Plutarch, Pompey, chapter 64

(플루타르코스, Pompey, chapter 64)

ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ μεγάλη συνέστη Πομπηϊῴ δύναμισ, ἡ μὲν ναυτικὴ καὶ παντελῶσ ἀνανταγώνιστοσ ἡ̓͂σαν γὰρ αἱ μάχιμοι πεντακόσιαι, λιβυρνίδων δὲ καὶ κατασκόπων ὑπερβάλλων ἀριθμὸσ, ἱππεῖσ δέ, Ῥωμαίων καὶ Ἰταλῶν τὸ ἀνθοῦν, ἑπτακισχίλιοι, γένεσι καὶ πλούτῳ καὶ φρονήμασι διαφέροντεσ· τὴν δὲ πεζὴν σύμμικτον οὖσαν καὶ μελέτησ δεομένην ἐγύμναζεν ἐν Βεροίᾳ καθήμενοσ οὐκ ἀργόσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἀκμάζοντι χρώμενοσ αὑτῷ πρὸσ τὰ γυμνάσια. μεγάλη γὰρ ἦν ῥοπὴ πρὸσ τὸ θαρρεῖν τοῖσ ὁρῶσι Πομπήϊον Μάγνον ἑξήκοντα μὲν ἔτη δυεῖν λείποντα γεγενημένον, ἐν δὲ τοῖσ ὅπλοισ ἁμιλλώμενον πεζόν, εἶτα ἱππότην αὖθισ ἑλκόμενόν τε τὸ ξίφοσ ἀπραγμόνωσ θέοντι τῷ ἵππῳ καὶ κατακλείοντα πάλιν εὐχερῶσ, ἐν δὲ τοῖσ ἀκοντισμοῖσ οὐ μόνον ἀκρίβειαν, ἀλλὰ καὶ ῥώμην ἐπιδεικνύμενον εἰσ μῆκοσ, ὃ πολλοὶ τῶν νέων οὐχ ὑπερέβαλλον.

ἐπεφοίτων δὲ καὶ βασιλεῖσ ἐθνῶν καὶ δυνάσται, καὶ τῶν ἀπὸ Ῥώμησ ἡγεμονικῶν ἀριθμὸσ ἦν ἐντελοῦσ βουλῆσ περὶ αὐτόν.

ἦλθε δὲ καὶ Λαβιηνὸσ ἀπολιπὼν Καίσαρα φίλοσ γεγονὼσ καὶ συνεστρατευμένοσ ἐν Γαλατίᾳ, καὶ Βροῦτοσ, υἱὸσ ὢν Βρούτου τοῦ περὶ Γαλατίαν σφαγέντοσ, ἀνὴρ μεγαλόφρων καὶ μηδέποτε Πομπήϊον προσειπὼν μηδὲ ἀσπασάμενοσ πρότερον ὡσ φονέα τοῦ πατρόσ, τότε δὲ ὡσ ἐλευθεροῦντι τὴν Ῥώμην ὑπέταξεν ἑαυτόν. Κικέρων δέ, καίπερ ἄλλα γεγραφὼσ καὶ βεβουλευμένοσ, ὅμωσ κατῃδέσθη μὴ γενέσθαι τοῦ προκινδυνεύοντοσ ἀριθμοῦ τῆσ πατρίδοσ.

ἦλθε δὲ καὶ Τίδιοσ Σέξτιοσ, ἐσχατόγηρωσ ἀνὴρ θάτερον πεπηρωμένοσ σκέλοσ, εἰσ Μακεδονίαν ὃν τῶν ἄλλων γελώντων καὶ χλευαζόντων, ὁ Πομπήϊοσ ἰδὼν ἐξανέστη καὶ προσέδραμε, μέγα νομίζων μαρτύριον εἶναι καὶ τοὺσ παρ’ ἡλικίαν καὶ παρὰ δύναμιν αἱρουμένουσ τὸν μετ’ αὐτοῦ κίνδυνον ἀντὶ τῆσ ἀσφαλείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION