Plutarch, Pompey, chapter 4

(플루타르코스, Pompey, chapter 4)

ἅμα δὲ τῷ τελευτῆσαι τὸν Στράβωνα, δίκην κλοπῆσ ἔσχεν ὑπὲρ αὐτοῦ δημοσίων χρημάτων ὁ Πομπήϊοσ, καὶ τὰ μὲν πλεῖστα φωράσασ ἕνα τῶν ἀπελευθέρων ὁ Πομπήϊοσ νενοσφισμένον Ἀλέξανδρον, ἀπέδειξε τοῖσ ἄρχουσιν, αὐτὸσ δὲ λίνα θηρατικὰ καὶ βιβλία τῶν ἐν Ἄσκλῳ ληφθέντων ἔχειν κατηγορεῖτο. ταῦτα δὲ ἔλαβε μὲν παρὰ τοῦ πατρὸσ ἑλόντοσ τὸ Ἄσκλον, ἀπώλεσε δὲ τῶν Κίννα δορυφόρων, ὅτε κατῆλθεν, ὠσαμένων εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καὶ διαρπασάντων. ἐγίνοντο δὲ τῆσ δίκησ αὐτῷ προαγῶνεσ οὐκ ὀλίγοι πρὸσ τὸν κατήγορον.

ἐν οἷσ ὀξὺσ ἅμα καὶ παρ’ ἡλικίαν εὐσταθὴσ φαινόμενοσ δόξαν ἔσχε μεγάλην καὶ χάριν, ὥστε Ἀντίστιον στρατηγοῦντα καὶ βραβεύοντα τὴν δίκην ἐκείνην ἐρασθῆναι τοῦ Πομπηϊού καὶ γυναῖκα διδόναι τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα καὶ περὶ τούτου τοῖσ φίλοισ διαλέγεσθαι. δεξαμένου δὲ Πομπηϊού καὶ γενομένων ἐν αὐτοῖσ ἀπορρήτων ὁμολογιῶν, ὅμωσ οὐκ ἔλαθε τοὺσ πολλοὺσ τὸ πρᾶγμα διὰ τὴν τοῦ Ἀντιστίου σπουδήν.

τέλοσ δὲ τὴν γνώμην ἀναγορεύσαντοσ αὐτοῦ τῶν δικαστῶν ἀπολύουσαν, ὥσπερ ἐκ παραγγέλματοσ ὁ δῆμοσ ἐπεφώνησε τοῦτο δὴ τὸ τοῖσ γαμοῦσιν ἐπιφωνούμενον ἐξ ἔθουσ παλαιοῦ, Ταλασίῳ. τὸ δὲ ἔθοσ ἀρχὴν λαβεῖν φασὶ τοιαύτην.

ὅτε τὰσ θυγατέρασ τῶν Σαβίνων ἐπὶ θέαν ἀγῶνοσ εἰσ Ῥώμην παραγενομένασ οἱ πρωτεύοντεσ ἀρετῇ Ῥωμαίων ἡρ́παζον ἑαυτοῖσ γυναῖκασ, ἄδοξοί τινεσ πελάται καὶ βοτῆρεσ ἀράμενοι κόρην καλὴν καὶ μεγάλην ἐκόμιζον. ὅπωσ οὖν μὴ προστυχών τισ ἀφέληται τῶν κρειττόνων, ἐβόων θέοντεσ ἅμα Ταλασίῳ τῶν δὲ χαριέντων καὶ γνωρίμων τισ ἦν ὁ Ταλάσιοσ, ὥστε τοὺσ ἀκούσαντασ τοὔνομα κροτεῖν καὶ βοᾶν οἱο͂ν συνηδομένουσ καὶ συνεπαινοῦντασ. ἐκ τούτου φασὶ καὶ γὰρ εὐτυχὴσ ὁ γάμοσ ἀπέβη τῷ Ταλασίῳ ταύτην τὴν ἐπιφώνησιν μετὰ παιδιᾶσ γενέσθαι τοῖσ γαμοῦσιν.

οὗτοσ ὁ λόγοσ πιθανώτατόσ ἐστι τῶν περὶ τοῦ Ταλασίου λεγομένων, ὀλίγαισ δ’ οὖν ὕστερον ἡμέραισ ὁ Πομπήϊοσ ἠγάγετο τὴν Ἀντιστίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION