Plutarch, Antony, chapter 31

(플루타르코스, Antony, chapter 31)

ταῦτα ἔχειν καλῶσ δοκοῦντα πίστεωσ ἐδεῖτο σφοδροτέρασ, ἣν ἡ τύχη παρέσχεν. Ὀκταουία γὰρ ἦν ἀδελφὴ πρεσβυτέρα μέν, οὐχ ὁμομητρία δὲ Καίσαρι· ἐγεγόνει γὰρ ἐξ Ἀγχαρίασ, ὁ δὲ ὕστερον ἐξ Ἀτίασ. ἔστεργε δ’ ὑπερφυῶσ τὴν ἀδελφήν, χρῆμα θαυμαστόν, ὡσ λέγεται, γυναικὸσ γενομένην. αὕτη, Γαϊού Μαρκέλλου τοῦ γήμαντοσ αὐτὴν οὐ πάλαι τεθνηκότοσ, ἐχήρευεν.

ἐδόκει δὲ καὶ Φουλβίασ ἀποιχομένησ χηρεύειν Ἀντώνιοσ, ἔχειν μὲν οὐκ ἀρνούμενοσ Κλεοπάτραν, γάμῳ δὲ οὐχ ὁμολογῶν, ἀλλ’ ἔτι τῷ λόγῳ περί γε τούτου πρὸσ τὸν ἔρωτα τῆσ Αἰγυπτίασ μαχόμενοσ. τοῦτον ἅπαντεσ εἰσηγοῦντο τὸν γάμον, ἐλπίζοντεσ τὴν Ὀκταουίαν ἐπὶ κάλλει τοσούτῳ σεμνότητα καὶ νοῦν ἔχουσαν, εἰσ ταὐτὸν τῷ Ἀντωνίῳ παραγενομένην καὶ στερχθεῖσαν, ὡσ εἰκὸσ τοιαύτην γυναῖκα, πάντων πραγμάτων αὐτοῖσ σωτηρίαν ἔσεσθαι καὶ σύγκρασιν. ὡσ οὖν ἔδοξεν ἀμφοτέροισ, ἀναβάντεσ εἰσ Ῥώμην ἐπετέλουν τὸν Ὀκταουίασ γάμον, οὐκ ἐῶντοσ μὲν νόμου πρὸ δέκα μηνῶν ἀνδρὸσ τελευτήσαντοσ γαμεῖσθαι, τῆσ δὲ συγκλήτου δόγματι τὸν χρόνον ἐκείνοισ ἀνείσησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION