Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στυγερός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στυγερός στυγερή στυγερόν

Structure: στυγερ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: stuge/w

Sense

  1. hated, abominated, loathed, hateful, abominable, loathsome, bearing hatred or malice
  2. hateful, wretched, miserable
  3. to one's sorrow, miserably

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative στυγερός στυγερᾱ́ στυγερόν
Genitive στυγεροῦ στυγερᾶς στυγεροῦ
Dative στυγερῷ στυγερᾷ στυγερῷ
Accusative στυγερόν στυγερᾱ́ν στυγερόν
Vocative στυγερέ στυγερᾱ́ στυγερόν
DualN/A/V στυγερώ στυγερᾱ́ στυγερώ
G/D στυγεροῖν στυγεραῖν στυγεροῖν
PluralNominative στυγεροί στυγεραί στυγερά
Genitive στυγερῶν στυγερῶν στυγερῶν
Dative στυγεροῖς στυγεραῖς στυγεροῖς
Accusative στυγερούς στυγερᾱ́ς στυγερά
Vocative στυγεροί στυγεραί στυγερά
Positive Comparative Superlative
Adjective στυγερός στυγεροῦ στυγερώτερος στυγερωτεροῦ στυγερώτατος στυγερωτατοῦ
Adverb στυγερώς στυγερώτερον στυγερώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ζεύσ τ’ ἔθελεν Κρονίδασ, τιμῶν Δαναοῦ γενεὰν καὶ διωξίπποιο Λυγκέοσ, παῦσαι στυγερῶν ἀχέων. (Bacchylides, , epinicians, ode 11 6:1)
  • νὺξ δ’ ἔτεκεν στυγερόν τε Μόρον καὶ Κῆρα μέλαιναν καὶ Θάνατον, τέκε δ’ Ὕπνον, ἔτικτε δὲ φῦλον Ὀνείρων· (Hesiod, Theogony, Book Th. 25:1)
  • δυσφροσύναισι θεῶν, ὅτε σὸσ γόνοσ ἔκφυγεν Αἵδαν, ὃσ λεχέων στυγερῶν χάριν ὤλεσε πέργαμα Τροίασ· (Euripides, The Trojan Women, episode, strophe 39)
  • ἀτταταῖ ἀτταταῖ στυγερὰ τάδε γε κρυερὰ πάθεα· (Aristophanes, Acharnians, Episode, strophe1)
  • στυγερὸσ ἐγώ. (Aristophanes, Acharnians, Episode, antistrophe 1:4)
  • ἀλλὰ καὶ εἰσ Ἀχέροντοσ ἕνα πλόον ἠρνήσαντο, χὠ στυγερὸσ ζώει κἠν φθιμένοισιν Ἄρησ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3992)
  • ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἀσπάσιοσ βίοτοσ παίδεσσι φανήῃ πατρόσ, ὃσ ἐν νούσῳ κεῖται κρατέρ’ ἄλγεα πάσχων, δηρὸν τηκόμενοσ, στυγερὸσ δέ οἱ ἔχραε δαίμων, ἀσπάσιον δ’ ἄρα τόν γε θεοὶ κακότητοσ ἔλυσαν, ὣσ Ὀδυσεῖ ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕλη, νῆχε δ’ ἐπειγόμενοσ ποσὶν ἠπείρου ἐπιβῆναι. (Homer, Odyssey, Book 5 42:4)
  • νὺξ δ’ ἔσται ὅτε δὴ στυγερὸσ γάμοσ ἀντιβολήσει οὐλομένησ ἐμέθεν, τῆσ τε Ζεὺσ ὄλβον ἀπηύρα. (Homer, Odyssey, Book 18 44:3)
  • ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἢ κίχλαι τανυσίπτεροι ἠὲ πέλειαι ἑρ́κει ἐνιπλήξωσι, τό θ’ ἑστήκῃ ἐνὶ θάμνῳ, αὖλιν ἐσιέμεναι, στυγερὸσ δ’ ὑπεδέξατο κοῖτοσ, ὣσ αἵ γ’ ἑξείησ κεφαλὰσ ἔχον, ἀμφὶ δὲ πάσαισ δειρῇσι βρόχοι ἦσαν, ὅπωσ οἴκτιστα θάνοιεν. (Homer, Odyssey, Book 22 76:2)

Synonyms

  1. hateful

  2. to one's sorrow

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION