Sense

1. sinful, sinning, a sinner against, a knave, rogue

Examples

• χαἰ Μοῦσαι Χαρίτεσσιν ἐπεὶ Φθόνος ἐστὶν ἀλιτρός, τόσσον ἔχοι: (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1284)
• εἰς τοὺς αὐτούς οὗτος ἔπερσεν ἐμὸν φίλιον τάφον ἐλπίδι κούφῃ, ὃν μοῦνον κτεάνων ἔνθεν ἀπῆλθον ἔχων καὶ τοῦτόν τις ἀλιτρὸς ἑαῖς παλάμαις ὀλέσειεν, ἐκ δ ὀλέσας τύμβου τῆλε βάλοι πατέρων. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 2081)
• "ἦ δὴ ἀλιτρός γ ἐσσὶ καὶ οὐκ ἀποφώλια εἰδώς, οἱο῀ν δὴ τὸν μῦθον ἐπεφράσθης ἀγορεῦσαι. (Homer, Odyssey, Book 5 17:2)
• ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσι σχέτλιος, αἰὲν ἀλιτρός, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς: (Homer, Iliad, Book 8 38:3)
• εἰ καί νύ κεν οἴκοθεν ἄλλο μεῖζον ἐπαιτήσειας, ἄφαρ κέ τοι αὐτίκα δοῦναι βουλοίμην ἢ σοί γε διοτρεφὲς ἤματα πάντα ἐκ θυμοῦ πεσέειν καὶ δαίμοσιν εἶναι ἀλιτρός. (Homer, Iliad, Book 23 55:8)

Similar forms

• ἀλιτρός (4)
• ἀλιτρὸν (4)
• ἀλιτραίνῃ (3)
• ἀλιτροῖς (3)
• ἀλιτρόν (2)
• ἀλιτροὶ (2)
• ἀλιτροῦ (2)
• ἀλιτρῆς (1)
• ἀλιτρὸς (1)
• ἀλιτρὰ (1)
• ἁλιτρύτου (1)
• ἀλιτραίνῃς (1)
• ἀλιτροῖσι (1)
• ἁλιτρύτοιο (1)
• ἀλιτρίας (1)
• ἀλιτροσύνη (1)
• ἀλιτρῶν (1)
• ἀλιτροὺς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.