Plutarch, Antony, chapter 77

(플루타르코스, Antony, chapter 77)

γνοὺσ οὖν ὅτι ζῇ, προθύμωσ ἐκέλευσεν ἄρασθαι τοῖσ ὑπηρέταισ τὸ σῶμα, καὶ διὰ χειρῶν προσεκομίσθη ταῖσ θύραισ τοῦ οἰκήματοσ. ἡ δὲ Κλεοπάτρα τὰσ μὲν θύρασ οὐκ ἀνέῳξεν, ἐκ δὲ θυρίδων τινῶν φανεῖσα σειρὰσ καὶ καλώδια καθίει. καὶ τούτοισ ἐναψάντων τὸν Ἀντώνιον ἀνεῖλκεν αὐτὴ καὶ δύο γυναῖκεσ, ασ μόνασ ἐδέξατο μεθ’ αὑτῆσ εἰσ τὸν τάφον. οὐδὲν ἐκείνου λέγουσιν οἰκτρότερον γενέσθαι οἱ παραγενόμενοι θέαμα.

πεφυρμένοσ γὰρ αἵματι καὶ δυσθανατῶν εἵλκετο, τὰσ χεῖρασ ὀρέγων εἰσ ἐκείνην καὶ παραιωρούμενοσ. οὐ γὰρ ἦν γυναιξὶ ῥᾴδιον τὸ ἔργον, ἀλλὰ μόλισ ἡ Κλεοπάτρα ταῖν χεροῖν ἐμπεφυκυῖα καὶ κατατεινομένη τῷ προσώπῳ τὸν δεσμὸν ἀνελάμβανεν, ἐπικελευομένων τῶν κάτωθεν αὐτῇ καὶ συναγωνιώντων. δεξαμένη δὲ αὐτὸν οὕτωσ καὶ κατακλίνασα περιερρήξατο τε τοὺσ πέπλουσ ἐπ’ αὐτῷ, καὶ τὰ στέρνα τυπτομένη καὶ σπαράττουσα ταῖσ χερσί, καὶ τῷ προσώπῳ τοῦ αἵματοσ ἀναματτομένη, δεσπότην ἐκάλει καὶ ἄνδρα καὶ αὐτοκράτορα·

καὶ μικροῦ δεῖν ἐπιλέληστο τῶν αὑτῆσ κακῶν οἴκτῳ τῶν ἐκείνου. καταπαύσασ δὲ τὸν θρῆνον αὐτῆσ Ἀντώνιοσ ᾔτησε πιεῖν οἶνον, εἴτε διψῶν, εἴτε συντομώτερον ἐλπίζων ἀπολυθήσεσθαι. πιὼν δὲ παρῄνεσεν αὐτῇ τὰ μὲν ἑαυτῆσ, ἂν ᾖ μὴ μετ’ αἰσχύνησ, σωτήρια τίθεσθαι, μάλιστα τῶν Καίσαροσ ἑταίρων Προκληϊῴ πιστεύουσαν, αὐτὸν δὲ μὴ θρηνεῖν ἐπὶ ταῖσ ὑστάταισ μεταβολαῖσ, ἀλλὰ μακαρίζειν ὧν ἔτυχε καλῶν, ἐπιφανέστατοσ ἀνθρώπων γενόμενοσ καὶ πλεῖστον ἰσχύσασ καὶ νῦν οὐκ ἀγεννῶσ Ῥωμαῖοσ ὑπὸ Ῥωμαίου κρατηθείσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION