Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 69

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 69)

πάντῃ δὲ κατὰ τὰσ παρόδουσ προχεῖσθαι πηγὰσ ὑδάτων τῇ γλυκύτητι διαφόρων, ὥστε τὸν τόπον εἶναι τοῖσ βουλομένοισ ἐνδιατρῖψαι προσηνέστατον. ἑξῆσ δ’ ὑπάρχειν ἄντρον τῷ μὲν σχήματι κυκλοτερέσ, τῷ δὲ μεγέθει καὶ τῷ κάλλει θαυμαστόν. ὑπερκεῖσθαι γὰρ αὐτοῦ πανταχῇ κρημνὸν πρὸσ ὕψοσ ἐξαίσιον, πέτρασ ἔχοντα τοῖσ χρώμασι διαφόρουσ· ἐναλλὰξ γὰρ ἀποστίλβειν τὰσ μὲν θαλαττίᾳ πορφύρᾳ τὴν χρόαν ἐχούσασ παραπλήσιον, τὰσ δὲ κυανῷ, τινὰσ δ’ ἄλλαισ φύσεσι περιλαμπομέναισ, ὥστε μηδὲν εἶναι χρῶμα τῶν ἑωραμένων παρ’ ἀνθρώποισ περὶ τὸν τόπον ἀθεώρητον. πρὸ δὲ τῆσ εἰσόδου πεφυκέναι δένδρα θαυμαστά, τὰ μὲν κάρπιμα, τὰ δὲ ἀειθαλῆ, πρὸσ αὐτὴν μόνον τὴν ἀπὸ τῆσ θέασ τέρψιν ὑπὸ τῆσ φύσεωσ δεδημιουργημένα·

ἐν δὲ τούτοισ ἐννεοττεύειν ὄρνεα παντοδαπὰ ταῖσ φύσεσιν, ἃ τὴν χρόαν ἔχειν ἐπιτερπῆ καὶ τὴν μελῳδίαν προσηνεστάτην. διὸ καὶ πάντα τὸν τόπον ὑπάρχειν μὴ μόνον θεοπρεπῆ κατὰ τὴν πρόσοψιν, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν ἦχον, ὡσ ἂν τῆσ αὐτοδιδάκτου γλυκυφωνίασ νικώσησ τὴν ἐναρμόνιον τῆσ τέχνησ μελῳδίαν. διελθόντι δὲ τὴν εἴσοδον θεωρεῖσθαι μὲν ἄντρον ἀναπεπταμένον καὶ τῇ κατὰ τὸν ἥλιον αὐγῇ περιλαμπόμενον, ἄνθη δὲ παντοδαπὰ πεφυκότα, καὶ μάλιστα τήν τε κασίαν καὶ τἄλλα τὰ δυνάμενα δι’ ἐνιαυτῶν διαφυλάττειν τὴν εὐωδίαν·

ὁρᾶσθαι δὲ καὶ νυμφῶν εὐνὰσ ἐν αὐτῷ πλείουσ ἐξ ἀνθῶν παντοδαπῶν, οὐ χειροποιήτουσ, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῆσ τῆσ φύσεωσ ἀνειμένασ θεοπρεπῶσ. κατὰ πάντα δὲ τὸν τῆσ περιφερείασ κύκλον οὔτ’ ἄνθοσ οὔτε φύλλον πεπτωκὸσ ὁρᾶσθαι.

διὸ καὶ τοῖσ θεωμένοισ οὐ μόνον ἐπιτερπῆ φαίνεσθαι τὴν πρόσοψιν, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐωδίαν προσηνεστάτην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION