Διόθεν
;
Transliteration:
Principal Part:
Διόθεν
Etym.: Dio/s, gen. of Zeu/s
Sense
- sent from Zeus, by his will or favour
- τῶν ὅ γ’ ὀπίζετο μῆνιν, ἐπείγετο δ’ ὅττι τάχιστα ἐκτελέσαι μέγα ἔργον, ὅ οἱ Διόθεν θέμισ ἠε͂ν. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:10)
- ὁ δὲ πάντα ἐδέκετο, καί μιν οὐκ ἐσίνοντο, ἀλλά σφι μεγάλη διόθεν φιλίη ἐγένετο. (Lucian, De Syria dea, (no name) 12:11)
- φίλα θροεῖσ, φίλοσ Διόθεν εἶ· (Euripides, Rhesus, episode, strophe 12)
- Ἤματα δ’ ἐκ Διόθεν πεφυλαγμένοσ εὖ κατὰ μοῖραν πεφραδέμεν δμώεσσι· (Hesiod, Works and Days, Book WD 93:1)
- τότε δὴ τότε φαεν‐ νὰσ ἄστρων μετέβασ’ ὁδοὺσ Ζεὺσ καὶ φέγγοσ ἀελίου λευκόν τε πρόσωπον ἀ‐ οῦσ, τὰ δ’ ἕσπερα νῶτ’ ἐλαύ‐ νει θερμᾷ φλογὶ θεοπύρῳ, νεφέλαι δ’ ἔνυδροι πρὸσ ἄρ‐ κτον, ξηραί τ’ Ἀμμωνίδεσ ἕ‐ δραι φθίνουσ’ ἀπειρόδροσοι, καλλίστων ὄμβρων Διόθεν στερεῖσαι. (Euripides, choral, strophe 21)