헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πομπεψ́02́

(플루타르코스, Pompey, chapter 2)

ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ τὴν ὄψιν ἔσχεν οὐ μετρίωσ συνδημαγωγοῦσαν καὶ προεντυγχάνουσαν αὑτοῦ τῆσ φωνῆσ, τὸ γὰρ ἐράσμιον ἀξιωματικὸν ἦν φιλανθρώπωσ, καὶ ἐν τῷ νεαρῷ καὶ ἀνθοῦντι διέφαινεν εὐθὺσ ἡ ἀκμὴ τὸ γεραρὸν καὶ τὸ βασιλικὸν τοῦ ἤθουσ, ἦν δέ τισ καὶ ἀναστολὴ τῆσ κόμησ ἀτρέμα καὶ τῶν περὶ τὰ ὄμματα ῥυθμῶν ὑγρότησ τοῦ προσώπου, ποιοῦσα μᾶλλον λεγομένην ἢ φαινομένην ὁμοιότητα πρὸσ τὰσ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ εἰκόνασ, ᾗ καὶ τοὔνομα πολλῶν ἐν ἀρχῇ συνεπιφερόντων οὐκ ἔφευγεν ὁ Πομπήϊοσ, ὥστε καὶ χλευάζοντασ αὐτὸν ἐνίουσ ἤδη καλεῖν Ἀλέξανδρον. διὸ καὶ Λεύκιοσ Φίλιπποσ, ἀνὴρ ὑπατικόσ, συνηγορῶν αὐτῷ, μηδὲν ἔφη ποιεῖν παράλογον εἰ Φίλιπποσ ὢν φιλαλέξανδρόσ ἐστιν.

Φλώραν δὲ τὴν ἑταίραν ἔφασαν ἤδη πρεσβυτέραν οὖσαν ἐπιεικῶσ ἀεὶ μνημονεύειν τῆσ γενομένησ αὐτῇ πρὸσ Πομπήϊον ὁμιλίασ, λέγουσαν ὡσ οὐκ ἦν ἐκείνῳ συναναπαυσαμένην ἀδήκτωσ ἀπελθεῖν. πρὸσ δὲ τούτοισ διηγεῖσθαι τὴν Φλώραν ἐπιθυμῆσαί τινα τῶν Πομπηϊού συνήθων αὐτῆσ Γεμίνιον, καὶ πράγματα πολλὰ παρέχειν πειρῶντα·

αὐτῆσ δὲ φαμένησ οὐκ ἂν ἐθελῆσαι διὰ Πομπήϊον, ἐκείνῳ τὸν Γεμίνιον διαλέγεσθαι· τὸν οὖν Πομπήϊον ἐπιτρέψαι μὲν τῷ Γεμινίῳ, μηκέτι δὲ αὐτὸν ἅψασθαι τὸ παράπαν μηδὲ ἐντυχεῖν αὐτῇ, καίπερ ἐρᾶν δοκοῦντα· τοῦτο δὲ αὐτὴν οὐχ ἑταιρικῶσ ἐνεγκεῖν, ἀλλὰ πολὺν ὑπὸ λύπησ καὶ πόθου χρόνον νοσῆσαι. καίτοι τὴν Φλώραν οὕτω λέγουσιν ἀνθῆσαι καὶ γενέσθαι περιβόητον ὥστε Κεκίλιον Μέτελλον ἀνδριάσι καὶ γραφαῖσ κοσμοῦντα τὸν νεὼν τῶν Διοσκούρων, κἀκείνησ εἰκόνα γραψάμενον ἀναθεῖναι διὰ τὸ κάλλοσ.

Πομπήϊοσ δὲ καὶ τῇ Δημητρίου τοῦ ἀπελευθέρου γυναικί, πλεῖστον ἰσχύσαντοσ παρ’ αὐτῷ καὶ τετρακισχιλίων ταλάντων ἀπολιπόντοσ οὐσίαν, ἐχρῆτο παρὰ τὸν αὑτοῦ τρόπον οὐκ ἐπιεικῶσ οὐδὲ ἐλευθερίωσ, φοβηθεὶσ τὴν εὐμορφίαν αὐτῆσ ἄμαχόν τινα καὶ περιβόητον οὖσαν, ὡσ μὴ φανείη κεκρατημένοσ. οὕτω δὲ πάνυ πόρρωθεν εὐλαβὴσ ὢν πρὸσ τὰ τοιαῦτα καὶ πεφυλαγμένοσ, ὅμωσ οὐ διέφυγε τῶν ἐχθρῶν τὸν ἐπὶ τούτῳ ψόγον, ἀλλ’ ἐπὶ ταῖσ γαμεταῖσ ἐσυκοφαντεῖτο πολλὰ τῶν κοινῶν παριδεῖν καὶ προέσθαι χαριζόμενοσ ἐκείναισ.

τῆσ δὲ περὶ τὴν δίαιταν εὐκολίασ καὶ λιτότητοσ καὶ ἀπομνημόνευμα λέγεται τοιοῦτον. "εἰ μὴ Λεύκολλοσ ἐτρύφα, Πομπήϊοσ οὐκ ἂν ἔζησε;

καὶ χαίρειν ἐάσασ τὸν ἰατρὸν ἔλαβέ τι τῶν εὐπορίστων. ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Pompey, chapter 2

(플루타르코스, Pompey, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION