Plutarch, Pompey, chapter 53

(플루타르코스, Pompey, chapter 53)

ἐπὶ τούτοισ δὲ θαυμαστωθεὶσ καὶ ἀγαπηθείσ, αὖθισ οὐκ ἐλάττονα φθόνον ἔσχεν, ὅτι πρεσβευταῖσ φίλοισ παραδοὺσ τὰ στρατεύματα καὶ τὰσ ἐπαρχίασ, αὐτὸσ ἐν τοῖσ περὶ τὴν Ἰταλίαν ἡβητηρίοισ, μετιὼν ἄλλοτε ἀλλαχόσε, μετὰ τῆσ γυναικὸσ διῆγεν, εἴτε ἐρῶν αὐτῆσ, εἴτε ἐρῶσαν οὐχ ὑπομένων ἀπολιπεῖν· οὖν ἀγορανομικοῖσ ἀρχαιρεσίοισ εἰσ χεῖράσ τινων ἐλθόντων καὶ φονευθέντων περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγων ἀναπλησθεὶσ αἵματοσ ἤλλαξε τὰ ἱμάτια, πολλοῦ δὲ θορύβου καὶ δρόμου πρὸσ τὴν οἰκίαν γενομένου τῶν κομιζόντων τὰ ἱμάτια θεραπόντων, ἔτυχε μὲν ἡ κόρη κύουσα, θεασαμένη δὲ καθῃμαγμένην τὴν τήβεννον ἐξέλιπε καὶ μόλισ ἀνήνεγκεν, ἐκ δὲ τῆσ ταραχῆσ ἐκείνησ καὶ τοῦ πάθουσ ἀπήμβλωσεν.

ὅθεν οὐδὲ οἱ μάλιστα μεμφόμενοι τὴν πρὸσ Καίσαρα Πομπηϊού φιλίαν ᾐτιῶντο τὸν ἔρωτα τῆσ γυναικόσ, αὖθισ μέντοι κυήσασα καὶ τεκοῦσα θῆλυ παιδίον ἐκ τῶν ὠδίνων ἐτελεύτησε, καὶ τὸ παιδίον οὐ πολλὰσ ἡμέρασ ἐπέζησε, παρεσκευασμένου δὲ τοῦ Πομπηϊού τὸ σῶμα θάπτειν ἐν Ἀλβανῷ, βιασάμενοσ ὁ δῆμοσ εἰσ τὸ Ἄρειον πεδίον κατήνεγκεν, οἴκτῳ τῆσ κόρησ μᾶλλον ἢ Πομπηϊῴ καὶ Καίσαρι χαριζόμενοσ.

αὐτῶν δὲ ἐκείνων μεῖζον ἐδόκει μέροσ ἀπόντι Καίσαρι νέμειν ὁ δῆμοσ ἢ Πομπηϊῴ παρόντι τῆσ τιμῆσ, εὐθὺσ γὰρ ἐκύμαινεν ἡ πόλισ, καὶ πάντα τὰ πράγματα σάλον εἶχε καὶ λόγουσ διαστατικούσ, ὡσ ἡ πρότερον παρακαλύπτουσα μᾶλλον ἢ κατείργουσα τῶν ἀνδρῶν τὴν φιλαρχίαν οἰκειότησ ἀνῄρηται.

μετ’ οὐ πολὺ δὲ καὶ Κράσσοσ ἐν Πάρθοισ ἀπολωλὼσ ἠγγέλλετο·

καὶ τοῦτο κώλυμα ὂν μέγα τοῦ συμπεσεῖν τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ἐκποδὼν ἐγεγόνει· δεδιότεσ γὰρ ἐκεῖνον ἀμφότεροι τοῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἁμῶσ γε πωσ ἐνέμενον δικαίοισ. ἐπεὶ δὲ ἀνεῖλεν ἡ τύχη τὸν ἔφεδρον τοῦ ἀγῶνοσ, εὐθὺσ ἦν εἰπεῖν τὸ κωμικόν, ὡσ ἅτεροσ πρὸσ τὸν ἕτερον ὑπαλείφεται τὼ χεῖρέ θ’ ὑποκονίεται. οὕτωσ ἡ τύχη μικρόν ἐστι πρὸσ τὴν φύσιν.

ἑαυτοῖσ οὐκ ἐνόμιζον ἀρκεῖν δυσὶν οὖσι τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION