Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 17:

(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 17:)

καὶ Ὅμηροσ ὁμοίωσ τοῖσ ἄλλοισ σοφοῖσ τε καὶ ἀληθέσιν ἀνδράσιν, ὡσ οὐδείσ ποτε πονηρὸσ καὶ ἀκόλαστοσ καὶ φιλοχρήματοσ οὔτε αὐτὸσ ἑαυτοῦ γενέσθαι δυνατὸσ ἄρχων οὐδ’ ἐγκρατὴσ οὔτε τῶν ἄλλων οὐδενόσ, οὐδ’ ἔσται ποτὲ ἐκεῖνοσ βασιλεύσ, οὐδ’ ἂν πάντεσ φῶσιν Ἕλληνεσ καὶ βάρβαροι καὶ ἄνδρεσ καὶ γυναῖκεσ, καὶ μὴ μόνον ἄνθρωποι θαυμάζωσιν αὐτὸν καὶ ὑπακούωσιν, ἀλλ’ οἵ τε ὄρνιθεσ πετόμενοι καὶ τὰ θηρία ἐν τοῖσ ὄρεσι μηδὲν ἧττον τῶν ἀνθρώπων συγχωρῇ τε καὶ ποιῇ τὸ προσταττόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION