Ancient Greek-English Dictionary Language

πάνσοφος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πάνσοφος

Structure: πανσοφ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. very wise, very learned

Examples

  • ἐπεὶ διατί ὁ πάνσοφοσ ἡμῶν πατὴρ Ἰακὼβ τοὺσ περὶ Συμεὼν καὶ Λευί̈ν αἰτιᾶται, μὴ λογισμῷ τοὺσ Σικιμίτασ ἐθνηδὸν ἀποσφάξαντασ λέγων. ἐπικατάρατοσ ὁ θυμὸσ αὐτῶν̣ (Septuagint, Liber Maccabees IV 2:19)
  • οὐκ ἀγνοεῖτε δὲ τὰ τῆσ ἀδελφότητοσ φίλτρα, ἅπερ ἡ θεία καὶ πάνσοφοσ πρόνοια διὰ τῶν πατέρων τοῖσ γενομένοισ ἐμέρισε καὶ διὰ τῆσ μητρῴασ φυτεύσασα γαστρόσ, (Septuagint, Liber Maccabees IV 13:19)
  • τέρψιασ ὀρχηθμοῖο Πολύμνια πάνσοφοσ εὑρ͂εν [ἁρμονίην πάσῃσι Πολύμνια δῶκεν ἀοιδαῖσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 504 1:3)
  • τοῦτο ἰδὼν τὸ λοετρὸν ὁ πάνσοφοσ εἶπεν Ὅμηροσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6361)
  • ἴδ’ ὡσ ἐδίδαξεν ἀνάγκα πάνσοφοσ ἐξευρεῖν ἔκλυσιν Αἴδεω. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 219 4:1)

Synonyms

  1. very wise

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION