Plutarch, Pompey, chapter 23

(플루타르코스, Pompey, chapter 23)

"οἶμαι ποιεῖν ἀγεννὲσ οὐδὲ ταπεινόν, ὦ πολῖται, Πομπηϊῴ πρότεροσ ἐνδιδούσ, ὃν ὑμεῖσ μήπω μὲν γενειῶντα Μέγαν ἠξιώσατε καλεῖν, μήπω δὲ μετέχοντι βουλῆσ ἐψηφίσασθε δύο θριάμβουσ. ἐκ τούτου διαλλαγέντεσ ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν· καὶ Κράσσοσ μὲν ὅνπερ ἐξ ἀρχῆσ εἵλετο τρόπον τοῦ βίου διεφύλαττε, Πομπήϊοσ δὲ τάσ τε πολλὰσ ἀνεδύετο συνηγορίασ καὶ τὴν ἀγορὰν κατὰ μικρὸν ἀπέλειπε καὶ προῄει σπανίωσ εἰσ τὸ δημόσιον, ἀεὶ δὲ μετὰ πλήθουσ, οὐ γὰρ ἦν ἔτι ῥᾴδιον ὄχλου χωρὶσ ἐντυχεῖν οὐδ’ ἰδεῖν αὐτόν, ἀλλ’ ἥδιστοσ ὁμοῦ πολλοῖσ καὶ ἀθρόοισ ἐφαίνετο, σεμνότητα περιβαλλόμενοσ ἐκ τούτου τῇ ὄψει καὶ ὄγκον, ταῖσ δὲ τῶν πολλῶν ἐντεύξεσι καὶ συνηθείαισ ἄθικτον οἰόμενοσ δεῖν τὸ ἀξίωμα διατηρεῖν.

ὁ γὰρ ἐν ἱματίῳ βίοσ ἐπισφαλήσ ἐστι πρὸσ ἀδοξίαν τοῖσ ἐκ τῶν ὅπλων μεγάλοισ καὶ πρὸσ ἰσότητα δημοτικὴν ἀσυμμέτροισ·

αὐτοὶ μὲν γὰρ καὶ ἐνταῦθα πρωτεύειν, ὡσ ἐκεῖ, δικαιοῦσι, τοῖσ δὲ ἐκεῖ φερομένοισ ἔλαττον ἐνταῦθα γοῦν μὴ πλέον ἔχειν οὐκ ἀνεκτόν ἐστι. διὸ τὸν ἐν στρατοπέδοισ καὶ θριάμβοισ λαμπρόν, ὅταν ἐν ἀγορᾷ λάβωσιν, ὑπὸ χεῖρα ποιοῦνται καὶ καταβάλλουσι, τῷ δὲ ἀπολεγομένῳ καὶ ὑποχωροῦντι τὴν ἐκεῖ τιμὴν καὶ δύναμιν ἀνεπίφθονον φυλάττουσιν. ἐδήλωσε δὲ αὐτὰ τὰ πράγματα μετ’ ὀλίγον χρόνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION