Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φαίνω φανῶ ἔφηνα πέφαγκα πέφασμαι ἐφάνθην

Structure: φαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fa/w

Sense

  1. (transitive) I cause to appear, bring to light; I show, uncover, reveal
  2. I make known, reveal, disclose
  3. (of sound)
  4. Ι show forth, expound
  5. I denounce

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φαίνω φαίνεις φαίνει
Dual φαίνετον φαίνετον
Plural φαίνομεν φαίνετε φαίνουσιν*
SubjunctiveSingular φαίνω φαίνῃς φαίνῃ
Dual φαίνητον φαίνητον
Plural φαίνωμεν φαίνητε φαίνωσιν*
OptativeSingular φαίνοιμι φαίνοις φαίνοι
Dual φαίνοιτον φαινοίτην
Plural φαίνοιμεν φαίνοιτε φαίνοιεν
ImperativeSingular φαίνε φαινέτω
Dual φαίνετον φαινέτων
Plural φαίνετε φαινόντων, φαινέτωσαν
Infinitive φαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φαινων φαινοντος φαινουσα φαινουσης φαινον φαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φαίνομαι φαίνει, φαίνῃ φαίνεται
Dual φαίνεσθον φαίνεσθον
Plural φαινόμεθα φαίνεσθε φαίνονται
SubjunctiveSingular φαίνωμαι φαίνῃ φαίνηται
Dual φαίνησθον φαίνησθον
Plural φαινώμεθα φαίνησθε φαίνωνται
OptativeSingular φαινοίμην φαίνοιο φαίνοιτο
Dual φαίνοισθον φαινοίσθην
Plural φαινοίμεθα φαίνοισθε φαίνοιντο
ImperativeSingular φαίνου φαινέσθω
Dual φαίνεσθον φαινέσθων
Plural φαίνεσθε φαινέσθων, φαινέσθωσαν
Infinitive φαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φαινομενος φαινομενου φαινομενη φαινομενης φαινομενον φαινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φανῶ φανεῖς φανεῖ
Dual φανεῖτον φανεῖτον
Plural φανοῦμεν φανεῖτε φανοῦσιν*
OptativeSingular φανοῖμι φανοῖς φανοῖ
Dual φανοῖτον φανοίτην
Plural φανοῖμεν φανοῖτε φανοῖεν
Infinitive φανεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φανων φανουντος φανουσα φανουσης φανουν φανουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φανοῦμαι φανεῖ, φανῇ φανεῖται
Dual φανεῖσθον φανεῖσθον
Plural φανούμεθα φανεῖσθε φανοῦνται
OptativeSingular φανοίμην φανοῖο φανοῖτο
Dual φανοῖσθον φανοίσθην
Plural φανοίμεθα φανοῖσθε φανοῖντο
Infinitive φανεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φανουμενος φανουμενου φανουμενη φανουμενης φανουμενον φανουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φανθήσομαι φανθήσῃ φανθήσεται
Dual φανθήσεσθον φανθήσεσθον
Plural φανθησόμεθα φανθήσεσθε φανθήσονται
OptativeSingular φανθησοίμην φανθήσοιο φανθήσοιτο
Dual φανθήσοισθον φανθησοίσθην
Plural φανθησοίμεθα φανθήσοισθε φανθήσοιντο
Infinitive φανθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φανθησομενος φανθησομενου φανθησομενη φανθησομενης φανθησομενον φανθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓φαινον έ̓φαινες έ̓φαινεν*
Dual ἐφαίνετον ἐφαινέτην
Plural ἐφαίνομεν ἐφαίνετε έ̓φαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφαινόμην ἐφαίνου ἐφαίνετο
Dual ἐφαίνεσθον ἐφαινέσθην
Plural ἐφαινόμεθα ἐφαίνεσθε ἐφαίνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓φηνα έ̓φηνας έ̓φηνεν*
Dual ἐφήνατον ἐφηνάτην
Plural ἐφήναμεν ἐφήνατε έ̓φηναν
SubjunctiveSingular φήνω φήνῃς φήνῃ
Dual φήνητον φήνητον
Plural φήνωμεν φήνητε φήνωσιν*
OptativeSingular φήναιμι φήναις φήναι
Dual φήναιτον φηναίτην
Plural φήναιμεν φήναιτε φήναιεν
ImperativeSingular φήνον φηνάτω
Dual φήνατον φηνάτων
Plural φήνατε φηνάντων
Infinitive φήναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φηνᾱς φηναντος φηνᾱσα φηνᾱσης φηναν φηναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφηνάμην ἐφήνω ἐφήνατο
Dual ἐφήνασθον ἐφηνάσθην
Plural ἐφηνάμεθα ἐφήνασθε ἐφήναντο
SubjunctiveSingular φήνωμαι φήνῃ φήνηται
Dual φήνησθον φήνησθον
Plural φηνώμεθα φήνησθε φήνωνται
OptativeSingular φηναίμην φήναιο φήναιτο
Dual φήναισθον φηναίσθην
Plural φηναίμεθα φήναισθε φήναιντο
ImperativeSingular φήναι φηνάσθω
Dual φήνασθον φηνάσθων
Plural φήνασθε φηνάσθων
Infinitive φήνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φηναμενος φηναμενου φηναμενη φηναμενης φηναμενον φηναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφάνθην ἐφάνθης ἐφάνθη
Dual ἐφάνθητον ἐφανθήτην
Plural ἐφάνθημεν ἐφάνθητε ἐφάνθησαν
SubjunctiveSingular φανθῶ φανθῇς φανθῇ
Dual φανθῆτον φανθῆτον
Plural φανθῶμεν φανθῆτε φανθῶσιν*
OptativeSingular φανθείην φανθείης φανθείη
Dual φανθείητον φανθειήτην
Plural φανθείημεν φανθείητε φανθείησαν
ImperativeSingular φάνθητι φανθήτω
Dual φάνθητον φανθήτων
Plural φάνθητε φανθέντων
Infinitive φανθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φανθεις φανθεντος φανθεισα φανθεισης φανθεν φανθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέφαγκα πέφαγκας πέφαγκεν*
Dual πεφάγκατον πεφάγκατον
Plural πεφάγκαμεν πεφάγκατε πεφάγκᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεφάγκω πεφάγκῃς πεφάγκῃ
Dual πεφάγκητον πεφάγκητον
Plural πεφάγκωμεν πεφάγκητε πεφάγκωσιν*
OptativeSingular πεφάγκοιμι πεφάγκοις πεφάγκοι
Dual πεφάγκοιτον πεφαγκοίτην
Plural πεφάγκοιμεν πεφάγκοιτε πεφάγκοιεν
ImperativeSingular πέφαγκε πεφαγκέτω
Dual πεφάγκετον πεφαγκέτων
Plural πεφάγκετε πεφαγκόντων
Infinitive πεφαγκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφαγκως πεφαγκοντος πεφαγκυῑα πεφαγκυῑᾱς πεφαγκον πεφαγκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέφασμαι πέφασαι πέφασται
Dual πέφασθον πέφασθον
Plural πεφάσμεθα πέφασθε πεφάσαται
ImperativeSingular πέφασο πεφάσθω
Dual πέφασθον πεφάσθων
Plural πέφασθε πεφάσθων
Infinitive πέφασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφασμενος πεφασμενου πεφασμενη πεφασμενης πεφασμενον πεφασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ τοίνυν ὁδὶ φαίνω πολέμια ταῦτα. (Aristophanes, Acharnians, Episode 1:20)
  • ἡμεῖσ μὲν μάλα πᾶσαι ἀν’ ἱμερτὸν λειμῶνα, Λευκίππη Φαινώ τε καὶ Ἠλέκτρη καὶ Ιἄνθη καὶ Μελίτη Ιἄχη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε Μηλόβοσίσ τε Τύχη τε καὶ Ὠκυρόη καλυκῶπισ Χρυσηίσ τ’ Ιἄνειρά τ’ Ἀκάστη τ’ Ἀδμήτη τε καὶ Ῥοδόπη Πλουτώ τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ καὶ Στὺξ Οὐρανίη τε Γαλαξαύρη τ’ ἐρατεινὴ Παλλάσ τ’ ἐγρεμάχη καὶ Ἄρτεμισ ἰοχέαιρα, παίζομεν ἠδ’ ἄνθεα δρέπομεν χείρεσσ’ ἐρόεντα, μίγδα κρόκον τ’ ἀγανὸν καὶ ἀγαλλίδασ ἠδ’ ὑάκινθον καὶ ῥοδέασ κάλυκασ καὶ λείρια, θαῦμα ἰδέσθαι, νάρκισσόν θ’, ὃν ἔφυσ’ ὥσ περ κρόκον εὐρεῖα χθών. (Anonymous, Homeric Hymns, 42:6)
  • ἡμεῖσ μὲν μάλα πᾶσαι ἀν’ ἱμερτὸν λειμῶνα,Λευκίππη Φαινώ τε καὶ Ἠλέκτρη καὶ ΙἄνθηΜηλόβοσίσ τε Τύχη τε καὶ Ὠκυρόη καλυκῶπισ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 30 7:4)

Synonyms

  1. I make known

  2. I denounce

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION