Polybius, Histories, book 1, chapter 4

(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 4)

ίκοντο τῆσ τῶν ὅλων ἀρχῆσ καὶ δυναστείασ. τὸ γὰρ τῆσ ἡμετέρασ πραγματείασ ἴδιον καὶ τὸ θαυμάσιον τῶν καθ’ ἡμᾶσ καιρῶν τοῦτ’ ἔστιν ὅτι, καθάπερ ἡ τύχη σχεδὸν ἅπαντα τὰ τῆσ οἰκουμένησ πράγματα πρὸσ ἓν ἔκλινε μέροσ καὶ πάντα νεύειν ἠνάγκασε πρὸσ ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν σκοπόν, οὕτωσ καὶ δεῖ διὰ τῆσ ἱστορίασ ὑπὸ μίαν σύνοψιν ἀγαγεῖν τοῖσ ἐντυγχάνουσι τὸν χειρισμὸν τῆσ τύχησ, ᾧ κέχρηται πρὸσ τὴν τῶν ὅλων πραγμάτων συντέλειαν. καὶ γὰρ τὸ προκαλεσάμενον ἡμᾶσ καὶ παρορμῆσαν πρὸσ τὴν ἐπιβολὴν τῆσ ἱστορίασ μάλιστα τοῦτο γέγονεν, σὺν δὲ τούτῳ καὶ τὸ μηδένα τῶν καθ’ ἡμᾶσ ἐπιβεβλῆσθαι τῇ τῶν καθόλου πραγμάτων συντάξει·

πολὺ γὰρ ἂν ἧττον ἔγωγε πρὸσ τοῦτο τὸ μέροσ ἐφιλοτιμήθην. παντελῶσ ὑπέλαβον ἀναγκαῖον εἶναι τὸ μὴ παραλιπεῖν μηδ’ ἐᾶσαι παρελθεῖν ἀνεπιστάτωσ τὸ κάλλιστον ἅμα δ’ ὠφελιμώτατον ἐπιτήδευμα τῆσ τύχησ.

πολλὰ γὰρ αὕτη καινοποιοῦσα καὶ συνεχῶσ ἐναγωνιζομένη τοῖσ τῶν ἀνθρώπων βίοισ οὐδέπω τοιόνδ’ ἁπλῶσ οὔτ’ εἰργάσατ’ ἔργον οὔτ’ ἠγωνίσατ’ ἀγώνισμα, οἱο͂ν τὸ καθ’ ἡμᾶσ.

ὅπερ ἐκ μὲν τῶν κατὰ μέροσ γραφόντων τὰσ ἱστορίασ οὐχ οἱο͂́ν τε συνιδεῖν, εἰ μὴ καὶ τὰσ ἐπιφανεστάτασ πόλεισ τισ κατὰ μίαν ἑκάστην ἐπελθὼν ἢ καὶ νὴ Δία γεγραμμένασ χωρὶσ ἀλλήλων θεασάμενοσ εὐθέωσ ὑπολαμβάνει κατανενοηκέναι καὶ τὸ τῆσ ὅλησ οἰκουμένησ σχῆμα καὶ τὴν σύμπασαν αὐτῆσ θέσιν καὶ τάξιν·

ὅπερ ἐστὶν οὐδαμῶσ εἰκόσ. καθόλου μὲν γὰρ ἔμοιγε δοκοῦσιν οἱ πεπεισμένοι διὰ τῆσ κατὰ μέροσ ἱστορίασ μετρίωσ συνόψεσθαι τὰ ὅλα παραπλήσιόν τι πάσχειν, ὡσ ἂν εἴ τινεσ ἐμψύχου καὶ καλοῦ σώματοσ γεγονότοσ διερριμμένα τὰ μέρη θεώμενοι νομίζοιεν ἱκανῶσ αὐτόπται γίνεσθαι τῆσ ἐνεργείασ αὐτοῦ τοῦ ζῴου καὶ καλλονῆσ.

εἰ γάρ τισ αὐτίκα μάλα συνθεὶσ καὶ τέλειον αὖθισ ἀπεργασάμενοσ τὸ ζῷον τῷ τ’ εἴδει καὶ τῇ τῆσ ψυχῆσ εὐπρεπείᾳ κἄπειτα πάλιν ἐπιδεικνύοι τοῖσ αὐτοῖσ ἐκείνοισ, ταχέωσ ἂν οἶμαι πάντασ αὐτοὺσ ὁμολογήσειν διότι καὶ λίαν πολύ τι τῆσ ἀληθείασ ἀπελείποντο πρόσθεν καὶ παραπλήσιοι τοῖσ ὀνειρώττουσιν ἦσαν.

ἔννοιαν μὲν γὰρ λαβεῖν ἀπὸ μέρουσ τῶν ὅλων δυνατόν, ἐπιστήμην δὲ καὶ γνώμην ἀτρεκῆ σχεῖν ἀδύνατον.

διὸ παντελῶσ βραχύ τι νομιστέον συμβάλλεσθαι τὴν κατὰ μέροσ ἱστορίαν πρὸσ τὴν τῶν ὅλων ἐμπειρίαν καὶ πίστιν.

ἐκ μέντοι γε τῆσ ἁπάντων πρὸσ ἄλληλα συμπλοκῆσ καὶ παραθέσεωσ, ἔτι δ’ ὁμοιότητοσ καὶ διαφορᾶσ, μόνωσ ἄν τισ ἐφίκοιτο καὶ δυνηθείη κατοπτεύσασ ἅμα καὶ τὸ χρήσιμον καὶ τὸ τερπνὸν ἐκ τῆσ ἱστορίασ ἀναλαβεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION