Plutarch, Antony, chapter 28

(플루타르코스, Antony, chapter 28)

οὕτω δ’ οὖν τὸν Ἀντώνιον ἡρ́πασεν ὥστε, πολεμούσησ μὲν ἐν Ῥώμῃ Καίσαρι Φουλβίασ τῆσ γυναικὸσ ὑπὲρ τῶν ἐκείνου πραγμάτων, αἰωρουμένησ δὲ Παρθικῆσ στρατιᾶσ περὶ τὴν Μεσοποταμίαν, ἧσ Λαβιηνὸν οἱ βασιλέωσ στρατηγοὶ Παρθικὸν ἀναγορεύσαντεσ αὐτοκράτορα Συρίασ ἐπιβατεύσειν ἔμελλον, οἴχεσθαι φερόμενον ὑπ’ αὐτῆσ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν, ἐκεῖ δὲ μειρακίου σχολὴν ἄγοντοσ διατριβαῖσ καὶ παιδιαῖσ χρώμενον ἀναλίσκειν καὶ καθηδυπαθεῖν τὸ πολυτελέστατον, ὡσ Ἀντιφῶν εἶπεν, ἀνάλωμα, τὸν χρόνον. ἦν γάρ τισ αὐτοῖσ σύνοδοσ ἀμιμητοβίων λεγομένη·

καὶ καθ’ ἡμέραν εἱστίων ἀλλήλουσ, ἄπιστόν τινα ποιούμενοι τῶν ἀναλισκομένων ἀμετρίαν. διηγεῖτο γοῦν ἡμῶν τῷ πάππῳ Λαμπρίᾳ Φιλώτασ ὁ Ἀμφισσεὺσ ἰατρὸσ εἶναι μὲν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τότε, μανθάνων τὴν τέχνην, γενόμενοσ δέ τινι τῶν βασιλικῶν ὀψοποιῶν συνήθησ ἀναπεισθῆναι νέοσ ὢν ὑπ’ αὐτοῦ τὴν πολυτέλειαν καὶ τὴν παρασκευὴν τοῦ δείπνου θεάσασθαι. παρεισαχθεὶσ οὖν εἰσ τοὐπτανεῖον, ὡσ τά τε ἄλλα πάμπολλα ἑώρα καὶ σῦσ ἀγρίουσ ὀπτωμένουσ ὀκτώ, θαυμάσαι τὸ πλῆθοσ τῶν δειπνούντων.

τὸν δὲ ὀψοποιὸν γελάσαι καὶ εἰπεῖν ὅτι πολλοὶ μὲν οὐκ εἰσὶν οἱ δειπνοῦντεσ, ἀλλὰ περὶ δώδεκα· δεῖ δ’ ἀκμὴν ἔχειν τῶν παρατιθεμένων ἕκαστον, ἣν ἀκαρὲσ ὡρ́ασ μαραίνει. καὶ γὰρ αὐτίκα γένοιτ’ ἂν Ἀντώνιον δείπνου δεηθῆναι καὶ μετὰ μικρόν, ἂν δὲ οὕτω τύχῃ, παραγαγεῖν αἰτήσαντα ποτήριον ἢ λόγου τινὸσ ἐμπεσόντοσ. ὅθεν οὐχ ἕν, ἀλλὰ πολλά, φάναι, δεῖπνα συντέτακται·

δυσστόχαστοσ γὰρ ὁ καιρόσ. ταῦτα οὖν ὁ Φιλώτασ ἔλεγε, καὶ χρόνου προϊόντοσ ἐν τοῖσ θεραπεύουσι γενέσθαι τὸν πρεσβύτατον τῶν Ἀντωνίου παίδων, ὃν ἐκ Φουλβίασ εἶχε, καὶ συνδειπνεῖν παρ’ αὐτῷ μετὰ τῶν ἄλλων ἑταίρων ἐπιεικῶσ, ὁπότε μὴ δειπνοίη μετὰ τοῦ πατρόσ. ἰατρὸν οὖν ποτε θρασυνόμενον καὶ πράγματα πολλὰ παρέχοντα δειπνοῦσιν αὐτοῖσ ἐπιστομίσαι τοιούτῳ σοφίσματι·

"τῷ πωσ πυρεττοντι δοτέον ψυχρόν· "πᾶσ δὲ ὁ πυρέττων πωσ πυρέττει· "παντὶ ἄρα πυρέττοντι δοτέον ψυχρόν. δείξαντα πολλῶν τινων καὶ μεγάλων ἐκπωμάτων μεστὴν τράπεζαν. αὐτοῦ δὲ τὴν μὲν προθυμίαν ἀποδεξαμένου, πόρρω δ’ ὄντοσ τοῦ νομίζειν ἐξουσίαν εἶναι παιδὶ τηλικούτῳ δωρεῖσθαι τοσαῦτα, μετὰ μικρὸν ἁψάμενόν τινα τῶν παίδων ἐν ἀγγείῳ τὰ ἐκπώματα προσφέρειν καὶ σημήνασθαι κελεύειν.

"ὀκνεῖσ; "οὐκ οἶδασ ὡσ ὁ διδοὺσ Ἀντωνίου παῖσ ἐστιν, ᾧ τοσαῦτα πάρεστι χρυσᾶ χαρίσασθαι; "ἐμοὶ μέντοι πειθόμενοσ πάντα διάμειψαι πρὸσ ἀργύριον ἡμῖν· "ἴσωσ γὰρ ἂν καὶ ποθήσειεν ὁ πατὴρ ἔνια τῶν παλαιῶν ὄντα καὶ σπουδαζομένων κατὰ τὴν τέχνην ἔργων. ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν ἔλεγεν ὁ πάπποσ ἑκάστοτε διηγεῖσθαι τὸν Φιλώταν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION