Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 59

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 59)

διόπερ ἀναχθείσησ αὐτῆσ εἰσ τὰ βασίλεια, καὶ τοῦ πατρὸσ τὸ μὲν πρῶτον ὡσ παρθένον προσδεξαμένου, μετὰ δὲ ταῦτα γνόντοσ τὴν φθοράν, καὶ τὰσ τε τροφοὺσ καὶ τὸν Ἄττιν ἀνελόντοσ καὶ τὰ σώματα ἐκρίψαντοσ ἄταφα, φασὶ τὴν Κυβέλην διὰ τὴν πρὸσ τὸ μειράκιον φιλοστοργίαν καὶ τὴν ἐπὶ ταῖσ τροφοῖσ λύπην ἐμμανῆ γενομένην εἰσ τὴν χώραν ἐκπηδῆσαι. καὶ ταύτην μὲν ὀλολύζουσαν καὶ τυμπανίζουσαν μόνην ἐπιέναι πᾶσαν χώραν, λελυμένην τὰσ τρίχασ, τὸν δὲ Μαρσύαν ἐλεοῦντα τὸ πάθοσ ἑκουσίωσ αὐτῇ συνακολουθεῖν καὶ συμπλανᾶσθαι διὰ τὴν προϋπάρχουσαν φιλίαν. παραγενομένουσ δ’ αὐτοὺσ πρὸσ Διόνυσον εἰσ τὴν Νῦσαν καταλαβεῖν τὸν Ἀπόλλω τυγχάνοντα μεγάλησ ἀποδοχῆσ διὰ τὴν κιθάραν, ἣν Ἑρμῆν εὑρεῖν φασιν, Ἀπόλλωνα δὲ πρῶτον αὐτῇ κατὰ τρόπον χρῆσθαι·

ἐρίζοντοσ δὲ τοῦ Μαρσύου πρὸσ τὸν Ἀπόλλω περὶ τῆσ τέχνησ, καὶ τῶν Νυσαίων ἀποδειχθέντων δικαστῶν, τὸν μὲν Ἀπόλλωνα πρῶτον κιθαρίσαι ψιλήν, τὸν δὲ Μαρσύαν ἐπιβαλόντα τοῖσ αὐλοῖσ καταπλῆξαι τὰσ ἀκοὰσ τῷ ξενίζοντι, καὶ διὰ τὴν εὐμέλειαν δόξαι πολὺ προέχειν τοῦ προηγωνισμένου. συντεθειμένων δ’ αὐτῶν παρ’ ἄλληλα τοῖσ δικασταῖσ ἐπιδείκνυσθαι τὴν τέχνην, τὸν μὲν Ἀπόλλωνά φασιν ἐπιβαλεῖν τὸ δεύτερον ἁρμόττουσαν τῷ μέλει τῆσ κιθάρασ ᾠδήν, καθ’ ἣν ὑπερβαλέσθαι τὴν προϋπάρξασαν τῶν αὐλῶν ἀποδοχήν·

τὸν δὲ πρότερον ἀγανακτήσαντα διδάσκειν τοὺσ ἀκροατὰσ ὅτι παρὰ πᾶν τὸ δίκαιον αὐτὸσ ἐλαττοῦται· δεῖν γὰρ γίνεσθαι τέχνησ σύγκρισιν, οὐ φωνῆσ, καθ’ ἣν προσήκει τὴν ἁρμονίαν καὶ τὸ μέλοσ ἐξετάζεσθαι τῆσ κιθάρασ καὶ τῶν αὐλῶν· καὶ πρὸσ τούτοισ ἄδικον εἶναι δύο τέχνασ ἅμα πρὸσ μίαν συγκρίνεσθαι. τὸν δὲ Ἀπόλλω μυθολογοῦσιν εἰπεῖν ὡσ οὐδὲν αὐτὸν πλεονεκτοίη· καὶ γὰρ τὸν Μαρσύαν τὸ παραπλήσιον αὐτῷ ποιεῖν, εἰσ τοὺσ αὐλοὺσ ἐμφυσῶντα·

δεῖν οὖν ἢ τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἴσην ἀμφοτέροισ δίδοσθαι τῆσ κράσεωσ, ἢ μηδέτερον τῷ στόματι διαγωνιζόμενον διὰ μόνων τῶν χειρῶν ἐνδείκνυσθαι τὴν ἰδίαν τέχνην. ἐπικρινάντων δὲ τῶν ἀκροατῶν τὸν Ἀπόλλω δικαιότερα λέγειν, συγκριθῆναι πάλιν τὰσ τέχνασ, καὶ τὸν μὲν Μαρσύαν λειφθῆναι, τὸν δ’ Ἀπόλλω διὰ τὴν ἔριν πικρότερον χρησάμενον ἐκδεῖραι ζῶντα τὸν ἡττηθέντα.

ταχὺ δὲ μεταμεληθέντα καὶ βαρέωσ ἐπὶ τοῖσ ὑπ’ αὐτοῦ πραχθεῖσιν ἐνέγκαντα τῆσ κιθάρασ ἐκρῆξαι τὰσ χορδὰσ καὶ τὴν εὑρημένην ἁρμονίαν ἀφανίσαι. ταύτησ δ’ ὕστερον Μούσασ μὲν ἀνευρεῖν τὴν μέσην, Λίνον δὲ τὴν λίχανον, Ὀρφέα δὲ καὶ Θαμύραν ὑπάτην καὶ παρυπάτην.

τὸν δ’ Ἀπόλλω φασὶν εἰσ τὸ ἄντρον τοῦ Διονύσου τήν τε κιθάραν καὶ τοὺσ αὐλοὺσ ἀναθέντα, καὶ τῆσ Κυβέλησ ἐρασθέντα, συμπλανηθῆναι ταύτῃ μέχρι τῶν Ὑπερβορέων. κατὰ δὲ τὴν Φρυγίαν ἐμπεσούσησ νόσου τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ τῆσ γῆσ ἀκάρπου γενομένησ, ἐπερωτησάντων τῶν ἀτυχούντων τὸν θεὸν περὶ τῆσ τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆσ προστάξαι φασὶν αὐτοῖσ θάψαι τὸ Ἄττιδοσ σῶμα καὶ τιμᾶν τὴν Κυβέλην ὡσ θεόν.

διόπερ τοὺσ Φρύγασ ἠφανισμένου τοῦ σώματοσ διὰ τὸν χρόνον εἴδωλον κατασκευάσαι τοῦ μειρακίου, πρὸσ ᾧ θρηνοῦντασ ταῖσ οἰκείαισ τιμαῖσ τοῦ πάθουσ ἐξιλάσκεσθαι τὴν τοῦ παρανομηθέντοσ μῆνιν· ὅπερ μέχρι τοῦ καθ’ ἡμᾶσ βίου ποιοῦντασ αὐτοὺσ διατελεῖν. τῆσ δὲ Κυβέλησ τὸ παλαιὸν βωμοὺσ ἰδρυσαμένουσ θυσίασ ἐπιτελεἴν κατ’ ἔτοσ·

ὕστερον δ’ ἐν Πισινοῦντι τῆσ Φρυγίασ κατασκευάσαι νεὼν πολυτελῆ καὶ τιμὰσ καὶ θυσίασ καταδεῖξαι μεγαλοπρεπεστάτασ, Μίδου τοῦ βασιλέωσ εἰσ ταῦτα συμφιλοκαλήσαντοσ· τῷ δ’ ἀγάλματι τῆσ θεοῦ παραστῆσαι παρδάλεισ καὶ λέοντασ διὰ τὸ δοκεῖν ὑπὸ τούτων πρῶτον τραφῆναι. περὶ μὲν οὖν μητρὸσ θεῶν τοιαῦτα μυθολογεῖται παρά τε τοῖσ Φρυξὶ καὶ τοῖσ Ἀτλαντίοισ τοῖσ παρὰ τὸν ὠκεανὸν οἰκοῦσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION