Plutarch, Antony, chapter 64

(플루타르코스, Antony, chapter 64)

ὡσ δὲ ναυμαχεῖν ἐδέδοκτο, τὰσ μὲν ἄλλασ ἐνέπρησε ναῦσ πλὴν ἑξήκοντα τῶν Αἰγυπτίων, τὰσ δὲ ἀρίστασ καὶ μεγίστασ ἀπὸ τρίηρουσ μέχρι δεκήρουσ ἐπλήρου, δισμυρίουσ ἐμβιβάζων ὁπλίτασ καὶ δισχιλίουσ τοξότασ. ἔνθα πεζομάχον ἄνδρα τῶν ταξιαρχῶν λέγουσι, παμπόλλουσ ἠγωνισμένον ἀγῶνασ Ἀντωνίῳ καὶ κατατετριμμένον τὸ σῶμα, τοῦ Ἀντωνίου παριόντοσ ἀνακλαύσασθαι καὶ εἰπεῖν· "ὦ αὐτόκρατορ, τί τῶν τραυμάτων τούτων ἢ τοῦ ξίφουσ καταγνοὺσ ἐν ξύλοισ πονηροῖσ ἔχεισ τὰσ ἐλπίδασ;

"Αἰγύπτιοι καὶ Φοίνικεσ ἐν θαλάσσῃ μαχέσθωσαν, ἡμῖν δὲ γῆν δόσ, ἐφ’ ἧσ εἰώθαμεν ἑστῶτεσ ἀποθνήσκειν ἢ νικᾶν τοὺσ πολεμίουσ. πρὸσ ταῦτα μηδὲν ἀποκρινάμενοσ, ἀλλὰ τῇ χειρὶ καὶ τῷ προσώπῳ μόνον οἱο͂ν ἐγκελευσάμενοσ τὸν ἄνδρα θαρρεῖν, παρῆλθεν, οὐ χρηστὰσ ἔχων ἐλπίδασ, ὅσ γε καὶ τοὺσ κυβερνητασ τὰ ἱστία βουλομένουσ ἀπολιπεῖν ἠνάγκασεν ἐμβαλέσθαι καὶ κομίζειν, λέγων ὅτι δεῖ μηδένα φεύγοντα τῶν πολεμίων διαφυγεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION