Sense

1. distribution of what is due;, a righteous assignment of anger, wrath at anything unjust, just resentment, indignation at undeserved good fortune
2. indignation, wrath
3. the object of just resentment, no cause for wrath
4. indignation at one's own misdeed, a sense of sin
5. Nemesis, divine wrath, the goddess of retribution.

Similar forms

• νέμεσθαι (67)
• Νέμεσις (65)
• Νέμεσιν (51)
• νεμεσητὸν (16)
• νεμεσᾶν (15)
• νεμέσεως (13)
• νεμέσει (11)
• νέμεσθε (10)
• νεμεσῆσαι (8)
• νεμεσῶν (7)
• νεμεσητόν (7)
• νεμεσσητὸν (7)
• νεμεσήσῃ (6)
• νέμεσίν (6)
• νεμεσήσαι (6)
• νεμεσσῶμαι (5)
• Νεμέσεις (5)
• νεμεσῶσι (5)
• νεμέσα (5)
• νεμεσᾷ (4)
• νεμεσῶ (4)
• νεμεσήσεαι (3)
• νεμέσθω (3)
• νεμέσησε (3)
• νεμεσήσει (3)
• Νεμέσεων (3)
• νεμεσῴη (3)
• νεμεσητὰ (2)
• νεμεσίζῃ (2)
• νεμεσῶντες (2)
• νεμέσησαν (2)
• Νέμεσι (2)
• νεμέσθωσαν (2)
• νεμέσσα (2)
• νεμεσσῶμαί (2)
• Νέμεσίς (2)
• νέμεσθαί (2)
• νεμεσσᾶται (2)
• νεμεσᾶταί (1)
• Νεμέσεώς (1)
• νεμεσσᾷ (1)
• νεμεσήσητέ (1)
• νεμεσις (1)
• νεμεσσήθη (1)
• νεμεσᾶτον (1)
• νεμεσήσειν (1)
• Νεμέσιον (1)
• νεμεσσατά (1)
• νεμέσασχ (1)
• νεμεσητά (1)
• νεμεσιανυς (1)
• νεμεσίζετο (1)
• νεμέσσι (1)
• νεμεσῶντας (1)
• Νεμεσαίου (1)
• Νεμέσεια (1)
• νεμεσῆσαί (1)
• νεμεσητῷ (1)
• νεμέσσηθέν (1)
• νεμεσῶμεν (1)
• νεμεσᾶτε (1)
• Νεμεσηνὸς (1)
• νεμεσίζομ (1)
• νεμεσῶς (1)
• νεμεσάσαι (1)
• νεμεσήσας (1)
• νεμέσησον (1)
• νεμεσιανο (1)
• νεμέσθων (1)
• νεμεσῶντα (1)
• νεμεσήσετ (1)
• νεμεσητὸς (1)
• Νεμέσιος (1)
• νεμεσῶσίν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.