Plutarch, Antony, chapter 10

(플루타르코스, Antony, chapter 10)

ταῦτα καὶ τὴν στάσιν αὐξῆσαι δοκεῖ καὶ τὸ στρατιωτικὸν εἰσ ὕβρεισ δεινὰσ καὶ πλεονεξίασ ἀνεῖναι. διὸ καὶ Καῖσαρ ἐπανελθὼν Δολοβέλλᾳ τε συγγνώμην ἔδωκε, καὶ τὸ τρίτον αἱρεθεὶσ ὕπατοσ οὐκ Ἀντώνιον, ἀλλὰ Λέπιδον εἵλετο συνάρχοντα. τὴν δὲ Πομπηϊού πωλουμένην οἰκίαν ὠνήσατο μὲν Ἀντώνιοσ, ἀπαιτούμενοσ δὲ τὴν τιμὴν ἠγανάκτει·

καί φησιν αὐτὸσ διὰ τοῦτο μὴ μετασχεῖν Καίσαρι τῆσ εἰσ Λιβύην στρατείασ, ἐπὶ τοῖσ προτέροισ κατορθώμασιν οὐ τυχὼν ἀμοιβῆσ. ἐοίκε μέντοι τὸ πολὺ τῆσ ἀβελτερίασ αὐτοῦ καὶ ἀσωτίασ ἀφελεῖν ὁ Καῖσαρ, οὐκ ἀναισθήτωσ τὰ πλημμελήματα δεξάμενοσ. ἀπαλλαγεὶσ γὰρ ἐκείνου τοῦ βίου γάμῳ προσέσχε, Φουλβίαν ἀγαγόμενοσ τὴν Κλωδίῳ τῷ δημαγωγῷ συνοικήσασαν, οὐ ταλασίαν οὐδὲ οἰκουρίαν φρονοῦν γύναιον, οὐδὲ ἀνδρὸσ ἰδιώτου κρατεῖν ἀξιοῦν, ἀλλ’ ἄρχοντοσ ἄρχειν καὶ στρατηγοῦντοσ στρατηγεῖν βουλόμενον, ὥστε Κλεοπάτραν διδασκάλια Φουλβίᾳ τῆσ Ἀντωνίου γυναικοκρατίασ ὀφείλειν, πάνυ χειροήθη καὶ πεπαιδαγωγημένον ἀπ’ ἀρχῆσ ἀκροᾶσθαι γυναικῶν παραλαβοῦσαν αὐτόν.

οὐ μὴν ἀλλὰ κἀκείνην ἐπειρᾶτο προσπαίζων καὶ μειρακιευόμενοσ ἱλαρωτέραν ποιεῖν ὁ Ἀντώνιοσ·

οἱο͂ν ὅτε, Καίσαρι πολλῶν ἀπαντώντων μετὰ τὴν ἐν Ἰβηρίᾳ νίκην, καὶ αὐτὸσ ἐξῆλθεν. εἶτα ἄφνω φήμησ εἰσ τὴν Ἰταλίαν ἐμπεσούσησ ὡσ ἐπίασιν οἱ πολέμιοι Καίσαροσ τεθνηκότοσ, ἀνέστρεψεν εἰσ Ῥώμην. λαβὼν δὲ θεράποντοσ ἐσθῆτα νύκτωρ ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἦλθε, καὶ φήσασ ἐπιστολὴν Φουλβίᾳ παρ’ Ἀντωνίου κομίζειν εἰσήχθη πρὸσ αὐτὴν ἐγκεκαλυμμένοσ. εἶτα ἡ μὲν ἐκπαθὴσ οὖσα, πρὶν ἢ τὰ γράμματα λαβεῖν ἠρώτησεν εἰ ζῇ ὁ Ἀντώνιοσ·

ὁ δὲ τὴν ἐπιστολὴν σιωπῇ προτείνασ ἀρξαμένην λύειν καὶ ἀναγινώσκειν περιβαλὼν κατεφίλησε. ταῦτα μὲν οὖν ὀλίγα πολλῶν ὄντων ἕνεκα δείγματοσ ἐξενηνόχαμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION