Plutarch, Antony, chapter 75

(플루타르코스, Antony, chapter 75)

πάλιν δὲ Ἀντώνιοσ ἔπεμπε Καίσαρα μονομαχῆσαι προκαλούμενοσ. ἀποκριναμένου δὲ ἐκείνου πολλὰσ ὁδοὺσ Ἀντωνίῳ παρεῖναι θανάτων, συμφρονήσασ ὅτι τοῦ διὰ μάχησ οὐκ ἔστιν αὐτῷ βελτίων θάνατοσ, ἔγνω καὶ κατὰ γῆν ἅμα καὶ θάλατταν ἐπιχειρεῖν. καὶ παρὰ δεῖπνον, ὡσ λέγεται, τοὺσ οἰκέτασ ἐκέλευσεν ὑποχεῖν καὶ προθυμότερον εὐωχεῖν αὐτόν· ἄδηλον γάρ, εἰ τοῦτο ποιήσουσιν αὔριον ἢ δεσπόταισ ἑτέροισ ὑπηρετήσουσιν, αὐτὸσ δὲ κείσεται σκελετὸσ καὶ τὸ μηδὲν γενόμενοσ.

τοὺσ δὲ φίλουσ ἐπὶ τούτοισ δακρύοντασ ὁρῶν ἔφη μὴ προάξειν ἐπὶ τὴν μάχην, ἐξ ἧσ αὑτῷ θάνατον εὐκλεᾶ μᾶλλον ἢ σωτηρίαν ζητεῖν καὶ νίκην. ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ λέγεται, μεσούσησ σχεδόν, ἐν ἡσυχίᾳ καὶ κατηφείᾳ τῆσ πόλεωσ διὰ φόβον καὶ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντοσ οὔσησ, αἰφνίδιον ὀργάνων τε παντοδαπῶν ἐμμελεῖσ τινασ φωνὰσ ἀκουσθῆναι καὶ βοὴν ὄχλου μετὰ εὐασμῶν καὶ πηδήσεων σατυρικῶν, ὥσπερ θιάσου τινὸσ οὐκ ἀθορύβωσ ἐξελαύνοντοσ·

εἶναι δὲ τὴν ὁρμὴν ὁμοῦ τι διὰ τῆσ πόλεωσ μέσησ ἐπὶ τὴν πύλην ἔξω τὴν τετραμμένην πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, καὶ ταύτῃ τὸν θόρυβον ἐκπεσεῖν πλεῖστον γενόμενον.

ἐδόκει δὲ τοῖσ ἀναλογιζομένοισ τὸ σημεῖον ἀπολείπειν ὁ θεὸσ Ἀντώνιον, ᾧ μάλιστα συνεξομοιῶν καὶ συνοικειῶν ἑαυτὸν διετέλεσεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION