Plutarch, Antony, chapter 48

(플루타르코스, Antony, chapter 48)

Πηγνυμένων οὖν τῶν σκηνῶν, καὶ τῶν Πάρθων εὐθύσ, ὥσπερ εἰώθεισαν, ἀπαλλαττομένων, ἧκεν αὖθισ ὁ Μιθριδάτησ, καὶ τοῦ Ἀλεξάνδρου προσελθόντοσ παρῄνει μικρὸν ἡσυχάσαντα τὸν στρατὸν ἀνιστάναι καὶ σπεύδειν ἐπὶ τὸν ποταμόν, ὡσ οὐ διαβησομένων Πάρθων, ἄχρι δὲ ἐκείνου διωξόντων. ταῦτα ἀπαγγείλασ πρὸσ Ἀντώνιον Ἀλέξανδροσ ἐκφέρει παρ’ αὐτοῦ χρυσᾶ ποτήρια πάμπολλα καὶ φιάλασ, ὧν ἐκεῖνοσ, ὅσα τῇ ἐσθῆτι κατακρύψαι δυνατὸσ ἦν, λαβὼν ἀπήλαυνεν. ἔτι δὲ ἡμέρασ οὔσησ ἀναζεύξαντεσ ἐπορεύοντο, τῶν πολεμίων οὐ παρενοχλούντων, αὐτοὶ δὲ ἑαυτοῖσ νύκτα χαλεπωτάτην πασῶν ἐκείνην καὶ φοβερωτάτην ἀπεργασάμενοι.

τοὺσ γὰρ ἔχοντασ ἀργύριον ἢ χρυσίον ἀποκτιννύντεσ ἐσύλων καὶ τὰ χρήματα τῶν ὑποζυγίων ἀφήρπαζον· τέλοσ δὲ τοῖσ Ἀντωνίου σκευοφόροισ ἐπιχειρήσαντεσ ἐκπώματα καὶ τραπέζασ πολυτελεῖσ κατέκοπτον καὶ διενέμοντο. θορύβου δὲ πολλοῦ καὶ πλάνου τὸ στράτευμα πᾶν ἐπέχοντοσ ᾡ̓́οντο γὰρ ἐπιπεπτωκότων τῶν πολεμίων τροπὴν γεγονέναι καὶ διασπασμόν’ Ἀντώνιοσ ἕνα καλέσασ τῶν δορυφορούντων αὐτὸν ἀπελευθέρων, ὄνομα Ῥάμνον, ὡρ́κωσεν, ὅταν κελεύσῃ, τὸ ξίφοσ αὐτοῦ διεῖναι καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμεῖν, ὡσ μήτε ἁλῴη ζῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων μήτε γνωσθείη τεθνηκώσ.

ἐκδακρυσάντων δὲ τῶν φίλων ὁ Μάρδοσ ἐθάρρυνε τὸν Ἀντώνιον, ὡσ ἐγγὺσ ὄντοσ τοῦ ποταμοῦ·

καὶ γὰρ αὔρα τισ ἀπορρέουσα νοτερὰ καὶ ψυχρότεροσ ἀὴρ ἀπαντῶν ἡδίω τὴν ἀναπνοὴν ἐποίει, καὶ τὸν χρόνον ἔφη τῆσ πορείασ οὕτω συμπεραίνειν τὸ μέτρον· οὐκέτι γὰρ ἦν πολὺ τὸ λειπόμενον τῆσ νυκτόσ. ἅμα δ’ ἀπήγγελλον ἕτεροι τὸν θόρυβον ἐκ τῆσ πρὸσ αὑτοὺσ ἀδικίασ καὶ πλεονεξίασ εἶναι.

διὸ καὶ καταστῆσαι τὸ πλῆθοσ εἰσ τάξιν ἐκ τῆσ πλάνησ καὶ τοῦ διασπασμοῦ βουλόμενοσ ἐκέλευσε σημαίνειν κατάζευξιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION