώτῃ τὸ σύνθημα βράδιον ἀποκρινάμενοσ. ὠσάμενοι δὲ πολλῷ φόνῳ τοὺσ πολεμίουσ ̔λέγονται γὰρ ἀπὸ δισμυρίων τρισχίλιοι διαφυγεῖν̓ αὐτοκράτορα τὸν Πομπήϊον ἠσπάσαντο.

φήσαντοσ δὲ ἐκείνου μὴ δέχεσθαι τὴν τιμὴν ἑώσ ὀρθὸν ἕστηκε τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων, εἰ δὲ αὐτὸν ἀξιοῦσι ταύτησ τῆσ προσηγορίασ, ἐκεῖνο χρῆναι πρότερον καταβαλεῖν, ὡρ́μησαν εὐθὺσ ἐπὶ τὸν χάρακα· καὶ Πομπήϊοσ ἄνευ κράνουσ ἠγωνίζετο δεδοικὼσ τὸ πρότερον πάθοσ. ἁλίσκεται δὴ τὸ στρατόπεδον καὶ ἀποθνήσκει Δομέτιοσ.

τῶν δὲ πόλεων αἱ μὲν εὐθὺσ ὑπήκουον, αἱ δὲ κατὰ κράτοσ ἐλήφθησαν, εἷλε δὲ καὶ τῶν βασιλέων Ιἄρφαν τὸν συμμαχήσαντα Δομετίῳ, τὴν δὲ βασιλείαν Ιἄμψᾳ παρέδωκε. χρώμενοσ δὲ τῇ τύχῃ καὶ τῇ ῥύμῃ τοῦ στρατεύματοσ εἰσ τὴν Νομαδικὴν ἐνέβαλε· καὶ πολλῶν ὁδὸν ἡμερῶν ἐλάσασ καὶ πάντων κρατήσασ οἷσ ἐνέτυχε, καὶ τὸ πρὸσ Ῥωμαίουσ δέοσ ἤδη τῶν βαρβάρων ἐξερρυηκὸσ αὖθισ ἰσχυρὸν καὶ φοβερὸν ἐγκαταστήσασ, οὐδὲ τὰ θηρία δεῖν ἔφη τὰ τὴν Λιβύην κατοικοῦντα τῆσ τῶν Ῥωμαίων ἄπειρα ῥώμησ καὶ τόλμησ ἀπολείπειν. ὅθεν ἐν θήραισ λεόντων καὶ ἐλεφάντων ἡμέρασ διέτριψεν οὐ πολλάσ·

ταῖσ δὲ πάσαισ, ὥσ φασι, τεσσαράκοντα τοὺσ πολεμίουσ συνεῖλε καὶ Λιβύην ἐχειρώσατο καὶ διῄτησε τὰ τῶν βασιλέων, ἔτοσ ἄγων ἐκεῖνο τέταρτον καὶ εἰκοστόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION