Ancient Greek-English Dictionary Language

προσερέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσερέω προσερρήθην προσείρημαι

Structure: προς (Prefix) + ἐρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: as fut. of pros-agoreu/w, prosei=pon being aor2

Sense

  1. to speak to, address, accost
  2. to call or name

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέρω προσέρεις προσέρει
Dual προσέρειτον προσέρειτον
Plural προσέρουμεν προσέρειτε προσέρουσιν*
SubjunctiveSingular προσέρω προσέρῃς προσέρῃ
Dual προσέρητον προσέρητον
Plural προσέρωμεν προσέρητε προσέρωσιν*
OptativeSingular προσέροιμι προσέροις προσέροι
Dual προσέροιτον προσεροίτην
Plural προσέροιμεν προσέροιτε προσέροιεν
ImperativeSingular προσε͂ρει προσερεῖτω
Dual προσέρειτον προσερεῖτων
Plural προσέρειτε προσεροῦντων, προσερεῖτωσαν
Infinitive προσέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσερων προσερουντος προσερουσα προσερουσης προσερουν προσερουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέρουμαι προσέρει, προσέρῃ προσέρειται
Dual προσέρεισθον προσέρεισθον
Plural προσεροῦμεθα προσέρεισθε προσέρουνται
SubjunctiveSingular προσέρωμαι προσέρῃ προσέρηται
Dual προσέρησθον προσέρησθον
Plural προσερώμεθα προσέρησθε προσέρωνται
OptativeSingular προσεροίμην προσέροιο προσέροιτο
Dual προσέροισθον προσεροίσθην
Plural προσεροίμεθα προσέροισθε προσέροιντο
ImperativeSingular προσέρου προσερεῖσθω
Dual προσέρεισθον προσερεῖσθων
Plural προσέρεισθε προσερεῖσθων, προσερεῖσθωσαν
Infinitive προσέρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσερουμενος προσερουμενου προσερουμενη προσερουμενης προσερουμενον προσερουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πότερον οὖν ἑκάτερον τῶν μορίων τούτων μόριον μόνον προσεροῦμεν, ἢ τοῦ ὅλου μόριον τό γε μόριον προσρητέον; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 251:5)
  • καὶ δὴ καὶ νῦν, ὅπερ ἤρου, τί προσεροῦμεν ὄνομα συμπάσασ δυνάμεισ ὅσαι σῶμα εἴτε ἔμψυχον εἴτε ἄψυχον εἰλήχασι καθαίρειν, οὐδὲν αὐτῇ διοίσει ποῖόν τι λεχθὲν εὐπρεπέστατον εἶναι δόξει· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 68:1)
  • τίν’ οὖν αὖ νῦν προσεροῦμεν, ὦ Θεαίτητε, ταύτην; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 224:3)
  • ἀλλ’ εἰ τὸ ὂν καὶ τὸ ταὐτὸν μηδὲν διάφορον σημαίνετον, κίνησιν αὖ πάλιν καὶ στάσιν ἀμφότερα εἶναι λέγοντεσ ἀμφότερα οὕτωσ αὐτὰ ταὐτὸν ὡσ ὄντα προσεροῦμεν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 235:8)
  • μῶν ἄρα με ἐρωτᾷσ εἰ ζῆν αὐτὸ προσεροῦμεν, ὅταν αὐτὸ αὑτὸ κινῇ; (Plato, Laws, book 10 66:4)

Synonyms

  1. to speak to

  2. to call or name

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION