Plutarch, Antony, chapter 83

(플루타르코스, Antony, chapter 83)

ἧκε δὲ καὶ αὐτὸσ ἡμέρασ ὀλίγασ διαλιπὼν ἐντευξόμενοσ αὐτῇ καὶ παρηγορήσων. ἡ δὲ ἔτυχε μὲν ἐν στιβάδι κατακειμένη ταπεινῶσ, εἰσιόντι δ’ αὐτῷ μονοχίτων ἀναπηδήσασα προσπίπτει, δεινῶσ μὲν ἐξηγριωμένη κεφαλὴν καὶ πρόσωπον, ὑπότρομοσ δὲ τῇ φωνῇ καὶ συντετηκυῖα ταῖσ ὄψεσιν. ἦν δὲ πολλὰ καὶ τῆσ περὶ τὸ στέρνον αἰκίασ καταφανῆ· καὶ ὅλωσ οὐθὲν ἐδόκει τὸ σῶμα τῆσ ψυχῆσ ἔχειν βέλτιον. ἡ μέντοι χάρισ ἐκείνη καὶ τὸ τῆσ ὡρ́ασ ἰταμὸν οὐ κατέσβεστο παντάπασιν, ἀλλὰ καὶπερ οὕτωσ διακειμένησ ἔνδοθέν ποθεν ἐξέλαμπε καὶ συνεπεφαίνετο τοῖσ κινήμασι τοῦ προσώπου.

κελεύσαντοσ δὲ τοῦ Καίσαροσ αὐτὴν κατακλιθῆναι καὶ πλησίον αὐτοῦ καθίσαντοσ, ἥψατο μέν τινοσ δικαιολογίασ εἰσ ἀνάγκην καὶ φόβον Ἀντωνίου τὰ πεπραγμένα τρεπούσησ, ἐνισταμένου δὲ πρὸσ ἕκαστον αὐτῇ τοῦ Καίσαροσ ἐξελεγχομένη ταχὺ πρὸσ οἶκτον μεθηρμόσατο καὶ δέησιν, ὡσ δή τισ ἂν μάλιστα τοῦ ζῆν περιεχομένη. τέλοσ δὲ τοῦ πλήθουσ τῶν χρημάτων ἀναγραφὴν ἔχουσα προσέδωκεν αὐτῷ·

Σελεύκου δέ τινοσ τῶν ἐπιτρόπων ἐλέγχοντοσ ὡσ ἔνια κρύπτουσαν καὶ διακλέπτουσαν, ἀναπηδήσασα καὶ τῶν τριχῶν αὐτοῦ λαβομένη πολλὰσ ἐνεφόρει τῷ προσώπῳ πληγάσ. "ὦ Καῖσαρ, εἰ σὺ μὲν ἠξίωσασ ἀφικέσθαι πρὸσ ἐμὲ καὶ προσειπεῖν οὕτω πράττουσαν, οἱ δὲ δοῦλοί μου κατηγοροῦσιν εἴ τι τῶν γυναικείων ἀπεθέμην, οὐκ ἐμαυτῇ δήπουθεν, ἡ τάλαινα, κόσμον, ἀλλ’ ὅπωσ Ὀκταουία καὶ Λιβίᾳ τῇ σῇ μικρὰ δοῦσα δἰ ἐκείνων ἵλεώ σου τύχοιμι καὶ πραοτέρου;

τούτοισ ὁ Καῖσαρ ἥδετο, παντάπασιν αὐτὴν φιλοψυχεῖν οἰόμενοσ.

εἰπὼν οὖν ὅτι καὶ ταῦτα ἐπιτρέπει καὶ τἆλλα πάσησ ἐλπίδοσ αὐτῇ χρήσεται λαμπρότερον, ᾤχετο ἀπιών, ἐξηπατηκέναι μὲν οἰόμενοσ, ἐξηπατημένοσ δὲ μᾶλλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION