Plutarch, Antony, chapter 62

(플루타르코스, Antony, chapter 62)

οὕτω δὲ ἄρα προσθήκη τῆσ γυναικὸσ ἦν ὥστε τῷ πεζῷ πολὺ διαφέρων ἐβούλετο τοῦ ναυτικοῦ τὸ κράτοσ εἶναι διὰ Κλεοπάτραν, καὶ ταῦτα πληρωμάτων ἀπορίᾳ συναρπαζομένουσ ὁρῶν ὑπὸ τῶν τριηραρχῶν ἐκ τῆσ πολλὰ δὴ τλάσησ Ἑλλάδοσ ὁδοιπόρουσ, ὀνηλάτασ, θεριστάσ, ἐφήβουσ, καὶ οὐδὲ οὕτω πληρουμένασ τὰσ ναῦσ, ἀλλὰ τὰσ πλείστασ ἀποδεεῖσ καὶ μοχθηρῶσ πλεούσασ. Καῖσαρ δὲ οὐ πρὸσ ὕψοσ οὐδὲ ὄγκον ἐπιδεικτικῶσ πεπηγυίαισ ναυσίν, εὐστρόφοισ δὲ καὶ ταχείαισ καὶ πεπληρωμέναισ ἀκριβῶσ ἐξηρτυμένον ἐν Τάραντι καὶ Βρεντεσίῳ συνέχων τὸ ναυτικόν, ἔπεμπε πρὸσ Ἀντώνιον ἀξιῶν μὴ διατρίβειν τὸν χρόνον, ἀλλ’ ἔρχεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων·

αὐτὸσ δὲ τῷ μὲν στόλῳ παρέξειν ὁρ́μουσ ἀκωλύτουσ καὶ λιμένασ, ὑποχωρήσειν δὲ τῷ πεζῷ τῆσ παραλίασ ἵππου δρόμον ἀπὸ θαλάττησ, μέχρι ἂν ἀσφαλῶσ ἀποβῇ καὶ στρατοπεδεύσηται. τούτοισ ἀντικομπάξων Ἀντώνιοσ αὐτὸν μὲν εἰσ μονομαχίαν προὐκαλεῖτο, καίπερ ὢν πρεσβύτεροσ·

εἰ δὲ φεύγοι τοῦτο, περὶ Φάρσαλον ἠξίου τοῖσ στρατεύμασιν, ὡσ πάλαι Καῖσαρ καὶ Πομπήϊοσ, διαγωνίσασθαι. φθάνει δὲ Καῖσαρ, Ἀντωνίου περὶ τὸ Ἄκτιον ὁρμοῦντοσ, ἐν ᾧ τόπῳ νῦν ἡ Νικόπολισ ἵδρυται, διαβαλὼν τὸν Ιὄνιον καὶ τῆσ Ἠπείρου χωρίον ὃ Τορύνη καλεῖται κατασχών· "εἰ Καῖσαρ ἐπὶ τορύνῃ κάθηται;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION