Plutarch, Pompey, chapter 44

(플루타르코스, Pompey, chapter 44)

ἐπεὶ δὲ ὁ νόμοσ οὐκ εἰά πρὸ τοῦ θριάμβου παρελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν, ἔπεμψεν ἀξιῶν εἰσ τὴν βουλὴν ἀναβαλέσθαι τὰσ τῶν ὑπάτων ἀρχαιρεσίασ, καὶ δοῦναι ταύτην αὐτῷ τὴν χάριν ὅπωσ παρὼν Πείσωνι συναρχαιρεσιάσῃ. Κάτωνοσ δὲ πρὸσ τὴν ἀξίωσιν ἐνστάντοσ οὐκ ἔτυχε τοῦ βουλεύματοσ, θαυμάσασ δὲ τὴν παρρησίαν αὐτοῦ καὶ τὸν τόνον ᾧ μόνοσ ἐχρῆτο φανερῶσ ὑπὲρ τῶν δικαίων, ἐπεθύμησεν ἁμῶσ γέ πωσ κτήσασθαι τὸν ἄνδρα·

καὶ δυεῖν οὐσῶν ἀδελφιδῶν τῷ Κάτωνι τὴν μὲν αὐτὸσ ἐβούλετο λαβεῖν γυναῖκα, τὴν δὲ τῷ παιδὶ συνοικίσαι. τοῦ δὲ Κάτωνοσ ὑπιδομένου τὴν πεῖραν, ὡσ διαφθορὰν οὖσαν αὐτοῦ τρόπον τινὰ δεκαζομένου διὰ τῆσ οἰκειότητοσ, ἥ τε ἀδελφὴ καὶ ἡ γυνὴ χαλεπῶσ ἔφερον εἰ Πομπήϊον Μάγνον ἀποτρίψεται κηδεστήν.

ἐν τούτῳ δὲ βουλόμενοσ ὕπατον ἀποδεῖξαι Πομπήϊοσ Ἀφράνιον ἀργύριον εἰσ τὰσ φυλὰσ ἀνήλισκεν ὑπὲρ αὐτοῦ, καὶ τοῦτο κατιόντεσ εἰσ τοὺσ Πομπηϊού κήπουσ ἐλάμβανον, ὥστε τὸ πρᾶγμα περιβόητον εἶναι καὶ τὸν Πομπήϊον ἀκούειν κακῶσ, ἧσ αὐτὸσ ἀρχῆσ ἐφ’ οἷσ κατώρθωσεν ὡσ μεγίστησ ἔτυχε, ταύτην ὤνιον ποιοῦντα τοῖσ δι’ ἀρετῆσ κτήσασθαι μὴ δυναμένοισ. "τῶν ὀνειδῶν κοινωνητέον οἰκείοισ Πομπηϊού γενομένοισ.

αἱ δὲ ἀκούσασαι συνέγνωσαν βέλτιον αὐτῶν ἐκεῖνον λογίζεσθαι περὶ τοῦ πρέποντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION