Plutarch, Antony, chapter 24

(플루타르코스, Antony, chapter 24)

Ἀναξήνορεσ δὲ κιθαρῳδοὶ καὶ Ξοῦθοι χοραῦλαι καὶ Μητρόδωρόσ τισ ὀρχηστὴσ καὶ τοιοῦτοσ ἄλλοσ Ἀσιανῶν ἀκροαμάτων θίασοσ, ὑπερβαλλομένων λαμυρίᾳ καὶ βωμολοχίᾳ τὰσ ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ κῆρασ, εἰσερρύη καὶ διῴκει τὴν αὐλήν, οὐδὲν ἦν ἀνεκτόν, εἰσ ταῦτα φορουμένων ἁπάντων. ἡ γὰρ Ἀσία πᾶσα, καθάπερ ἡ Σοφόκλειοσ ἐκείνη πόλισ, ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων ἔγεμεν, ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων.

εἰσ γοῦν Ἔφεσον εἰσιόντοσ αὐτοῦ γυναῖκεσ μὲν εἰσ Βάκχασ, ἄνδρεσ δὲ καὶ παῖδεσ εἰσ Σατύρουσ καὶ Πᾶνασ ἡγοῦντο διεσκευασμένοι, κιττοῦ δὲ καὶ θύρσων καὶ ψαλτηρίων καὶ συρίγγων καὶ αὐλῶν ἡ πόλισ ἦν πλέα, Διόνυσον αὐτὸν ἀνακαλουμένων χαριδότην καὶ μειλίχιον. ἦν γὰρ ἀμέλει τοιοῦτοσ ἐνίοισ, τοῖσ δὲ πολλοῖσ ὠμηστὴσ καὶ ἀγριώνιοσ.

ἀφῃρεῖτο γὰρ εὐγενεῖσ ἀνθρώπουσ τὰ ὄντα μαστιγίαισ καὶ κόλαξι χαριζόμενοσ. πολλῶν δὲ καὶ ζώντων ὡσ τεθνηκότων αἰτησάμενοί τινεσ οὐσίασ ἔλαβον. ἀνδρὸσ δὲ Μάγνητοσ οἶκον ἐδωρήσατο μαγείρῳ περὶ ἕν, ὡσ λέγεται, δεῖπνον εὐδοκιμήσαντι. "εἰ μὲν οὐκ εἴληφασ, ἀπαίτει παρὰ τῶν λαβόντων·

"εἰ δὲ λαβὼν οὐκ ἔχεισ, ἀπολώλαμεν. ἐτρέψατο τούτῳ δεινῶσ τὸν Ἀντώνιον·

ἠγνόει γὰρ τὰ πολλὰ τῶν γιγνομένων, οὐχ οὕτω ῥᾴθυμοσ ὤν, ὡσ δἰ ἁπλότητα πιστεύων τοῖσ περὶ αὑτόν. ἐνῆν γὰρ ἁπλότησ τῷ ἤθει καὶ βραδεῖα μὲν αἴσθησισ, αἰσθανομένῳ δὲ τῶν ἁμαρτανομένων ἰσχυρὰ μετάνοια καὶ πρὸσ αὐτοὺσ ἐξομολόγησισ τοὺσ ἀγνωμονηθέντασ, μέγεθοσ δὲ καὶ περὶ τὰσ ἀμοιβὰσ καὶ περὶ τὰσ τιμωρίασ. μᾶλλόν γε μὴν ἐδόκει χαριζόμενοσ ἢ κολάζων ὑπερβάλλειν τὸ μέτριον. ἡ δὲ περὶ τὰσ παιδιὰσ καὶ τὰσ ἐπισκώψεισ ὕβρισ ἐν αὑτῇ τὸ φάρμακον εἶχεν.

ἀντισκῶψαι γὰρ ἐξῆν καὶ ἀνθυβρίσαι, καὶ γελώμενοσ οὐχ ἧττον ἢ γελῶν ἔχαιρε. καὶ τοῦτο διελυμήνατο τὰ πολλὰ τῶν πραγμάτων. ἀγνοῶν ὅτι τὴν παρρησίαν τινὲσ ὡσ ὑποστῦφον ἥδυσμα τῇ κολακείᾳ παραμιγνύντεσ ἀφῄρουν τὸ πλήσμιον, τῇ παρὰ τὴν κύλικα θρασύτητι καὶ λαλιᾷ διαμηχανώμενοι τὴν ἐπὶ τῶν πραγμάτων ὕφεσιν καὶ συγκατάθεσιν μὴ πρὸσ χάριν ὁμιλούντων, ἀλλὰ τῷ φρονεῖν ἡττωμένων φαίνεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION