Plutarch, Antony, chapter 46

(플루타르코스, Antony, chapter 46)

οἱ δὲ Πάρθοι διαπλέξαι μὲν οὐ δυνάμενοι τὸν στρατὸν οὐδὲ διασπάσαι τὴν τάξιν, ἤδη δὲ πολλάκισ ἡττημένοι καὶ πεφευγότεσ, αὖθισ εἰρηνικῶσ ἀνεμίγνυντο τοῖσ ἐπὶ χιλὸν ἢ σῖτον προερχομένοισ, καὶ τῶν τόξων τὰσ νευρὰσ ἐπιδεικνύντεσ ἀνειμένασ, ἔλεγον ὡσ αὐτοὶ μὲν ἀπίασιν ὀπίσω καὶ τοῦτο ποιοῦνται πέρασ ἀμύνησ, ὀλίγοι δὲ Μήδων ἀκολουθήσουσιν ἔτι μιᾶσ ἢ δευτέρασ ὁδὸν ἡμέρασ οὐδὲν παρενοχλοῦντεσ, ἀλλὰ τὰσ ἀπωτέρω κώμασ φυλάττοντεσ. τούτοισ τοῖσ λόγοισ ἀσπασμοί τε καὶ φιλοφροσύναι προσῆσαν, ὥστε πάλιν τοὺσ Ῥωμαίουσ εὐθαρσεῖσ γενέσθαι καὶ τὸν Ἀντώνιον ἀκούσαντα τῶν πεδίων ἐφίεσθαι μᾶλλον, ἀνύδρου λεγομένησ εἶναι τῆσ διὰ τῶν ὀρῶν.

οὕτω δὲ ποιεῖν μέλλοντοσ ἧκεν ἀνὴρ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἐκ τῶν πολεμίων ὄνομα Μιθριδάτησ, ἀνεψιὸσ Μοναίσου τοῦ παρ’ Ἀντωνίῳ γενομένου καὶ τὰσ τρεῖσ πόλεισ δωρεὰν λαβόντοσ. ἠξίου δὲ αὐτῷ προσελθεῖν τινα τῶν Παρθιστὶ διαλεχθῆναι δυναμένων ἢ Συριστί. καὶ προσελθόντοσ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀντιοχέωσ, ὃσ ἦν Ἀντωνίῳ συνήθησ, ὑπειπὼν ὃσ εἰή, καὶ Μοναίσῃ τὴν χάριν ἀνάπτων, ἠρώτησε τὸν Ἀλέξανδρον εἰ λόφουσ συνεχεῖσ καὶ ὑψηλοὺσ ὁρᾷ πρόσωθεν.

"πανστρατιᾷ Πάρθοι λοχῶσιν ὑμᾶσ. τὰ γὰρ μεγάλα πεδία τῶν λόφων τούτων ἐξήρτηται, καὶ προσδοκῶσιν ὑμᾶσ ἐξηπατημένουσ ὑπ’ αὐτῶν ἐνταῦθα τρέψεσθαι, τὴν διὰ τῶν ὀρῶν ἀπολιπόντασ. "ἐκείνη μὲν οὖν ἔχει δίψοσ καὶ πόνον ὑμῖν συνήθη, ταύτῃ δὲ χωρῶν Ἀντώνιοσ ἴστω τὰσ Κράσσου τύχασ αὐτὸν ἐκδεχομένασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION