Plutarch, Pompey, chapter 2 1:

(플루타르코스, Pompey, chapter 2 1:)

ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ τὴν ὄψιν ἔσχεν οὐ μετρίωσ συνδημαγωγοῦσαν καὶ προεντυγχάνουσαν αὑτοῦ τῆσ φωνῆσ, τὸ γὰρ ἐράσμιον ἀξιωματικὸν ἦν φιλανθρώπωσ, καὶ ἐν τῷ νεαρῷ καὶ ἀνθοῦντι διέφαινεν εὐθὺσ ἡ ἀκμὴ τὸ γεραρὸν καὶ τὸ βασιλικὸν τοῦ ἤθουσ, ἦν δέ τισ καὶ ἀναστολὴ τῆσ κόμησ ἀτρέμα καὶ τῶν περὶ τὰ ὄμματα ῥυθμῶν ὑγρότησ τοῦ προσώπου, ποιοῦσα μᾶλλον λεγομένην ἢ φαινομένην ὁμοιότητα πρὸσ τὰσ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ εἰκόνασ, ᾗ καὶ τοὔνομα πολλῶν ἐν ἀρχῇ συνεπιφερόντων οὐκ ἔφευγεν ὁ Πομπήϊοσ, ὥστε καὶ χλευάζοντασ αὐτὸν ἐνίουσ ἤδη καλεῖν Ἀλέξανδρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION