Plutarch, Antony, chapter 47

(플루타르코스, Antony, chapter 47)

ὁ μὲν οὕτω φράσασ ἀπῆλθεν· Ἀντώνιοσ δὲ ἀκούσασ καὶ διαταραχθεὶσ συνεκάλει τοὺσ φίλουσ καὶ τὸν ἡγεμόνα τῆσ ὁδοῦ Μάρδον οὐδὲ αὐτὸν ἄλλωσ φρονοῦντα. καὶ γὰρ ἄνευ πολεμίων ἐγίνωσκε τὰσ διὰ τῶν πεδίων ἀνοδίασ καὶ πλάνασ χαλεπὰσ καὶ δυστεκμάρτουσ οὔσασ, τὴν δὲ τραχεῖαν ἀπέφαινεν οὐδὲν ἄλλο δυσχ ερὲσ ἢ μιᾶσ ἡμέρασ ἀνυδρίαν ἔχουσαν. οὕτω δὴ τραπόμενοσ ταύτην ἦγε νυκτόσ, ὕδωρ ἐπιφέρεσθαι κελεύσασ.

ἀγγείων δὲ ἦν ἀπορία τοῖσ πολλοῖσ· διὸ καὶ τὰ κράνη πιμπλάντεσ ὕδατοσ ἐκόμιζον, οἱ δὲ διφθέραισ ὑπολαμβάνοντεσ. ἤδη δὲ προχωρῶν ἀγγέλλεται τοῖσ Πάρθοισ καὶ παρὰ τὸ εἰωθὸσ ἔτι νυκτὸσ ἐδίωκον. ἡλίου δὲ ἀνίσχοντοσ ἥπτοντο τῶν ἐσχάτων ἀγρυπνίᾳ καὶ πόνῳ κακῶσ διακειμένων· τεσσαράκοντα γὰρ καὶ διακοσίουσ ἐν τῇ νυκτὶ σταδίουσ κατηνύκεισαν· καὶ τὸ μὴ προσδοκῶσιν οὕτω ταχέωσ ἐπελθεῖν τοὺσ πολεμίουσ ἀθυμίαν παρεῖχε. καὶ τὸ δίψοσ ἐπέτεινεν ὁ ἀγών·

ἀμυνόμενοι γὰρ ἅμα προῆγον. οἱ δὲ πρῶτοι βαδίζοντεσ ἐντυγχάνουσι ποταμῷ ψυχρὸν μὲν ἔχοντι καὶ διαυγέσ, ἁλμυρὸν δὲ καὶ φαρμακῶδεσ ὕδωρ, ὃ ποθὲν εὐθὺσ ὀδύνασ ἑλκομένησ τῆσ κοιλίασ καὶ τοῦ δίψουσ ἀναφλεγομένου παρ χε. καὶ ταῦτα τοῦ Μάρδου προλέγοντοσ οὐδὲν ἧττον ἐκβιαζόμενοι τοὺσ ἀνείργοντασ ἔπινον. Ἀντώνιοσ δὲ περιϊὼν ἐδεῖτο βραχὺν ἐγκαρτερῆσαι χρόνον·

ἕτερον γὰρ οὐ πόρρω ποταμὸν εἶναι πότιμον, εἶτα τὴν λοιπὴν ἄφιππον καὶ τραχεῖαν, ὥστε παντάπασιν ἀποστρέψασθαι τοὺσ πολεμίουσ. ἅμα δὲ καὶ τοὺσ μαχομένουσ ἀνεκαλεῖτο καὶ κατάζευξιν ἐσήμαινεν, ὡσ σκιᾶσ γοῦν μεταλάβοιεν οἱ στρατιῶται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION