헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πομπεψ́10́

(플루타르코스, Pompey, chapter 10)

ἐκ τούτου Σικελίαν ἠγγέλλετο Περπέννασ αὑτῷ κρατύνεσθαι καὶ τοῖσ περιοῦσιν ἔτι τῆσ ἐναντίασ στάσεωσ ὁρμητήριον παρέχειν τὴν νῆσον, αἰωρουμένου καὶ Κάρβωνοσ αὐτόθι ναυτικῷ καὶ Δομετίου Λιβύῃ προσπεπτωκότοσ, ἄλλων τε πολλῶν ἐπέκεινα μεγάλων ὠθουμένων φυγάδων, ὅσοι τὰσ προγραφὰσ ἔφθησαν ἀποδράντεσ. ἐπὶ τούτουσ Πομπήϊοσ ἀπεστάλη μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ. "ἡμῖν ὑπεζωσμένοισ ξίφη νόμουσ ἀναγινώσκοντεσ;

ἔδοξε δὲ καὶ ταῖσ Κάρβωνοσ οὐκ ἀνθρωπίνωσ ἐνυβρίσαι συμφοραῖσ.

εἰ γὰρ ἦν ἀναγκαῖον αὐτόν, ὥσπερ ἦν ἴσωσ, ἀνελεῖν, εὐθὺσ ἔδει λαβόντα, καὶ τοῦ κελεύσαντοσ ἂν ἦν τὸ ἔργον. ὁ δὲ δέσμιον προαγαγὼν ἄνδρα ’ Ῥωμαῖον τρὶσ ὑπατεύσαντα καὶ πρὸ τοῦ βήματοσ στήσασ καθεζόμενοσ αὐτὸσ ἀνέκρινεν, ἀχθομένων καὶ βαρυνομένων τῶν παρόντων· εἶτα ἐκέλευσεν ἀπαγαγόντασ ἀνελεῖν. ἀπαχθέντα μέντοι φασὶν αὐτόν, ὡσ εἶδεν ἑλκόμενον ἤδη τὸ ξίφοσ, δεῖσθαι τόπον αὑτῷ καὶ χρόνον βραχύν, ὡσ ὑπὸ κοιλίασ ἐνοχλουμένῳ, παρασχεῖν.

Γάϊοσ δὲ Ὄππιοσ ὁ Καίσαροσ ἑταῖροσ ἀπανθρώπωσ φησὶ καὶ Κοΐντῳ Οὐαλλερίῳ χρήσασθαι τὸν Πομπήϊον. ἐπιστάμενον γὰρ ὡσ ἔστι φιλολόγοσ ἀνὴρ καὶ φιλομαθὴσ ἐν ὀλίγοισ ὁ Οὐαλλέριοσ, ὡσ ἤχθη πρὸσ αὐτόν, ἐπισπασάμενον καὶ συμπεριπατήσαντα καὶ πυθόμενον ὧν ἔχρῃζε καὶ μαθόντα, προστάξαι τοῖσ ὑπηρέταισ εὐθὺσ ἀνελεῖν ἀπαγαγόντασ. ἀλλ’ Ὀππίῳ μέν, ὅταν περὶ τῶν Καίσαροσ πολεμίων ἢ φίλων διαλέγηται, σφόδρα δεῖ πιστεύειν μετὰ εὐλαβείασ·

Πομπήϊοσ δὲ τοὺσ μὲν ἐν δόξῃ μάλιστα τῶν Σύλλα πολεμίων καὶ φανερῶσ ἁλισκομένουσ ἀναγκαίωσ ἐκόλαζε, τῶν δ’ ἄλλων ὅσουσ ἐξῆν περιεώρα λανθάνοντασ, ἐνίουσ δὲ καὶ συνεξέπεμπε. τὴν δὲ Ἱμεραίων πόλιν ἐγνωκότοσ αὐτοῦ κολάζειν γενομένην μετὰ τῶν πολεμίων, Σθένισ ὁ δημαγωγὸσ αἰτησάμενοσ λόγον οὐκ ἔφη δίκαια ποιήσειν τὸν Πομπήϊον, ἐὰν τὸν αἴτιον ἀφεὶσ ἀπολέσῃ τοὺσ μηδὲν ἀδικοῦντασ.

ἐρομένου δὲ ἐκείνου τίνα λέγει τὸν αἴτιον, ἑαυτὸν ὁ Σθένισ ἔφη, τοὺσ μὲν φίλουσ πείσαντα τῶν πολιτῶν, τοὺσ δ’ ἐχθροὺσ βιασάμενον. ἀγασθεὶσ οὖν τὴν παρρησίαν καὶ τὸ φρόνημα τοῦ ἀνδρὸσ ὁ Πομπήϊοσ ἀφῆκε τῆσ αἰτίασ πρῶτον ἐκεῖνον, εἶτα τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ, ἀκούων δὲ τοὺσ στρατιώτασ ἐν ταῖσ ὁδοιπορίαισ ἀτακτεῖν, σφραγῖδα ταῖσ μαχαίραισ αὐτῶν ἐπέβαλεν, ἣν ὁ μὴ φυλάξασ ἐκολάζετο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Pompey, chapter 10

(플루타르코스, Pompey, chapter 10)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION