헬라어 텍스트

Plutarch, Pompey, chapter 56

(플루타르코스, Pompey, chapter 56)

οἱ δὲ Καίσαροσ φίλοι ταύτην ἀρχὴν λαβόντεσ ἠξίουν τινὰ γενέσθαι καὶ Καίσαροσ λόγον, ἀγωνιζομένου τοσούτουσ ἀγῶνασ ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ· ἢ γὰρ ὑπατείασ ἄξιον εἶναι τυχεῖν ἑτέρασ, ἢ προσλαβεῖν τῇ στρατείᾳ χρόνον. ἐν ᾧ τῶν πεπονημένων οὐκ ἄλλοσ ἐπελθὼν ἀφαιρήσεται τὴν δόξαν, ἀλλ’ αὐτὸσ ἄρξει καὶ τιμήσεται καθ’ ἡσυχίαν ὁ κατεργασάμενοσ. οὔσησ δὲ περὶ τούτων ἁμίλλησ, ὡσ δὴ παραιτούμενοσ ὑπὲρ τοῦ Καίσαροσ ἐπ’ εὐνοίᾳ τὸν φθόνον ὁ Πομπήϊοσ ἔφη γράμματα Καίσαροσ ἔχειν βουλομένου λαβεῖν διάδοχον καὶ παύσασθαι τῆσ στρατείασ·

ὑπατείασ μέντοι καὶ μὴ παρόντι καλῶσ ἔχειν αἴτησιν αὐτῷ δοθῆναι. πρὸσ ταῦτα ἐνισταμένων τῶν περὶ Κάτωνα καὶ κελευόντων ἰδιώτην γενόμενον καὶ τὰ ὅπλα καταθέμενον εὑρίσκεσθαί τι παρὰ τῶν πολιτῶν ἀγαθόν, οὐκ ἐξερίσασ, ἀλλ’ οἱο͂ν ἡττηθεὶσ ὁ Πομπήϊοσ ὕποπτοσ ἦν μᾶλλον ὧν ἐφρόνει περὶ Καίσαροσ, ἔπεμψε δὲ καὶ τὰσ δυνάμεισ ἀπαιτῶν ἃσ ἔχρησεν αὐτῷ, τὰ Παρθικὰ ποιούμενοσ πρόφασιν.

ὁ δέ, καίπερ εἰδὼσ ἐφ’ οἷσ ἀπῃτεῖτο τοὺσ στρατιώτασ, ἀπέπεμψε καλῶσ δωρησάμενοσ.