Sense

1. insatiate, insatiate in, most insatiate, most shameless
2. insatiate, unceasing
3. not satiating
4. not liable to surfeit

Examples

• ἀλλ ὅμως τοῦτο τῆς τύχης ὡς ἀλλότριον ἐκβάλλοντες ἐκεῖνο τὸ ἄδηλον ὀνειρώττουσιν, εἰκότα πάσχοντες, πρὶν γὰρ ἐκ λόγου καὶ παιδείας ἕδραν ὑποβαλέσθαι καὶ κρηπῖδα τοῖς ἔξωθεν ἀγαθοῖς, συνάγοντες αὐτὰ καὶ συμφοροῦντες ἐμπλῆσαι τῆς ψυχῆς οὐ δύνανται τὸ ἀκόρεστον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 46 4:1)
• διατριβὰς ἔχουσαι, τὸ δ ἐπιθυμοῦν ἀεὶ τῆς ἀληθείας ἀκόρεστον καταλείπουσαι καὶ ἄπληστον ἡδονῆς: (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 9 6:1)
• αἱ δ ἁβρόγοοι Περσίδες ἀνδρῶν ποθέουσαι ἰδεῖν ἀρτιζυγίαν, λέκτρων εὐνὰς ἁβροχίτωνας, χλιδανῆς ἥβης τέρψιν, ἀφεῖσαι, πενθοῦσι γόοις ἀκορεστοτάτοις. (Aeschylus, Persians, episode, anapests3)
• καὶ μὴν ἄλλους γε ποθοῦμεν, Μάρδων ἀνδρῶν μυριοταγὸν Ξάνθιν ἄρειόν τ Ἀγχάρην, Δίαιξίν τ ἠδ Ἀρσάκην ἱππιάνακτας, Κηγδαδάταν καὶ Λυθίμναν Τόλμον τ αἰχμᾶς ἀκόρεστον. (Aeschylus, Persians, choral, antistrophe 33)
• ὦ παῖ, παῖ δυστανοτάτας Ἠλέκτρα ματρός, τίν ἀεὶ τάκεις ὧδ ἀκόρεστον οἰμωγὰν τὸν πάλαι ἐκ δολερᾶς ἀθεώτατα ματρὸς ἁλόντ ἀπάταις Ἀγαμέμνονα κακᾷ τε χειρὶ πρόδοτον· (Sophocles, choral, strophe 11)
• καὶ τοίνυν εὐεργετῶν ἥδεται πλείω τῶν εὐεργετουμένων, καὶ μόνης ταύτης ἐστὶ τῆς ἡδονῆς ἀκόρεστος. (Dio, Chrysostom, Orationes, 27:2)

Similar forms

• ἀκόρεστον (8)
• ἀκόρεστος (1)
• ἀκορέστου (1)
• ἀκορεστοτέρα (1)
• ἀκορέστατος (1)
• ἀκορέστως? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.