Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀνομάζω?

Non-contract Verb; Transliteration: onomazō

Principal Part: ὀνομάζω ὀνομάσω ὠνόλασα ὠνόμακα ὠνόμασμαι ὠνολάσθην

Structure: ὀνομάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ὄνομα

Sense

  1. I speak of by name, address by name
  2. (of things) I name, specify

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάζω ὀνομάζεις ὀνομάζει
Dual ὀνομάζετον ὀνομάζετον
Plural ὀνομάζομεν ὀνομάζετε ὀνομάζουσι(ν)
SubjunctiveSingular ὀνομάζω ὀνομάζῃς ὀνομάζῃ
Dual ὀνομάζητον ὀνομάζητον
Plural ὀνομάζωμεν ὀνομάζητε ὀνομάζωσι(ν)
OptativeSingular ὀνομάζοιμι ὀνομάζοις ὀνομάζοι
Dual ὀνομάζοιτον ὀνομαζοίτην
Plural ὀνομάζοιμεν ὀνομάζοιτε ὀνομάζοιεν
ImperativeSingular ὀνόμαζε ὀνομαζέτω
Dual ὀνομάζετον ὀνομαζέτων
Plural ὀνομάζετε ὀνομαζόντων, ὀνομαζέτωσαν
Infinitive ὀνομάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομαζων ὀνομαζοντος ὀνομαζουσα ὀνομαζουσης ὀνομαζον ὀνομαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάζομαι ὀνομάζει, ὀνομάζῃ ὀνομάζεται
Dual ὀνομάζεσθον ὀνομάζεσθον
Plural ὀνομαζόμεθα ὀνομάζεσθε ὀνομάζονται
SubjunctiveSingular ὀνομάζωμαι ὀνομάζῃ ὀνομάζηται
Dual ὀνομάζησθον ὀνομάζησθον
Plural ὀνομαζώμεθα ὀνομάζησθε ὀνομάζωνται
OptativeSingular ὀνομαζοίμην ὀνομάζοιο ὀνομάζοιτο
Dual ὀνομάζοισθον ὀνομαζοίσθην
Plural ὀνομαζοίμεθα ὀνομάζοισθε ὀνομάζοιντο
ImperativeSingular ὀνομάζου ὀνομαζέσθω
Dual ὀνομάζεσθον ὀνομαζέσθων
Plural ὀνομάζεσθε ὀνομαζέσθων, ὀνομαζέσθωσαν
Infinitive ὀνομάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομαζομενος ὀνομαζομενου ὀνομαζομενη ὀνομαζομενης ὀνομαζομενον ὀνομαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάσω ὀνομάσεις ὀνομάσει
Dual ὀνομάσετον ὀνομάσετον
Plural ὀνομάσομεν ὀνομάσετε ὀνομάσουσι(ν)
OptativeSingular ὀνομάσοιμι ὀνομάσοις ὀνομάσοι
Dual ὀνομάσοιτον ὀνομασοίτην
Plural ὀνομάσοιμεν ὀνομάσοιτε ὀνομάσοιεν
Infinitive ὀνομάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομασων ὀνομασοντος ὀνομασουσα ὀνομασουσης ὀνομασον ὀνομασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνομάσομαι ὀνομάσει, ὀνομάσῃ ὀνομάσεται
Dual ὀνομάσεσθον ὀνομάσεσθον
Plural ὀνομασόμεθα ὀνομάσεσθε ὀνομάσονται
OptativeSingular ὀνομασοίμην ὀνομάσοιο ὀνομάσοιτο
Dual ὀνομάσοισθον ὀνομασοίσθην
Plural ὀνομασοίμεθα ὀνομάσοισθε ὀνομάσοιντο
Infinitive ὀνομάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνομασομενος ὀνομασομενου ὀνομασομενη ὀνομασομενης ὀνομασομενον ὀνομασομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνολασθήσομαι ὀνολασθήσῃ ὀνολασθήσεται
Dual ὀνολασθήσεσθον ὀνολασθήσεσθον
Plural ὀνολασθησόμεθα ὀνολασθήσεσθε ὀνολασθήσονται
OptativeSingular ὀνολασθησοίμην ὀνολασθήσοιο ὀνολασθήσοιτο
Dual ὀνολασθήσοισθον ὀνολασθησοίσθην
Plural ὀνολασθησοίμεθα ὀνολασθήσοισθε ὀνολασθήσοιντο
Infinitive ὀνολασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασθησομενος ὀνολασθησομενου ὀνολασθησομενη ὀνολασθησομενης ὀνολασθησομενον ὀνολασθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόμαζον ὠνόμαζες ὠνόμαζε(ν)
Dual ὠνομάζετον ὠνομαζέτην
Plural ὠνομάζομεν ὠνομάζετε ὠνόμαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνομαζόμην ὠνομάζου ὠνομάζετο
Dual ὠνομάζεσθον ὠνομαζέσθην
Plural ὠνομαζόμεθα ὠνομάζεσθε ὠνομάζοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόλασα ὠνόλασας ὠνόλασε(ν)
Dual ὠνολάσατον ὠνολασάτην
Plural ὠνολάσαμεν ὠνολάσατε ὠνόλασαν
SubjunctiveSingular ὀνολάσω ὀνολάσῃς ὀνολάσῃ
Dual ὀνολάσητον ὀνολάσητον
Plural ὀνολάσωμεν ὀνολάσητε ὀνολάσωσι(ν)
OptativeSingular ὀνολάσαιμι ὀνολάσαις ὀνολάσαι
Dual ὀνολάσαιτον ὀνολασαίτην
Plural ὀνολάσαιμεν ὀνολάσαιτε ὀνολάσαιεν
ImperativeSingular ὀνόλασον ὀνολασάτω
Dual ὀνολάσατον ὀνολασάτων
Plural ὀνολάσατε ὀνολασάντων
Infinitive ὀνολάσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασας ὀνολασαντος ὀνολασασα ὀνολασασης ὀνολασαν ὀνολασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνολασάμην ὠνολάσω ὠνολάσατο
Dual ὠνολάσασθον ὠνολασάσθην
Plural ὠνολασάμεθα ὠνολάσασθε ὠνολάσαντο
SubjunctiveSingular ὀνολάσωμαι ὀνολάσῃ ὀνολάσηται
Dual ὀνολάσησθον ὀνολάσησθον
Plural ὀνολασώμεθα ὀνολάσησθε ὀνολάσωνται
OptativeSingular ὀνολασαίμην ὀνολάσαιο ὀνολάσαιτο
Dual ὀνολάσαισθον ὀνολασαίσθην
Plural ὀνολασαίμεθα ὀνολάσαισθε ὀνολάσαιντο
ImperativeSingular ὀνόλασαι ὀνολασάσθω
Dual ὀνολάσασθον ὀνολασάσθων
Plural ὀνολάσασθε ὀνολασάσθων
Infinitive ὀνολάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασαμενος ὀνολασαμενου ὀνολασαμενη ὀνολασαμενης ὀνολασαμενον ὀνολασαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνολάσθην ὠνολάσθης ὠνολάσθη
Dual ὠνολάσθητον ὠνολασθήτην
Plural ὠνολάσθημεν ὠνολάσθητε ὠνολάσθησαν
SubjunctiveSingular ὀνολάσθω ὀνολάσθῃς ὀνολάσθῃ
Dual ὀνολάσθητον ὀνολάσθητον
Plural ὀνολάσθωμεν ὀνολάσθητε ὀνολάσθωσι(ν)
OptativeSingular ὀνολασθείην ὀνολασθείης ὀνολασθείη
Dual ὀνολασθείητον ὀνολασθειήτην
Plural ὀνολασθείημεν ὀνολασθείητε ὀνολασθείησαν
ImperativeSingular ὀνολάσθητι ὀνολασθήτω
Dual ὀνολάσθητον ὀνολασθήτων
Plural ὀνολάσθητε ὀνολασθέντων
Infinitive ὀνολασθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνολασθεις ὀνολασθεντος ὀνολασθεισα ὀνολασθεισης ὀνολασθεν ὀνολασθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόμακα ὠνόμακας ὠνόμακε(ν)
Dual ὠνομάκατον ὠνομάκατον
Plural ὠνομάκαμεν ὠνομάκατε ὠνομάκασι(ν)
SubjunctiveSingular ὠνομάκω ὠνομάκῃς ὠνομάκῃ
Dual ὠνομάκητον ὠνομάκητον
Plural ὠνομάκωμεν ὠνομάκητε ὠνομάκωσι(ν)
OptativeSingular ὠνομάκοιμι ὠνομάκοις ὠνομάκοι
Dual ὠνομάκοιτον ὠνομακοίτην
Plural ὠνομάκοιμεν ὠνομάκοιτε ὠνομάκοιεν
ImperativeSingular ὠνόμακε ὠνομακέτω
Dual ὠνομάκετον ὠνομακέτων
Plural ὠνομάκετε ὠνομακόντων
Infinitive ὠνομακέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠνομακως ὠνομακοντος ὠνομακυια ὠνομακυιας ὠνομακον ὠνομακοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠνόμασμαι ὠνόμασαι ὠνόμασται
Dual ὠνόμασθον ὠνόμασθον
Plural ὠνομάσμεθα ὠνόμασθε ὠνομάσαται
ImperativeSingular ὠνόμασο ὠνομάσθω
Dual ὠνόμασθον ὠνομάσθων
Plural ὠνόμασθε ὠνομάσθων
Infinitive ὠνόμασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠνομασμενος ὠνομασμενου ὠνομασμενη ὠνομασμενης ὠνομασμενον ὠνομασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπαγγέλλεται γνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει. (Septuagint, Liber Sapientiae 2:13)
  • καὶ ἔσται ἡ χώρα τῶν Ἰουδαίων τοῖς Αἰγυπτίοις εἰς φόβητρον. πᾶς, ὃς ἐὰν ὀνομάσῃ αὐτὴν αὐτοῖς, φοβηθήσονται διὰ τὴν βουλήν, ἣν βεβούλευται Κύριος σαβαὼθ ἐπ᾿ αὐτήν. (Septuagint, Liber Isaiae 19:17)
  • Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, κτῆσαι ἡμᾶς, Κύριε, ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. (Septuagint, Liber Isaiae 26:13)
  • καὶ ὄψονται ἔθνη τὴν δικαιοσύνην σου καὶ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου, καὶ καλέσει σε τὸ ὄνομά σου τὸ καινόν, ὃ ὁ Κύριος ὀνομάσει αὐτό. (Septuagint, Liber Isaiae 62:2)
  • καὶ εἶπα. οὐ μὴ ὀνομάσω τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλήσω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡς πῦρ καιόμενον φλέγον ἐν τοῖς ὀστέοις μου, καὶ παρεῖμαι πάντοθεν καὶ οὐ δύναμαι φέρειν. (Septuagint, Liber Ieremiae 20:9)
  • ὄνομα δ, οὗ μέλλει τυχεῖν, Ιὤν ἐγώ <νιν> πρῶτος ὀνομάζω θεῶν. (Euripides, Ion, episode 5:13)
  • Ιὤνα δ ὀνομάζω σε τῇ τύχῃ πρέπον, ὁθούνεκ ἀδύτων ἐξιόντι μοι θεοῦ ἴχνος συνῆψας πρῶτος. (Euripides, Ion, episode, iambic 5:6)
  • ὦ δέσποτ - ἤδη γὰρ τόδ ὀνομάζω ς ἔπος - ὄλωλα: (Euripides, Helen, episode 2:3)
  • ἐνέργειαν δὲ τὴν δραστικὴν ὀνομάζω κίνησιν καὶ τὴν ταύτης αἰτίαν δύναμιν. (Galen, On the Natural Faculties., , section 235)
  • ἂν δὲ μὴ ὀνομάζω, ἧττόν τί με οἰεί μεμνῆσθαι αὐτοῦ· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 4 22:4)

Synonyms

  1. I speak of by name

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION