Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 39

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 39)

ἀπὸ πόλεωσ τοίνυν Ἀρσινόησ κομιζομένοισ παρὰ τὴν δεξιὰν ἤπειρον ἐκπίπτει κατὰ πολλοὺσ τόπουσ ἐκ πέτρασ εἰσ θάλατταν ὕδατα πολλά, πικρᾶσ ἁλμυρίδοσ ἔχοντα γεῦσιν. παραδραμόντι δὲ τὰσ πηγὰσ ταύτασ ὑπέρκειται μεγάλου πεδίου μιλτώδη χρόαν ἔχον ὄροσ καὶ τὴν ὁρ́ασιν τῶν ἐπὶ πλέον ἀτενιζόντων εἰσ αὐτὸ λυμαινόμενον. ὑπὸ δὲ τὰσ ἐσχατιὰσ τῆσ ὑπωρείασ κεῖται λιμὴν σκολιὸν ἔχων τὸν εἴσπλουν, ἐπώνυμοσ Ἀφροδίτησ. ὑπέρκεινται δὲ τούτου νῆσοι τρεῖσ, ὧν δύο μὲν πλήρεισ εἰσὶν ἐλαιῶν καὶ σύσκιοι, μία δὲ λειπομένη τῷ πλήθει τῶν προειρημένων δένδρων, πλῆθοσ δ’ ἔχουσα τῶν ὀνομαζομένων μελεαγρίδων.

μετὰ δὲ ταῦτα κόλποσ ἐστὶν εὐμεγέθησ ὁ καλούμενοσ Ἀκάθαρτοσ, καὶ πρὸσ αὐτῷ βαθεῖα καθ’ ὑπερβολὴν χερρόνησοσ, ἧσ κατὰ τὸν αὐχένα στενὸν ὄντα διακομίζουσι τὰ σκάφη πρὸσ τὴν ἀντιπέρασ θάλατταν.

παρακομισθέντι δὲ τοὺσ τόπουσ τούτουσ κεῖται νῆσοσ πελαγία μὲν τῷ διαστήματι, τὸ δὲ μῆκοσ εἰσ ὀγδοήκοντα σταδίουσ παρεκτείνουσα, καλουμένη δὲ Ὀφιώδησ, ἣ τὸ μὲν παλαιὸν ὑπῆρχε πλήρησ παντοδαπῶν καὶ φοβερῶν ἑρπετῶν, ἀφ’ ὧν καὶ ταύτησ ἔτυχε τῆσ προσηγορίασ, ἐν δὲ τοῖσ μεταγενεστέροισ χρόνοισ ὑπὸ τῶν κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν βασιλέων οὕτωσ ἐξημερώθη φιλοτίμωσ ὥστε μηδὲν ἔτι κατ’ αὐτὴν ὁρᾶσθαι τῶν προϋπαρξάντων ζῴων.

οὐ παραλειπτέον δ’ ἡμῖν οὐδὲ τὴν αἰτίαν τῆσ περὶ τὴν ἡμέρωσιν φιλοτιμίασ.

εὑρίσκεται γὰρ ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ τὸ καλούμενον τοπάζιον, ὅπερ ἐστὶ λίθοσ διαφαινόμενοσ ἐπιτερπήσ, ὑάλῳ παρεμφερὴσ καὶ θαυμαστὴν ἔγχρυσον πρόσοψιν παρεχόμενοσ. διόπερ ἀνεπίβατοσ τοῖσ ἄλλοισ τηρεῖται, θανατουμένου παντὸσ τοῦ προσπλεύσαντοσ ὑπὸ τῶν καθεσταμένων ἐπ’ αὐτῆσ φυλάκων.

οὗτοι δὲ τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ ὀλίγοι βίον ἔχουσιν ἀτυχῆ. ἵνα μὲν γὰρ μηδεὶσ λίθοσ διακλαπῇ, πλοῖον οὐκ ἀπολείπεται τὸ παράπαν ἐν τῇ νήσῳ· οἱ δὲ παραπλέοντεσ αὐτὴν διὰ τὸν ἀπὸ τοῦ βασιλέωσ φόβον πόρρωθεν παραθέουσι· τροφαὶ δὲ αἱ μὲν παρακομιζόμεναι ταχέωσ ἐκλείπουσιν, ἕτεραι δ’ ἐγχώριοι τὸ σύνολον οὐχ ὑπάρχουσι. διόπερ ὅταν τῶν σιτίων ὀλίγα καταλείπηται, κάθηνται πάντεσ οἱ κατὰ τὴν κώμην προσδεχόμενοι τὸν τῶν κομιζόντων τὰσ τροφὰσ κατάπλουν·

ὧν βραδυνόντων εἰσ τὰσ ἐσχάτασ ἐλπίδασ συστέλλονται. ὁ δὲ προειρημένοσ λίθοσ φυόμενοσ ἐν ταῖσ πέτραισ τὴν μὲν ἡμέραν διὰ τὸ πνῖγοσ οὐχ ὁρᾶται, κρατούμενοσ ὑπὸ τοῦ περὶ τὸν ἥλιον φέγγουσ, τῆσ δὲ νυκτὸσ ἐπιγινομένησ ἐν σκότει διαλάμπει καὶ πόρρωθεν δῆλόσ ἐστιν ἐν ᾧ ποτ’ ἂν ᾖ τόπῳ.

οἱ δὲ νησοφύλακεσ κλήρῳ διῃρημένοι τοὺσ τόπουσ ἐφεδρεύουσι, καὶ τῷ φανέντι λίθῳ περιτιθέασι σημείου χάριν ἄγγοσ τηλικοῦτον ἡλίκον ἂν ᾖ τὸ μέγεθοσ τοῦ στίλβοντοσ λίθου·

τῆσ δ’ ἡμέρασ περιιόντεσ περιτέμνουσι τὸν σημειωθέντα τόπον τῆσ πέτρασ, καὶ παραδιδόασι τοῖσ διὰ τῆσ τέχνησ δυναμένοισ ἐκλεαίνειν τὸ παραδοθὲν οἰκείωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION