Plutarch, Pompey, chapter 41

(플루타르코스, Pompey, chapter 41)

τοῦ δὲ βασιλέωσ τῶν περὶ τὴν Πέτραν Ἀράβων πρότερον μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ τὰ Ῥωμαίων τιθεμένου, τότε δὲ δείσαντοσ ἰσχυρῶσ καὶ γράψαντοσ ὅτι πάντα πείθεσθαι καὶ ποιεῖν ἔγνωκεν, ἐκβεβαιώσασθαι βουλόμενοσ αὐτοῦ τὴν διάνοιαν ὁ Πομπήϊοσ ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν Πέτραν οὐ πάνυ τι τοῖσ πολλοῖσ ἄμεμπτον στρατείαν· ἀπόδρασιν γὰρ ᾤοντο τῆσ Μιθριδάτου διώξεωσ εἶναι, καὶ πρὸσ ἐκεῖνον ἠξίουν τρέπεσθαι τὸν ἀρχαῖον ἀνταγωνιστήν, αὖθισ ἀναζωπυροῦντα καὶ παρασκευαζόμενον, ὡσ ἀπηγγέλλετο, διὰ Σκυθῶν καὶ Παιόνων στρατὸν ἐλαύνειν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν, ὁ δὲ ῥᾷον οἰόμενοσ αὐτοῦ καταλύσειν τὴν δύναμιν πολεμοῦντοσ ἢ τὸ σῶμα λήψεσθαι φεύγοντοσ, οὐκ ἐβούλετο τρίβεσθαι μάτην περὶ τὴν δίωξιν, ἑτέρασ δὲ τοῦ πολέμου παρενθήκασ ἐποιεῖτο καὶ τὸν χρόνον εἷλκεν.

ἡ δὲ τύχη τὴν ἀπορίαν ἔλυσεν.

οὐκέτι γὰρ αὐτοῦ τῆσ Πέτρασ πολλὴν ὁδὸν ἀπέχοντοσ, ἤδη δὲ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ βεβλημένου χάρακα καὶ γυμνάζοντοσ ἑαυτὸν ἵππῳ παρὰ τὸ στρατόπεδον, γραμματηφόροι προσήλαυνον ἐκ Πόντου κομίζοντεσ εὐαγγέλια. δῆλοι δ’ εὐθύσ εἰσι ταῖσ αἰχμαῖσ τῶν δοράτων· δάφναισ γὰρ ἀναστέφονται. τούτουσ ἰδόντεσ οἱ στρατιῶται συνετρόχαζον πρὸσ τὸν Πομπήϊον. ὁ δὲ πρῶτον μὲν ἐβούλετο τὰ γυμνάσια συντελεῖν, βοώντων δὲ καὶ δεομένων καταπηδήσασ ἀπὸ τοῦ ἵππου καὶ λαβὼν τὰ γράμματα προῄει.

βήματοσ δὲ οὐκ ὄντοσ οὐδὲ τοῦ στρατιωτικοῦ γενέσθαι φθάσαντοσ ὃ ποιοῦσιν αὐτοὶ τῆσ γῆσ ἐκτομὰσ βαθείασ λαμβάνοντεσ καὶ κατ’ ἀλλήλων συντιθέντεσ, ὑπὸ τῆσ τότε σπουδῆσ καὶ προθυμίασ τὰ σάγματα τῶν ὑποζυγίων συμφορήσαντεσ ὕψοσ ἐξῆραν· ἐπὶ τοῦτο προβὰσ ὁ Πομπήϊοσ ἀπήγγειλεν αὐτοῖσ ὅτι Μιθριδάτησ τέθνηκε στασιάσαντοσ Φαρνάκου τοῦ υἱοῦ διαχρησάμενοσ αὑτόν, τὰ δὲ ἐκεῖ πάντα πράγματα Φαρνάκησ κατεκληρώσατο, καὶ ἑαυτῷ καὶ Ῥωμαίοισ γέγραφε ποιούμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION