Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀνομάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὀνομάζω ὀνομάσω ὠνόλασα ὠνόμακα ὠνόμασμαι ὠνολάσθην

Structure: ὀνομάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o)/noma

Sense

  1. I speak of by name, address by name
  2. (of things) I name, specify

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάζω ὀνομάζεις ὀνομάζει
Dual ὀνομάζετον ὀνομάζετον
Plural ὀνομάζομεν ὀνομάζετε ὀνομάζουσιν*
SubjunctiveSingular ὀνομάζω ὀνομάζῃς ὀνομάζῃ
Dual ὀνομάζητον ὀνομάζητον
Plural ὀνομάζωμεν ὀνομάζητε ὀνομάζωσιν*
OptativeSingular ὀνομάζοιμι ὀνομάζοις ὀνομάζοι
Dual ὀνομάζοιτον ὀνομαζοίτην
Plural ὀνομάζοιμεν ὀνομάζοιτε ὀνομάζοιεν
ImperativeSingular ὀνόμαζε ὀνομαζέτω
Dual ὀνομάζετον ὀνομαζέτων
Plural ὀνομάζετε ὀνομαζόντων, ὀνομαζέτωσαν
Infinitive ὀνομάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομαζων ὀνομαζοντος ὀνομαζουσα ὀνομαζουσης ὀνομαζον ὀνομαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάζομαι ὀνομάζει, ὀνομάζῃ ὀνομάζεται
Dual ὀνομάζεσθον ὀνομάζεσθον
Plural ὀνομαζόμεθα ὀνομάζεσθε ὀνομάζονται
SubjunctiveSingular ὀνομάζωμαι ὀνομάζῃ ὀνομάζηται
Dual ὀνομάζησθον ὀνομάζησθον
Plural ὀνομαζώμεθα ὀνομάζησθε ὀνομάζωνται
OptativeSingular ὀνομαζοίμην ὀνομάζοιο ὀνομάζοιτο
Dual ὀνομάζοισθον ὀνομαζοίσθην
Plural ὀνομαζοίμεθα ὀνομάζοισθε ὀνομάζοιντο
ImperativeSingular ὀνομάζου ὀνομαζέσθω
Dual ὀνομάζεσθον ὀνομαζέσθων
Plural ὀνομάζεσθε ὀνομαζέσθων, ὀνομαζέσθωσαν
Infinitive ὀνομάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομαζομενος ὀνομαζομενου ὀνομαζομενη ὀνομαζομενης ὀνομαζομενον ὀνομαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάσω ὀνομάσεις ὀνομάσει
Dual ὀνομάσετον ὀνομάσετον
Plural ὀνομάσομεν ὀνομάσετε ὀνομάσουσιν*
OptativeSingular ὀνομάσοιμι ὀνομάσοις ὀνομάσοι
Dual ὀνομάσοιτον ὀνομασοίτην
Plural ὀνομάσοιμεν ὀνομάσοιτε ὀνομάσοιεν
Infinitive ὀνομάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομασων ὀνομασοντος ὀνομασουσα ὀνομασουσης ὀνομασον ὀνομασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάσομαι ὀνομάσει, ὀνομάσῃ ὀνομάσεται
Dual ὀνομάσεσθον ὀνομάσεσθον
Plural ὀνομασόμεθα ὀνομάσεσθε ὀνομάσονται
OptativeSingular ὀνομασοίμην ὀνομάσοιο ὀνομάσοιτο
Dual ὀνομάσοισθον ὀνομασοίσθην
Plural ὀνομασοίμεθα ὀνομάσοισθε ὀνομάσοιντο
Infinitive ὀνομάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομασομενος ὀνομασομενου ὀνομασομενη ὀνομασομενης ὀνομασομενον ὀνομασομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνολασθήσομαι ὀνολασθήσῃ ὀνολασθήσεται
Dual ὀνολασθήσεσθον ὀνολασθήσεσθον
Plural ὀνολασθησόμεθα ὀνολασθήσεσθε ὀνολασθήσονται
OptativeSingular ὀνολασθησοίμην ὀνολασθήσοιο ὀνολασθήσοιτο
Dual ὀνολασθήσοισθον ὀνολασθησοίσθην
Plural ὀνολασθησοίμεθα ὀνολασθήσοισθε ὀνολασθήσοιντο
Infinitive ὀνολασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασθησομενος ὀνολασθησομενου ὀνολασθησομενη ὀνολασθησομενης ὀνολασθησομενον ὀνολασθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόλασα ὠνόλασας ὠνόλασεν*
Dual ὠνολάσατον ὠνολασάτην
Plural ὠνολάσαμεν ὠνολάσατε ὠνόλασαν
SubjunctiveSingular ὀνολάσω ὀνολάσῃς ὀνολάσῃ
Dual ὀνολάσητον ὀνολάσητον
Plural ὀνολάσωμεν ὀνολάσητε ὀνολάσωσιν*
OptativeSingular ὀνολάσαιμι ὀνολάσαις ὀνολάσαι
Dual ὀνολάσαιτον ὀνολασαίτην
Plural ὀνολάσαιμεν ὀνολάσαιτε ὀνολάσαιεν
ImperativeSingular ὀνόλασον ὀνολασάτω
Dual ὀνολάσατον ὀνολασάτων
Plural ὀνολάσατε ὀνολασάντων
Infinitive ὀνολάσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασᾱς ὀνολασαντος ὀνολασᾱσα ὀνολασᾱσης ὀνολασαν ὀνολασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνολασάμην ὠνολάσω ὠνολάσατο
Dual ὠνολάσασθον ὠνολασάσθην
Plural ὠνολασάμεθα ὠνολάσασθε ὠνολάσαντο
SubjunctiveSingular ὀνολάσωμαι ὀνολάσῃ ὀνολάσηται
Dual ὀνολάσησθον ὀνολάσησθον
Plural ὀνολασώμεθα ὀνολάσησθε ὀνολάσωνται
OptativeSingular ὀνολασαίμην ὀνολάσαιο ὀνολάσαιτο
Dual ὀνολάσαισθον ὀνολασαίσθην
Plural ὀνολασαίμεθα ὀνολάσαισθε ὀνολάσαιντο
ImperativeSingular ὀνόλασαι ὀνολασάσθω
Dual ὀνολάσασθον ὀνολασάσθων
Plural ὀνολάσασθε ὀνολασάσθων
Infinitive ὀνολάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασαμενος ὀνολασαμενου ὀνολασαμενη ὀνολασαμενης ὀνολασαμενον ὀνολασαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνολάσθην ὠνολάσθης ὠνολάσθη
Dual ὠνολάσθητον ὠνολασθήτην
Plural ὠνολάσθημεν ὠνολάσθητε ὠνολάσθησαν
SubjunctiveSingular ὀνολάσθω ὀνολάσθῃς ὀνολάσθῃ
Dual ὀνολάσθητον ὀνολάσθητον
Plural ὀνολάσθωμεν ὀνολάσθητε ὀνολάσθωσιν*
OptativeSingular ὀνολασθείην ὀνολασθείης ὀνολασθείη
Dual ὀνολασθείητον ὀνολασθειήτην
Plural ὀνολασθείημεν ὀνολασθείητε ὀνολασθείησαν
ImperativeSingular ὀνολάσθητι ὀνολασθήτω
Dual ὀνολάσθητον ὀνολασθήτων
Plural ὀνολάσθητε ὀνολασθέντων
Infinitive ὀνολασθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασθεις ὀνολασθεντος ὀνολασθεισα ὀνολασθεισης ὀνολασθεν ὀνολασθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόμακα ὠνόμακας ὠνόμακεν*
Dual ὠνομάκατον ὠνομάκατον
Plural ὠνομάκαμεν ὠνομάκατε ὠνομάκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ὠνομάκω ὠνομάκῃς ὠνομάκῃ
Dual ὠνομάκητον ὠνομάκητον
Plural ὠνομάκωμεν ὠνομάκητε ὠνομάκωσιν*
OptativeSingular ὠνομάκοιμι ὠνομάκοις ὠνομάκοι
Dual ὠνομάκοιτον ὠνομακοίτην
Plural ὠνομάκοιμεν ὠνομάκοιτε ὠνομάκοιεν
ImperativeSingular ὠνόμακε ὠνομακέτω
Dual ὠνομάκετον ὠνομακέτων
Plural ὠνομάκετε ὠνομακόντων
Infinitive ὠνομακέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠνομακως ὠνομακοντος ὠνομακυῑα ὠνομακυῑᾱς ὠνομακον ὠνομακοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόμασμαι ὠνόμασαι ὠνόμασται
Dual ὠνόμασθον ὠνόμασθον
Plural ὠνομάσμεθα ὠνόμασθε ὠνομάσαται
ImperativeSingular ὠνόμασο ὠνομάσθω
Dual ὠνόμασθον ὠνομάσθων
Plural ὠνόμασθε ὠνομάσθων
Infinitive ὠνόμασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠνομασμενος ὠνομασμενου ὠνομασμενη ὠνομασμενης ὠνομασμενον ὠνομασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπαγγέλλεται γνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει. (Septuagint, Liber Sapientiae 2:13)
  • καὶ ἔσται ἡ χώρα τῶν Ἰουδαίων τοῖσ Αἰγυπτίοισ εἰσ φόβητρον. πᾶσ, ὃσ ἐὰν ὀνομάσῃ αὐτὴν αὐτοῖσ, φοβηθήσονται διὰ τὴν βουλήν, ἣν βεβούλευται Κύριοσ σαβαὼθ ἐπ̓ αὐτήν. (Septuagint, Liber Isaiae 19:17)
  • Κύριε ὁ Θεὸσ ἡμῶν, κτῆσαι ἡμᾶσ, Κύριε, ἐκτόσ σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. (Septuagint, Liber Isaiae 26:13)
  • καὶ ὄψονται ἔθνη τὴν δικαιοσύνην σου καὶ βασιλεῖσ τὴν δόξαν σου, καὶ καλέσει σε τὸ ὄνομά σου τὸ καινόν, ὃ ὁ Κύριοσ ὀνομάσει αὐτό. (Septuagint, Liber Isaiae 62:2)
  • καὶ εἶπα. οὐ μὴ ὀνομάσω τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλήσω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡσ πῦρ καιόμενον φλέγον ἐν τοῖσ ὀστέοισ μου, καὶ παρεῖμαι πάντοθεν καὶ οὐ δύναμαι φέρειν. (Septuagint, Liber Ieremiae 20:9)
  • ὄνομα δ’, οὗ μέλλει τυχεῖν, Ιὤν’ ἐγώ <νιν> πρῶτοσ ὀνομάζω θεῶν. (Euripides, Ion, episode 5:13)
  • Ιὤνα δ’ ὀνομάζω σε τῇ τύχῃ πρέπον, ὁθούνεκ’ ἀδύτων ἐξιόντι μοι θεοῦ ἴχνοσ συνῆψασ πρῶτοσ. (Euripides, Ion, episode, iambic 5:6)
  • ὦ δέσποτ’ ‐ ἤδη γὰρ τόδ’ ὀνομάζω σ’ ἔποσ ‐ ὄλωλα· (Euripides, Helen, episode 2:3)
  • ἐνέργειαν δὲ τὴν δραστικὴν ὀνομάζω κίνησιν καὶ τὴν ταύτησ αἰτίαν δύναμιν. (Galen, On the Natural Faculties., , section 235)
  • ἂν δὲ μὴ ὀνομάζω, ἧττόν τί με οἰεί μεμνῆσθαι αὐτοῦ; (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 4 22:4)

Synonyms

  1. I speak of by name

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION