Plutarch, Antony, chapter 22

(플루타르코스, Antony, chapter 22)

ὡσ μέντοι διαβάντεσ ἥψαντο πολέμου καὶ παρεστρατοπέδευσαν τοῖσ πολεμίοισ, Ἀντωνίου μὲν ἀντιτεταγμένου Κασσίῳ, Βρούτῳ δὲ Καίσαροσ, οὐθὲν ἔργον ἐφάνη μέγα τοῦ Καίσαροσ, ἀλλ’ Ἀντώνιοσ ἦν ὁ νικῶν πάντα καὶ κατορθῶν. τῇ μέν γε προτέρᾳ μάχῃ Καῖσαρ ὑπὸ Βρούτου κατὰ κράτοσ ἡττηθεὶσ ἀπέβαλε τὸ στρατόπεδον, καὶ μικρὸν ἔφθη τοὺσ διώκοντασ ὑπεκφυγών·

ὡσ δὲ αὐτὸσ ἐν τοῖσ ὑπομνήμασι γέγραφε, τῶν φίλων τινὸσ ὄναρ ἰδόντοσ ἀνεχώρησε πρὸ τῆσ μάχησ. Ἀντώνιοσ δὲ Κάσσιον ἐνίκησε·

καίτοι γεγράφασιν ἔνιοι μὴ παραγενέσθαι τῇ μάχῃ τὸν Ἀντώνιον, ἀλλὰ προσγενέσθαι μετὰ τὴν μάχην ἤδη διώκουσι. Κάσσιον δὲ Πίνδαροσ τῶν πιστῶν τισ ἀπελευθέρων αὐτοῦ δεομένου καὶ κελεύοντοσ ἔσφαξεν· οὐ γὰρ ἔγνω νενικηκότα Βροῦτον. ὀλίγων δὲ ἡμερῶν διαγενομένων πάλιν ἐμαχέσαντο·

καὶ Βροῦτοσ μὲν ἡττηθεὶσ ἑαυτὸν ἀνεῖλεν, Ἀντώνιοσ δὲ τῆσ νίκησ ἠνέγκατο τῇ δόξῃ τὸ πλεῖστον, ἅτε δὴ καὶ νοσοῦντοσ τοῦ Καίσαροσ. ἐπιστὰσ δὲ τῷ Βρούτου νεκρῷ μικρὰ μὲν ὠνείδισεν ὑπὲρ τῆσ Γαϊού τοῦ ἀδελφοῦ τελευτῆσ ἁ̓νῃρήκει γὰρ ἐκεῖ νον ὁ Βροῦτοσ ἐν Μακεδονίᾳ Κικέρωνι τιμωρῶν̓, φήσασ δὲ μᾶλλον Ὁρτήσιον ἢ Βροῦτον αἰτιᾶσθαι τῆσ τοῦ ἀδελφοῦ σφαγῆσ Ὁρτήσιον μὲν ἐκέλευσεν ἐπισφάξαι τῷ μνήματι, Βρούτῳ δὲ τὴν αὑτοῦ φοινικίδα πολλῶν χρημάτων ἀξίαν οὖσαν ἐπέρριψε, καὶ τῶν ἀπελευθέρων τινὶ τῶν ἑαυτοῦ προσέταξε τῆσ ταφῆσ ἐπιμεληθῆναι. τοῦτον ὕστερον γνοὺσ οὐ συγκατακαύσαντα τὴν φοινικίδα τῷ νεκρῷ καὶ πολλὰ τῆσ εἰσ τὴν ταφὴν δαπάνησ ὑφῃρημένον ἀπέκτεινεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION