Sense

1. deceitful, deceptive, treacherous

Examples

• ἐπιβουλεύων οὖν ἀμφοτέροις καὶ δολερὸς ὢν ὁμοῦ καὶ φονικός ἐχρήσατο τῇ μὲν ὠμότητι τῆς φύσεως πρὸς τὸν Ἀρσάμην, τῇ δὲ κακουργίᾳ καὶ δεινότητι πρὸς τὸν Ἀριάσπην. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 30 2:1)
• ταῦτα τοῦ Κράσσου διασκοποῦντος ἔτι καὶ βουλευομένου παραγίνεται φύλαρχος Ἀράβων, Ἀριάμνης ὄνομα, δολερὸς καὶ παλίμβολος ἀνὴρ καὶ πάντων ὅσα συνήνεγκεν εἰς ὄλεθρον ἡ τύχη κακὰ, μέγιστον αὐτοῖς καὶ τελειότατον γενόμενος: (Plutarch, chapter 21 1:1)
• τὸ μὲν κεφάλαιόν ἐστι πᾶσα ἡ τῶν ἀγαθῶν ἐπιθυμία καὶ τοῦ εὐδαιμονεῖν ὁ μέγιστός τε καὶ δολερὸς ἔρως παντί: (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 364:2)

Similar forms

• δολερὰ (7)
• δολερὸν (5)
• δολερὸς (3)
• δολερᾶς (2)
• δολεροῦ (2)
• δολερῷ (2)
• δολερεντ (1)
• δολερὰν (1)
• δολεροῖσι (1)
• δολερε (1)
• δολεροὺς (1)
• δολερόν (1)
• δολερῆς (1)
• δολερῶς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.