Plutarch, Pompey, chapter 5

(플루타르코스, Pompey, chapter 5)

ἐπεὶ δὲ πρὸσ Κίνναν εἰσ τὸ στρατόπεδον πορευθεὶσ ἐξ αἰτίασ τινὸσ καὶ διαβολῆσ ἔδεισε καὶ ταχὺ λαθὼν ἐκποδὼν ἐποίησεν ἑαυτόν, οὐκ ὄντοσ ἐμφανοῦσ αὐτοῦ θροῦσ διῆλθεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ λόγοσ ὡσ ἀνῃρήκοι τὸν νεανίσκον ὁ Κίννασ ἐκ δὲ τούτου οἱ πάλαι βαρυνόμενοι καὶ μισοῦντεσ ὡρ́μησαν ἐπ’ αὐτόν. ὁ δὲ φεύγων καὶ καταλαμβανόμενοσ ὑπό τινοσ τῶν λοχαγῶν γυμνῷ τῷ ξίφει διώκοντοσ προσέπεσε τοῖσ γόνασι καὶ τὴν σφραγῖδα προὔτεινε πολύτιμον οὖσαν. "ἀλλ’ οὐκ ἐγγύην ἔρχομαι σφραγιούμενοσ, ἀλλὰ ἀνόσιον καὶ παράνομον τιμωρησόμενοσ τύραννον.

ἀπέκτεινεν αὐτόν. οὕτω δὲ τοῦ Κίννα τελευτήσαντοσ ἐδέξατο μὲν τὰ πράγματα καὶ συνεῖχε Κάρβων ἐμπληκτότεροσ ἐκείνου τύραννοσ, ἐπῄει δὲ Σύλλασ τοῖσ πλείστοισ ποθεινόσ, ὑπὸ τῶν παρόντων κακῶν οὐδὲ δεσπότου μεταβολὴν μικρὸν ἡγουμένοισ ἀγαθόν, εἰσ τοῦτο προήγαγον αἱ συμφοραὶ τὴν πόλιν, ὡσ δουλείαν ἐπιεικεστέραν ζητεῖν ἀπογνώσει τῆσ ἐλευθερίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION