헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́6́66́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 112)

ἐφ’ οἷσ ἐξεκάετο τὸ κατὰ τοῦ Διονυσίου μῖσοσ· καὶ γὰρ ὑπελάμβανον αὐτὸν ἐκ συνθέσεωσ τοῦτο πεποιηκέναι πρὸσ τὸ τῷ Καρχηδονίων φόβῳ τῶν ἄλλων πόλεων ἀσφαλῶσ δυναστεύειν. ἀνελογίζοντο γὰρ τὴν βραδυτῆτα τῆσ βοηθείασ, τὸ μηδένα πεπτωκέναι τῶν μισθοφόρων, τὸ μηδενὸσ ἁδροῦ πταίσματοσ γεγενημένου φυγεῖν ἀλόγωσ, τὸ δὲ μέγιστον, τὸ μηδένα τῶν πολεμίων ἐπηκολουθηκέναι·

ὥστε τοῖσ πρότερον ἐπιθυμοῦσι καιρὸν λαβεῖν τῆσ ἀποστάσεωσ καθάπερ θεῶν προνοίᾳ πάντα ὑπουργεῖν πρὸσ τὴν κατάλυσιν τῆσ δυναστείασ. οἱ μὲν οὖν Ἰταλιῶται καταλιπόντεσ αὐτὸν ἐπ’ οἴκου διὰ τῆσ μεσογείου τὴν πορείαν ἐποιήσαντο, οἱ δὲ τῶν Συρακοσίων ἱππεῖσ τὸ μὲν πρῶτον ἐπετήρουν, εἰ δύναιντο κατὰ τὴν ὁδὸν ἀνελεῖν τὸν τύραννον·

ὡσ δὲ ἑώρων οὐκ ἀπολείποντασ αὐτὸν τοὺσ μισθοφόρουσ, ὁμοθυμαδὸν ἀφίππευσαν εἰσ τὰσ Συρακούσασ. καταλαβόντεσ δὲ τοὺσ ἐν τοῖσ νεωρίοισ ἀγνοοῦντασ τὰ περὶ τὴν Γέλαν, εἰσῆλθον οὐδενὸσ κωλύσαντοσ, καὶ τὴν μὲν οἰκίαν τοῦ Διονυσίου διήρπασαν γέμουσαν ἀργύρου τε καὶ χρυσοῦ καὶ τῆσ ἄλλησ πολυτελείασ ἁπάσησ, τὴν δὲ γυναῖκα συλλαβόντεσ οὕτω διέθεσαν κακῶσ, ὥστε καὶ τὸν τύραννον βαρέωσ ἐνέχειν τὴν ὀργήν, νομίζοντεσ τὴν ταύτησ τιμωρίαν μεγίστην εἶναι πίστιν τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ κοινωνίασ κατὰ τὴν ἐπίθεσιν.

ὁ δὲ Διονύσιοσ κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν τὸ γεγονὸσ καταστοχαζόμενοσ, ἐπέλεξε τῶν ἱππέων καὶ τῶν πεζῶν τοὺσ πιστοτάτουσ, μεθ’ ὧν ἠπείγετο πρὸσ τὴν πόλιν σπουδῆσ οὐδὲν ἐλλείπων·

ἐλογίζετο γὰρ οὐκ ἂν ἄλλωσ δυνατὸν ἐπικρατῆσαι τῶν ἱππέων, εἰ μὴ σπεύδοι· ὅπερ ἐποίησεν. εἰ γὰρ παραδοξότερον ἐκείνων ποιήσαιτο τὴν ἄφιξιν, ἤλπιζε ῥᾳδίωσ κρατήσειν τῆσ ἐπιβολῆσ· ὅπερ καὶ συνέπεσεν. οἱ γὰρ ἱππεῖσ οὔτ’ ἂν ἔτ’ ἀπελθεῖν οὔτε μεῖναι κατὰ τὸ στρατόπεδον τὸν Διονύσιον ὑπελάμβανον·

διόπερ κεκρατηκέναι τῆσ ἐπιβολῆσ νομίσαντεσ, ἔφασαν αὐτὸν ἐκ μὲν Γέλασ προσποιηθῆναι τοὺσ Φοίνικασ ἀποδιδράσκειν, νυνὶ δὲ ὡσ ἀληθῶσ ἀποδεδρακέναι τοὺσ Συρακοσίουσ. Διονύσιοσ δὲ διανύσασ σταδίουσ περὶ τετρακοσίουσ παρῆν περὶ μέσασ νύκτασ πρὸσ τὴν πύλην τῆσ Ἀχραδινῆσ μεθ’ ἱππέων ἑκατὸν καὶ πεζῶν ἑξακοσίων·

ἣν καταλαβὼν κεκλεισμένην, προσέθηκεν αὐτῇ τὸν κατακεκομισμένον ἐκ τῶν ἑλῶν κάλαμον, ᾧ χρῆσθαι νομίζουσιν οἱ Συρακόσιοι πρὸσ τὴν τῆσ κονίασ σύνδεσιν. ἐν ὅσῳ δὲ συνέβαινε τὰσ πύλασ κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε τοὺσ ἀφυστεροῦντασ. ἐπειδὴ δὲ τὸ πῦρ κατέφθειρε τὰσ πύλασ, οὗτοσ μὲν μετὰ τῶν ἠκολουθηκότων εἰσήλαυνε διὰ τῆσ Ἀχραδινῆσ, τῶν δ’ ἱππέων οἱ δυνατώτατοι τὸ γεγονὸσ ἀκούσαντεσ, τὸ μὲν πλῆθοσ οὐκ ἀνέμενον, εὐθὺσ δ’ ἐξεβοήθουν ὄντεσ ὀλίγοι παντελῶσ ‐ ἦσαν δὲ περὶ τὴν ἀγοράν ‐ καὶ κυκλωθέντεσ ὑπὸ τῶν μισθοφόρων ἅπαντεσ κατηκοντίσθησαν.

ὁ δὲ Διονύσιοσ ἐπελθὼν τὴν πόλιν τούσ τε σποράδην ἐκβοηθοῦντασ ἀνεῖλε, καὶ τῶν ἀλλοτρίωσ διακειμένων ἐπῄει τὰσ οἰκίασ, ὧν τοὺσ μὲν ἀπέκτεινε, τοὺσ δ’ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξέβαλε.

τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ τῶν ἱππέων ἐκπεσὸν ἐκ τῆσ πόλεωσ κατελάβετο τὴν νῦν καλουμένην Αἴτνην. ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὸ μὲν πλῆθοσ τῶν μισθοφόρων καὶ τὸ στράτευμα τῶν Σικελιωτῶν κατήντησεν εἰσ τὰσ Συρακούσασ, Γελῷοι δὲ καὶ Καμαριναῖοι τῷ Διονυσίῳ διαφόρωσ ἔχοντεσ εἰσ Λεοντίνουσ ἀπηλλάγησαν.

διόπερ ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἀναγκαζόμενοσ Ἰμίλκασ ἔπεμψεν εἰσ Συρακούσασ κήρυκα, παρακαλῶν τοὺσ ἡττημένουσ διαλύσασθαι.

ἀσμένωσ δ’ ὑπακούσαντοσ τοῦ Διονυσίου τὴν εἰρήνην ἐπὶ τοῖσδε ἔθεντο· Καρχηδονίων εἶναι μετὰ τῶν ἐξ ἀρχῆσ ἀποίκων Ἐλύμουσ καὶ Σικανούσ· Σελινουντίουσ δὲ καὶ Ἀκραγαντίνουσ, ἔτι δ’ Ἱμεραίουσ, πρὸσ δὲ τούτοισ Γελῴουσ καὶ Καμαριναίουσ οἰκεῖν μὲν ἐν ἀτειχίστοισ ταῖσ πόλεσι, φόρον δὲ τελεῖν τοῖσ Καρχηδονίοισ· Λεοντίνουσ δὲ καὶ Μεσσηνίουσ καὶ Σικελοὺσ ἅπαντασ αὐτονόμουσ εἶναι, καὶ Συρακοσίουσ μὲν ὑπὸ Διονύσιον τετάχθαι, τὰ δὲ αἰχμάλωτα καὶ τὰσ ναῦσ ἀποδοῦναι τοὺσ ἔχοντασ τοῖσ ἀποβαλοῦσι. τῶν συνθηκῶν δὲ γενομένων Καρχηδόνιοι μὲν εἰσ Λιβύην ἐξέπλευσαν, πλεῖον ἢ τὸ ἥμισυ μέροσ τῶν στρατιωτῶν ἀποβαλόντεσ ὑπὸ τῆσ νόσου·

οὐδὲν δ’ ἧττον καὶ κατὰ Λιβύην διαμείναντοσ τοῦ λοιμοῦ, παμπληθεῖσ αὐτῶν τε τῶν Καρχηδονίων, ἔτι δὲ τῶν συμμάχων διεφθάρησαν. ἡμεῖσ δὲ παραγενηθέντεσ ἐπὶ τὴν κατάλυσιν τῶν πολέμων, κατὰ μὲν τὴν Ἑλλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ, κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοισ πρὸσ Διονύσιον πρώτου συστάντοσ, ἡγούμεθα δεῖν ἐπιτετελεσμένησ τῆσ προθέσεωσ τὰσ ἑξῆσ πράξεισ εἰσ τὴν ἐχομένην βίβλον καταχωρίσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 112

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 112)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION