Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 70

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 70)

εἰσ τοῦτο οὖν τὸ ἄντρον τὸν Ἄμμωνα παραγενόμενον παραθέσθαι τὸν παῖδα καὶ παραδοῦναι τρέφειν Νύσῃ, μιᾷ τῶν Ἀρισταίου θυγατέρων· ἐπιστάτην δ’ αὐτοῦ τάξαι τὸν Ἀρισταῖον, ἄνδρα συνέσει καὶ σωφροσύνῃ καὶ πάσῃ παιδείᾳ διαφέροντα. πρὸσ δὲ τὰσ ἀπὸ τῆσ μητρυιᾶσ Ῥέασ ἐπιβουλὰσ φύλακα τοῦ παιδὸσ καταστῆσαι τὴν Ἀθηνᾶν, μικρὸν πρὸ τούτων τῶν χρόνων γηγενῆ φανεῖσαν ἐπὶ τοῦ Τρίτωνοσ ποταμοῦ, δι’ ὃν Τριτωνίδα προσηγορεῦσθαι.

μυθολογοῦσι δὲ τὴν θεὸν ταύτην ἑλομένην τὸν πάντα χρόνον τὴν παρθενίαν σωφροσύνῃ τε διενεγκεῖν καὶ τὰσ πλείστασ τῶν τεχνῶν ἐξευρεῖν, ἀγχίνουν οὖσαν καθ’ ὑπερβολήν·

ζηλῶσαι δὲ καὶ τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, ἀλκῇ δὲ καὶ ῥώμῃ διαφέρουσαν ἄλλα τε πολλὰ πρᾶξαι μνήμησ ἄξια καὶ τὴν Αἰγίδα προσαγορευομένην ἀνελεῖν, θηρίον τι καταπληκτικὸν καὶ παντελῶσ δυσκαταγώνιστον· γηγενὲσ γὰρ ὑπάρχον καὶ φυσικῶσ ἐκ τοῦ στόματοσ ἄπλατον ἐκβάλλον φλόγα τὸ μὲν πρῶτον φανῆναι περὶ τὴν Φρυγίαν, καὶ κατακαῦσαι τὴν χώραν, ἣν μέχρι τοῦ νῦν κατακεκαυμένην Φρυγίαν ὀνομάζεσθαι·

ἔπειτ’ ἐπελθεῖν τὰ περὶ τὸν Ταῦρον ὄρη συνεχῶσ, καὶ κατακαῦσαι τοὺσ ἑξῆσ δρυμοὺσ μέχρι τῆσ Ἰνδικῆσ. μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ἐπὶ θάλατταν τὴν ἐπάνοδον ποιησάμενον περὶ μὲν τὴν Φοινίκην ἐμπρῆσαι τοὺσ κατὰ τὸν Λίβανον δρυμούσ, καὶ δι’ Αἰγύπτου πορευθὲν ἐπὶ τῆσ Λιβύησ διελθεῖν τοὺσ περὶ τὴν ἑσπέραν τόπουσ, καὶ τὸ τελευταῖον εἰσ τοὺσ περὶ τὰ Κεραύνια δρυμοὺσ ἐγκατασκῆψαι. ἐπιφλεγομένησ δὲ τῆσ χώρασ πάντῃ, καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν μὲν ἀπολλυμένων, τῶν δὲ διὰ τὸν φόβον ἐκλειπόντων τὰσ πατρίδασ καὶ μακρὰν ἐκτοπιζομένων, τὴν Ἀθηνᾶν φασι τὰ μὲν συνέσει τὰ δ’ ἀλκῇ καὶ ῥώμῃ περιγενομένην ἀνελεῖν τὸ θηρίον, καὶ τὴν δορὰν αὐτοῦ περιαψαμένην φορεῖν τῷ στήθει, ἅμα μὲν σκέπησ ἕνεκα καὶ τῆσ φυλακῆσ τοῦ σώματοσ πρὸσ τοὺσ ὕστερον κινδύνουσ, ἅμα δ’ ἀρετῆσ ὑπόμνημα καὶ δικαίασ δόξησ.

τὴν δὲ μητέρα τοῦ θηρίου γῆν ὀργισθεῖσαν ἀνεῖναι τοὺσ ὀνομαζομένουσ γίγαντασ ἀντιπάλουσ τοῖσ θεοῖσ, οὓσ ὕστερον ὑπὸ Διὸσ ἀναιρεθῆναι, συναγωνιζομένησ Ἀθηνᾶσ καὶ Διονύσου μετὰ τῶν ἄλλων θεῶν.

οὐ μὴν ἀλλὰ τὸν Διόνυσον ἐν τῇ Νύσῃ τρεφόμενον καὶ μετέχοντα τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων μὴ μόνον γενέσθαι τῷ κάλλει καὶ τῇ ῥώμῃ διάφορον, ἀλλὰ καὶ φιλότεχνον καὶ πρὸσ πᾶν τὸ χρήσιμον εὑρετικόν.

ἐπινοῆσαι γὰρ αὐτὸν ἔτι παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα τοῦ μὲν οἴνου τὴν φύσιν τε καὶ χρείαν, ἀποθλίψαντα βότρυσ τῆσ αὐτοφυοῦσ ἀμπέλου, τῶν δ’ ὡραίων τὰ δυνάμενα μὲν ξηραίνεσθαι καὶ πρὸσ ἀποθησαυρισμὸν ὄντα χρήσιμα, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τὰσ ἑκάστων κατὰ τρόπον φυτείασ εὑρεῖν, καὶ βουληθῆναι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων μεταδοῦναι τῶν ἰδίων εὑρημάτων, ἐλπίσαντα διὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ εὐεργεσίασ ἀθανάτων τεύξεσθαι τιμῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION