Hellas Alive Dictionary - υπακουω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ὑπακούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπακούω ὑπακούσομαι

Structure: ὑπ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

(absolute) to listen, hearken, give ear
to make answer when called
(with the genitive of object) to listen or hearken to, give ear to, attend to

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑπακούω	ὑπακούεις	ὑπακούει
	Dual		ὑπακούετον	ὑπακούετον
	Plural	ὑπακούομεν	ὑπακούετε	ὑπακούουσιν*
Subjunctive	Singular	ὑπακούω	ὑπακούῃς	ὑπακούῃ
	Dual		ὑπακούητον	ὑπακούητον
	Plural	ὑπακούωμεν	ὑπακούητε	ὑπακούωσιν*
Optative	Singular	ὑπακούοιμι	ὑπακούοις	ὑπακούοι
	Dual		ὑπακούοιτον	ὑπακουοίτην
	Plural	ὑπακούοιμεν	ὑπακούοιτε	ὑπακούοιεν
Imperative	Singular		ὑπάκουε	ὑπακουέτω
	Dual		ὑπακούετον	ὑπακουέτων
	Plural		ὑπακούετε	ὑπακουόντων, ὑπακουέτωσαν
Infinitive		ὑπακούειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑπακουων ὑπακουοντος	ὑπακουουσα ὑπακουουσης	ὑπακουον ὑπακουοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑπακούομαι	ὑπακούει, ὑπακούῃ	ὑπακούεται
	Dual		ὑπακούεσθον	ὑπακούεσθον
	Plural	ὑπακουόμεθα	ὑπακούεσθε	ὑπακούονται
Subjunctive	Singular	ὑπακούωμαι	ὑπακούῃ	ὑπακούηται
	Dual		ὑπακούησθον	ὑπακούησθον
	Plural	ὑπακουώμεθα	ὑπακούησθε	ὑπακούωνται
Optative	Singular	ὑπακουοίμην	ὑπακούοιο	ὑπακούοιτο
	Dual		ὑπακούοισθον	ὑπακουοίσθην
	Plural	ὑπακουοίμεθα	ὑπακούοισθε	ὑπακούοιντο
Imperative	Singular		ὑπακούου	ὑπακουέσθω
	Dual		ὑπακούεσθον	ὑπακουέσθων
	Plural		ὑπακούεσθε	ὑπακουέσθων, ὑπακουέσθωσαν
Infinitive		ὑπακούεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑπακουομενος ὑπακουομενου	ὑπακουομενη ὑπακουομενης	ὑπακουομενον ὑπακουομενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑπακούσομαι	ὑπακούσει, ὑπακούσῃ	ὑπακούσεται
	Dual		ὑπακούσεσθον	ὑπακούσεσθον
	Plural	ὑπακουσόμεθα	ὑπακούσεσθε	ὑπακούσονται
Optative	Singular	ὑπακουσοίμην	ὑπακούσοιο	ὑπακούσοιτο
	Dual		ὑπακούσοισθον	ὑπακουσοίσθην
	Plural	ὑπακουσοίμεθα	ὑπακούσοισθε	ὑπακούσοιντο
Infinitive		ὑπακούσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὑπακουσομενος ὑπακουσομενου	ὑπακουσομενη ὑπακουσομενης	ὑπακουσομενον ὑπακουσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑπῆκουον	ὑπῆκουες	ὑπῆκουεν*
	Dual		ὑπήκουετον	ὑπηκοῦετην
	Plural	ὑπήκουομεν	ὑπήκουετε	ὑπῆκουον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὑπηκοῦομην	ὑπήκουου	ὑπήκουετο
	Dual		ὑπήκουεσθον	ὑπηκοῦεσθην
	Plural	ὑπηκοῦομεθα	ὑπήκουεσθε	ὑπήκουοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τοῦ λογισμοῦ μὴ ὑπακούῃ μηδ’ ἀνειλῆται, δήγμασιν αὐτῆσ κατέχωμεν τὴν ἀκρασίαν αἱμάττοντεσ. (Plutarch, De garrulitate, section 31)
τοῦ λογισμοῦ μὴ ὑπακούῃ μηδ’ ἀνειλῆται, δήγμασιν αὐτῆσ κατέχωμεν τὴν ἀκρασίαν αἱμάττοντεσ. (Plutarch, De garrulitate, section 31)
Τὰ δὲ σημεῖα‧ ἡ μὲν μέλαινα διαχώρησισ θάνατον σημαίνει, ἡ δὲ ὁμοίη τῷ ὑγιαίνοντι ὁκόταν πάσασ τὰσ ἡμέρασ φαίνηται, σωτήριον‧ ὁκόταν δὲ μὴ ὑπακούῃ τῇ βαλάνῳ, ἐνῇ δὲ τοῦ πνεύματοσ εὐφορίη, διαναστὰσ ἐπὶ τὸν θρόνον ἢ αὐτοῦ ἐν τῇ κλίνῃ, ἢν ἀψυχίη ἐγγένηται, ταῦτα ὁκόταν προσῇ τῷ κάμνοντι ἢ τῇ καμνούσῃ κατ’ ἀρχὰσ, παραφροσύνην οἰού ἐσομένην. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 9.5)
ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ τὸ ὅσιον εἶναι, καὶ συλλήβδην ἓν αὐτὸ προσαγορεύω εἶναι ἀνδρὸσ ἀρετήν ‐ εἰ τοῦτ’ ἐστὶν οὗ δεῖ πάντασ μετέχειν καὶ μετὰ τούτου πάντ’ ἄνδρα, ἐάν τι καὶ ἄλλο βούληται μανθάνειν ἢ πράττειν, οὕτω πράττειν, ἄνευ δὲ τούτου μή, ἢ τὸν μὴ μετέχοντα καὶ διδάσκειν καὶ κολάζειν καὶ παῖδα καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα, ἑώσπερ ἂν κολαζόμενοσ βελτίων γένηται, ὃσ δ’ ἂν μὴ ὑπακούῃ κολαζόμενοσ καὶ διδασκόμενοσ, ὡσ ἀνίατον ὄντα τοῦτον ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων ἢ ἀποκτείνειν ‐ εἰ οὕτω μὲν ἔχει, οὕτω δ’ αὐτοῦ πεφυκότοσ οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρεσ εἰ τὰ μὲν ἄλλα διδάσκονται τοὺσ ὑεῖσ, τοῦτο δὲ μή, σκέψαι ὡσ θαυμασίωσ γίγνονται οἱ ἀγαθοί. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 131:1)
τότε δ’ ἤδη καθεστώτων εἰσ ἀντίπαλα τὸν μὲν Σωπείθη κελεῦσαι τῶν κυνῶν ἕνα ἀποσπᾶν τοῦ σκέλουσ τινὰ λαβόμενον, ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούῃ ἀποτεμεῖν· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 62:4)

Synonyms

to listen
- ὑποδέχομαι (to give ear to, hearken to)
- ἐπακούω (to give ear, hearken)
- κατακούω (to hearken or give ear to)
- εἰσακούω (to hearken or give ear to one)
- εἰσαίω (to listen or hearken to)
- ἀίω (to listen to, give ear to, to obey)
- ἐπακούω (to listen or hearken to, to hear, to hear)
- ἐπαίω (to give ear to)
- ὠτακουστέω (to hearken to, listen, watch covertly)
- ἀκουάζομαι (to hearken, listen to, ye are bidden)
- εἰσακούω (to hearken to, give heed to)
to make answer when called
- ὑποφωνέω (to call out in answer, to sing in answer)
to listen or hearken to
- κατακούω (to hearken or give ear to)
- ἐπακούω (to give ear, hearken)
- ὑποδέχομαι (to give ear to, hearken to)
- εἰσακούω (to hearken or give ear to one)
- ἀίω (to listen to, give ear to, to obey)
- εἰσαίω (to listen or hearken to)
- ἐνδέχομαι (to give ear to, believe, to give ear)
- ἐπακούω (to listen or hearken to, to hear, to hear)

ἐπιλήσμων (apt to forget)
αὐτόβουλος (self-willing)
προσπαίζω (to play or sport with)
ἀποκριτέος (one must reject)
τηνάλλως (in the way)
περιέρχομαι (to go round)
μαίνομαι (I am mad)
ἐξαμαρτάνω (to err from the mark)
σιγηλός (disposed to silence)
διεξέρχομαι (to go through)
ἄρνησις (denial)
καταγιγνώσκω (to remark)
σύμφημι (to assent)
εὔγνωστος (well-known)
Σελλοί (the Selli)
γρῦ (a grunt)
κλάω (to break)
παμπόνηρος (all-depraved)
ἀνεπιστήμων (not knowing)
σεσοφισμένως (cunningly)
ὑπέρευ (exceeding well)
μεταδοτέος (one must give a share)
οἰστέος (to be borne)
ῥιψοκίνδυνος (running needless risks)
ἀπόλογος (a story)
Ἐπιμηθεύς (Epi-metheus)
εὐηθικός (good-natured)
ἐξεῖπον (to speak out)
φορητός (borne)
βραδύνω (to make slow)

Derived

ἀκούω (I hear, I hear about, learn)
ἀντακούω (to hear in turn, to hear in return)
διακούω (to hear through, hear out or to the end, to hear or learn)
εἰσακούω (to hearken or give ear to one, to hear, to hearken to)
ἐνακούω (to listen to)
ἐξακούω (to hear a sound, from a distance)
ἐπακούω (to listen or hearken to, to hear, to hear)
κατακούω (to hear and obey, be subject to, to hearken or give ear to)
παρακούω (to hear beside, to hear accidentally, to hear talk of)
προακούω (to hear beforehand)
προσακούω (to hear besides)
συνακούω (to hear along with or at the same time, to hear)
συνεξακούω (to hear all together)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ὑπακούω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to listen

to make answer when called

to listen or hearken to

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ὑπακούω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to listen

to make answer when called

to listen or hearken to

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어